翛然此外更何事,笑向閒雲似我閒。 卷820_59 【戲題二首】 皎然 看飲逢歌日屢曛,我身何似系浮雲。 時人不解野僧意,歸去溪頭作鳥群。 喧喧共在是非間,終日誰知我自閒。 偶客狂歌何所為,欲於人事強相關。 卷820_60 【雜寓興】 皎然 嗟嗟號呶子,世稱謫仙儔。 媚俗被鮫綃,欺天薦昫修。 奔景謂可致,馳齡言易流。 燕昭昧往事,嬴政亡前籌。 三山果不見,九仙忽悠悠。 君看牛山樂,君見麋浦游。 昨日千金子,聯綿成古丘。 吾將攬明月,照爾生死流。 至樂享爰居,慚貽達者尤。 冥冥光塵內,機喪成海漚。 卷820_61 【雜興六首】 皎然 吾觀談天客,工言喪其精。 萬物資廣庇,此中何有情。 若為昧顏跖,修短怨太清。 高論讓鄒子,放詞征屈生。 請從象外推,至論尤明明。 短齡役長世,擾擾悟不早。 嬪女身後空,歡娛夢中好。 從教西陵樹,千載傷懷抱。 鶴駕何冥冥,鰲洲去浩浩。 柔顏感三花,凋發悲蔓草。 月中伐桂人是誰, 翻使年年不衰老。 誰高齊公子,泣聽雍門琴。 死且何足傷,殊非達人心。 獨高庭中鶴,意遠貴氛埃。 有時青冥游,顧我還下來。 白雲琅玕色,一片生虛無。 此物若無心,若何卷還舒。 疏散遂吾性,棲山更無機。 寥寥高松下,獨有閒雲歸。 精意不可道,冥然還掩扉。 卷820_62 【偶然五首】 皎然 樂禪心似蕩,吾道不相妨。 獨悟歌還笑,誰言老更狂。 偶然寂無喧,吾了心性源。 可嫌蟲食木,不笑鳥能言。 隱心不隱跡,卻欲住人寰。 欠樹移春樹,無山看畫山。 居喧我未錯,真意在其間。 虜語嫌不學,胡音從不翻。 說禪顛倒是,樂殺金王孫。 真隱須無矯,忘名要似愚。 只將兩條事,空卻漢潛夫。 卷820_63 【問天】 皎然 天公何時有,談者皆不經。 誰道賢人死,今為傅說星。 卷820_64 【寓言】 皎然 吾道本無我,未曾嫌世人。 如今到城市,彌覺此心真。 卷820_65 【前溪作】 皎然 春歌已寂寂,古水自涓涓。 徒誤時人輩,傷心作逝川。 卷820_66 【戲作】 皎然 乞我百萬金,封我異姓王。 不如獨悟時,大笑放清狂。 卷820_67 【浮雲三章】 皎然 浮雲浮雲,集於扶桑。 扶桑茫茫,日暮之光。 匪日之暮,浮雲之污。 嗟我懷人,猶心如蠹。 浮雲浮雲,集於咸池。 咸池微微,日昃之時。 匪日之昃,浮雲之惑。 嗟我懷人,憂心如織。 浮雲浮雲,集於高舂。 高舂濛濛,日夕之容。 匪日之夕,浮雲之積。 嗟我懷人,憂心如惄。 卷820_68 【寓言】 皎然 人生百年我過半,天生才定不可換。 東海釣鰲鰲不食,南山坐石石欲爛。 卷820_69 【若邪春興】 皎然 春生若邪水,雨後漫流通。 芳草行無盡,清源去不窮。 野煙迷極浦,斜日起微風。 數處乘流望,依稀似剡中。 卷820_70 【晨登樂游原,望終南積雪】 皎然 凌晨擁弊裘,徑上古原頭。 雪霽山疑近,天高思若浮。 瓊峰埋積翠,玉嶂掩飛流。 曜彩含朝日,搖光奪寸眸。 寒空標瑞色,爽氣襲皇州。 清眺何人得,終當獨再游。 卷820_71 【送商季皋】 皎然 比來知爾有詩名,莫恨東歸學未成。 新豐有酒為我飲,消取故園傷別情。 卷八百二十一 卷821_1 【弔靈均詞】 皎然 昧天道兮有無,聽汨渚兮躊躇。 期靈均兮若存, 問神理兮何如。 願君精兮為月,出孤影兮示予。 天獨何兮有君,君在萬兮不群。 既冰心兮皎潔, 上問天兮胡不聞。 天不聞,神莫睹,若雲冥冥兮雷霆怒, 蕭條杳眇兮餘草莽。 山春兮為誰,今猿哀兮何思。 風激烈兮楚竹死,國殤人悲兮雨颸颸。 雨颸颸兮望君時, 光茫蕩漾兮化為水,萬古忠貞兮徒爾為。 卷821_2 【步虛詞】 皎然 予因覽真訣,遂感西城君。 玉笙下青冥,人間未曾聞。 日華煉精魄,皎皎無垢氛。 謂我有仙骨,且令餌氤氳。 俯仰愧靈顏,願隨鸞鵠群。 俄然動風馭,縹渺歸青雲。 卷821_3 【奉應顏尚書真卿觀玄真子置酒張樂舞破陣畫洞庭三山歌】 皎然 道流跡異人共驚,寄向畫中觀道情。 如何萬象自心出, 而心澹然無所營。 手援毫,足蹈節,披縑灑墨稱麗絶。 石文亂點急管催,雲態徐揮慢歌發。 樂縱酒酣狂更好, 攢峰若雨縱橫掃。 尺波澶漫意無涯,片嶺崚嶒勢將倒。 盻睞方知造境難,象忘神遇非筆端。 昨日幽奇湖上見, 今朝舒捲手中看。 興餘輕拂遠天色,曾向峰東海邊識。 秋空暮景颯颯容,翻疑是真畫不得。 顏公素高山水意, 常恨三山不可至。 賞君狂畫忘遠遊,不出軒墀坐蒼翠。 卷821_4 【答韋山人隱起龍文藥瓢歌】 皎然 野人藥瓢天下絶,全如渾金割如月。 彪炳文章智使然, 生成在我不在天。 若言有物不由物,何意中虛道性全。 韋生能詩兼好異,獲此靈瓢遠相遺。 仙侯玉帖人漫傳, 若士青囊世何秘。 一捧一開如見君,藥盛五色香氛氳。 背上驪龍蟠不睡,張鱗擺頷生風雲。 世人強知金丹道, 默仙不成穢仙老。 年少紛如陌上塵,不見吾瓢盡枯槁。 聊將系肘步何輕,便有三山孤鶴情。 東方小兒乏此物, 遂令仙籍獨無名。 卷821_5 【桃花石枕歌贈康從事】 皎然 卞山幽石產奇璞,荊人至死采不著。 何人琢枕持贈君, 片片桃花開未落。 劍工見兮可為劍,玉工辨兮知非石。 至寶由來覽者稀,今君獨鑒應欲惜。 何辭售與章天真, 幸得提攜近玉人。 可中棄置君不顧,天生秀色徒璘玢。 第277頁完,請繼續下一頁。喜歡 大作家 wreador.com 作品,請記得按讚、收藏及分享
音調
1.1
速度
-0.1
音量
0.9
語言
返回
螢幕關閉後,Chorme瀏覽器會中斷朗讀,
開車聆聽,不建議使用Chorme瀏覽器。