四座喧喧爭目悅,巧過造化稱一絶。 莫言昨日因錯磨, 看取從來無點缺。 六月江南暑未闌,一尺花冰試枕看。 高窗正午風颯變,室中不減春天寒。 人所重重枕德, 文章外飾徒相惑。 更有堅貞不易心,與君天下為士則。 卷821_6 【張伯英草書歌】 皎然 伯英死後生伯高,朝看手把山中毫。 先賢草律我草狂, 風雲陣發愁鐘王。 須臾變態皆自我,象形類物無不可。 閬風游雲千萬朵,驚龍蹴踏飛欲墮。 更睹鄧林花落朝, 狂風亂攪何飄飄。 有時凝然筆空握,情在寥天獨飛鶴。 有時取勢氣更高,憶得春江千里濤。 張生奇絶難再遇, 草罷臨風展輕素。 陰慘陽舒如有道,鬼狀魑容若可懼。 黃公酒壚興偏入,阮籍不嗔嵇亦顧。 長安酒榜醉後書, 此日騁君千里步。 卷821_7 【寒棲子歌(曾居廬山,欲有事羅浮之行)】 皎然 君在廬山知不群,有疑是鶴又是雲。 生死塵埃污不得, 眼前榮利徒紛紛。 今日惠然來訪我,酒榼書囊肩背荷。 拂除衣上餌煙霞,昨夜胥門宿蔡家。 天然不飲亦不食, 拋名換姓覓不得。 且向人間作酒仙,不肯將身生羽翼。 停形為餌天地根,世人皆死我獨存。 洗慮因吞清明籙, 世人皆貪我常足。 棲子妙今道已成,手把玄樞心運冥。 能令鬼哭神效靈,身如飄風不可絆。 朝游崆峒夕汗漫, 向來坐客猶未散。 忽憶羅浮欲去時,遙指孤雲作路岐。 海上仙遊不可見,人間日落空桑枝。 卷821_8 【翔隼歌送王端公】 皎然 古人賞神駿,何如秋隼擊。 獨立高標望霜翮, 應看天宇如咫尺。 低回拂地凌風翔,鵬雛敢下雁斷行。 晴空四顧忽不見,有時獨出青霞傍。 窮陰萬里落寒日, 氣殺草枯增奮逸。 雲塞斜飛攪葉迷,雪天直上穿花疾。 見君高情有所屬,贈別因歌翔隼曲。 離亭慘慘客散時, 歌盡路長意不足。 卷821_9 【白雲歌寄陸中丞使君長源】 皎然 一見西山雲,使人情意遠。 憑高發詠何超遙, 道妙如君有舒捲。 縈空疊景多麗容,眾峰峰上自為峰。 潔白不由陰雨積,高明肯共雜煙重。 萬物有形皆有著, 白雲有形無繫縛。 黃金被爍玉亦瑕,一片飄然污不著。 或逢天上或人間,人自營營雲自閒。 忽爾飛來暫為侶, 忽然飛去莫能攀。 逸民對雲效高致,禪子逢雲增道意。 白雲遇物無偏頗,自是人心見同異。 閶闔天門宜曙看, 為纓作蓋擁千官。 從龍合沓臨清暑,就日逶迤繞露寒。 誰憐西山雲,亭亭處幽絶。 坐石長看非我覊, 手中欲攬待君說。 貞白先生那得知,只向空山自怡悅。 卷821_10 【裴端公使君清席,賦得青桂歌送徐長史】 皎然 昔年攀桂為留人,今朝攀桂送歸客。 秋風桃李搖落盡, 為君青青伴松柏。 謝公南樓送客還,高歌桂樹凌寒山。 應憐獨秀空林上,空賞敷華積雪間。 昨夜一枝生在月, 嬋娟可望不可折。 若為天上堪贈行,徒使亭亭照離別。 卷821_11 【周長史昉畫毗沙門天王歌】 皎然 長史畫神獨感神,高步區中無兩人。 雅而逸,高且真, 形生虛無忽可親。 降魔大戟縮在手,倚天長劍橫諸紳。 慈威示物雖凜凜,在德無秋唯有春。 吾知真象本非色, 此中妙用君心得。 苟能下筆合神造,誤點一點亦為道。 寫出霜縑可舒捲,何人應識此情遠。 秋齋清寂無外物, 盥手焚香聊自展。 憶昔胡兵圍未解,感得此神天上下。 至今雲旗圖我形,為君一顧煙塵清。 卷821_12 【奉和顏魯公真卿落玄真子舴艋舟歌】 皎然 滄浪子後玄真子,冥冥釣隱江之汜。 刳木新成舴艋舟, 諸侯落舟自茲始。 得道身不繫,無機舟亦閒。 從水遠逝兮任風還,朝五湖兮夕三山。 停綸乍入芙蓉浦, 擊汰時過明月灣。 太公取璜我不取,龍伯釣鰲我不釣。 竹竿裊裊魚簁簁,此中自得還自笑。 汗漫一遊何可期, 後來誰遇冰雪姿。 上古初聞出堯世,今朝還見在堯時。 卷821_13 【鄭容全成蛟形木機歌】 皎然 萬物貴天然,天然不可得。 渾樸無勞剞劂工, 幽姿自可蛟龍質。 欲騰未去何翩翩,揚袂爭前誰敢拂。 可中風雨一朝至,還應不是池中物。 蒼山萬重采一枝, 形如器車生意奇。 風號雨噴心不折,眾木千叢君獨知。 高人心,多越格。 有時就月吟春風,持來座右驚神客。 愛君開閤江之濱,白雲黃鶴長相親。 南郭子綦我不識, 非君獨是是何人。 卷821_14 【奉同顏使君真卿清風樓賦得洞庭歌送吳煉師歸林屋洞】 皎然 名山洞府到金庭,三十六洞稱最靈。 不有古仙啟其秘, 今日安知靈寶經。 中山煉師棲白雲,道成仙秩號元君。 三千甲子朝玉帝,世上如今名始聞。 吐納青牙養肌發, 花冠玉舄何高潔。 不聞天上來謫仙,自是人間授真訣。 吳興太守道家流,仙師遠放清風樓。 應將內景還飛去, 且從分風當此留。 湖之山兮樓上見,山冥冥兮水悠悠。 世人不到君自到,縹緲仙都誰與儔。 黃鶴孤雲天上物, 物外飄然自天匹。 一別千年未可期,仙家不數人間日。 卷821_15 【戛銅碗為龍吟歌】 皎然 逸僧戛碗為龍吟,世上未曾聞此音。 一從太尉房公賞, 遂使秦人傳至今。 初戛徐徐聲漸顯,樂音不管何人辨。 似出龍泉萬丈底,乍怪聲來近而遠。 未必全由戛者功, 真生虛無非碗中。 寥亮掩清笛,縈迴凌細風。 遙聞不斷在煙杪,萬籟無聲天境空。 乍向天台宿華頂, 秋宵一吟更清迥。 能令聽者易常性,憂人忘憂躁人靜。 今日鏗鍠江上聞,蛟螭奔飛如得群。 聲過陰嶺恐成雨, 第278頁完,請繼續下一頁。喜歡 大作家 wreador.com 作品,請記得按讚、收藏及分享
音調
1.1
速度
0.1
音量
0.9
語言
返回
螢幕關閉後,Chorme瀏覽器會中斷朗讀,
開車聆聽,不建議使用Chorme瀏覽器。