四座喧喧爭目悅,巧過造化稱一絶。 莫言昨日因錯磨, 看取從來無點缺。 六月江南暑未闌,一尺花冰試枕看。 高窗正午風颯變,室中不減春天寒。 人所重重枕德, 文章外飾徒相惑。 更有堅貞不易心,與君天下為士則。 卷821_6 【張伯英草書歌】 皎然 伯英死後生伯高,朝看手把山中毫。 先賢草律我草狂, 風雲陣發愁鐘王。 須臾變態皆自我,象形類物無不可。 閬風游雲千萬朵,驚龍蹴踏飛欲墮。 更睹鄧林花落朝, 狂風亂攪何飄飄。 有時凝然筆空握,情在寥天獨飛鶴。 有時取勢氣更高,憶得春江千里濤。 張生奇絶難再遇, 草罷臨風展輕素。 陰慘陽舒如有道,鬼狀魑容若可懼。 黃公酒壚興偏入,阮籍不嗔嵇亦顧。 長安酒榜醉後書, 此日騁君千里步。 卷821_7 【寒棲子歌(曾居廬山,欲有事羅浮之行)】 皎然 君在廬山知不群,有疑是鶴又是雲。 生死塵埃污不得, 眼前榮利徒紛紛。 今日惠然來訪我,酒榼書囊肩背荷。 拂除衣上餌煙霞,昨夜胥門宿蔡家。 天然不飲亦不食, 拋名換姓覓不得。 且向人間作酒仙,不肯將身生羽翼。 停形為餌天地根,世人皆死我獨存。 洗慮因吞清明籙, 世人皆貪我常足。 棲子妙今道已成,手把玄樞心運冥。 能令鬼哭神效靈,身如飄風不可絆。 朝游崆峒夕汗漫, 向來坐客猶未散。 忽憶羅浮欲去時,遙指孤雲作路岐。 海上仙遊不可見,人間日落空桑枝。 卷821_8 【翔隼歌送王端公】 皎然 古人賞神駿,何如秋隼擊。 獨立高標望霜翮, 應看天宇如咫尺。 低回拂地凌風翔,鵬雛敢下雁斷行。 晴空四顧忽不見,有時獨出青霞傍。 窮陰萬里落寒日, 氣殺草枯增奮逸。 雲塞斜飛攪葉迷,雪天直上穿花疾。 見君高情有所屬,贈別因歌翔隼曲。 離亭慘慘客散時, 歌盡路長意不足。 卷821_9 【白雲歌寄陸中丞使君長源】 皎然 一見西山雲,使人情意遠。 憑高發詠何超遙, 道妙如君有舒捲。 縈空疊景多麗容,眾峰峰上自為峰。 潔白不由陰雨積,高明肯共雜煙重。 萬物有形皆有著, 白雲有形無繫縛。 黃金被爍玉亦瑕,一片飄然污不著。 或逢天上或人間,人自營營雲自閒。 忽爾飛來暫為侶, 忽然飛去莫能攀。 逸民對雲效高致,禪子逢雲增道意。 白雲遇物無偏頗,自是人心見同異。 閶闔天門宜曙看, 為纓作蓋擁千官。 從龍合沓臨清暑,就日逶迤繞露寒。 誰憐西山雲,亭亭處幽絶。 坐石長看非我覊, 手中欲攬待君說。 貞白先生那得知,只向空山自怡悅。 卷821_10 【裴端公使君清席,賦得青桂歌送徐長史】 皎然 昔年攀桂為留人,今朝攀桂送歸客。 秋風桃李搖落盡, 為君青青伴松柏。 謝公南樓送客還,高歌桂樹凌寒山。 應憐獨秀空林上,空賞敷華積雪間。 昨夜一枝生在月, 嬋娟可望不可折。 若為天上堪贈行,徒使亭亭照離別。 卷821_11 【周長史昉畫毗沙門天王歌】 皎然 長史畫神獨感神,高步區中無兩人。 雅而逸,高且真, 形生虛無忽可親。 降魔大戟縮在手,倚天長劍橫諸紳。 慈威示物雖凜凜,在德無秋唯有春。 吾知真象本非色, 此中妙用君心得。 苟能下筆合神造,誤點一點亦為道。 寫出霜縑可舒捲,何人應識此情遠。 秋齋清寂無外物, 盥手焚香聊自展。 憶昔胡兵圍未解,感得此神天上下。 至今雲旗圖我形,為君一顧煙塵清。 卷821_12 【奉和顏魯公真卿落玄真子舴艋舟歌】 皎然 滄浪子後玄真子,冥冥釣隱江之汜。 刳木新成舴艋舟, 諸侯落舟自茲始。 得道身不繫,無機舟亦閒。 從水遠逝兮任風還,朝五湖兮夕三山。 停綸乍入芙蓉浦, 擊汰時過明月灣。 太公取璜我不取,龍伯釣鰲我不釣。 竹竿裊裊魚簁簁,此中自得還自笑。 汗漫一遊何可期, 後來誰遇冰雪姿。 上古初聞出堯世,今朝還見在堯時。 卷821_13 【鄭容全成蛟形木機歌】 皎然 萬物貴天然,天然不可得。 渾樸無勞剞劂工, 幽姿自可蛟龍質。 欲騰未去何翩翩,揚袂爭前誰敢拂。 可中風雨一朝至,還應不是池中物。 蒼山萬重采一枝, 形如器車生意奇。 風號雨噴心不折,眾木千叢君獨知。 高人心,多越格。 有時就月吟春風,持來座右驚神客。 愛君開閤江之濱,白雲黃鶴長相親。 南郭子綦我不識, 非君獨是是何人。 卷821_14 【奉同顏使君真卿清風樓賦得洞庭歌送吳煉師歸林屋洞】 皎然 名山洞府到金庭,三十六洞稱最靈。 不有古仙啟其秘, 今日安知靈寶經。 中山煉師棲白雲,道成仙秩號元君。 三千甲子朝玉帝,世上如今名始聞。 吐納青牙養肌發, 花冠玉舄何高潔。 不聞天上來謫仙,自是人間授真訣。 吳興太守道家流,仙師遠放清風樓。 應將內景還飛去, 且從分風當此留。 湖之山兮樓上見,山冥冥兮水悠悠。 世人不到君自到,縹緲仙都誰與儔。 黃鶴孤雲天上物, 物外飄然自天匹。 一別千年未可期,仙家不數人間日。 卷821_15 【戛銅碗為龍吟歌】 皎然 逸僧戛碗為龍吟,世上未曾聞此音。 一從太尉房公賞, 遂使秦人傳至今。 初戛徐徐聲漸顯,樂音不管何人辨。 似出龍泉萬丈底,乍怪聲來近而遠。 未必全由戛者功, 真生虛無非碗中。 寥亮掩清笛,縈迴凌細風。 遙聞不斷在煙杪,萬籟無聲天境空。 乍向天台宿華頂, 秋宵一吟更清迥。 能令聽者易常性,憂人忘憂躁人靜。 今日鏗鍠江上聞,蛟螭奔飛如得群。 聲過陰嶺恐成雨, 第278頁完,請繼續下一頁。喜歡 大作家 wreador.com 作品,請記得按讚、收藏及分享
音調
1.1
速度
0.1
音量
-0.15
語言
返回
螢幕關閉後,Chorme瀏覽器會中斷朗讀,
開車聆聽,不建議使用Chorme瀏覽器。