盧廣,范陽涿人,自雲晉司空從事中郎諶之後也。 諶沒死冉閔之亂,晉中原舊族,諶有後焉。 廣少明經,有儒術。 天監中歸國。 初拜員外散騎侍郎,出為始安太守,坐事免。 頃之,起為折衝將軍,配千兵北伐,還拜步兵校尉,兼國子博士,遍講《五經》。 時北來人,儒學者有崔靈恩、孫詳、蔣顯,並聚徒講說,而音辭鄙拙;惟廣言論清雅,不類北人。 仆射徐勉,兼通經術,深相賞好。 尋遷員外散騎常侍,博士如故。 出為信武桂陽嗣王長史、尋陽太守。 又為武陵王長史,太守如故,卒官。 沈峻,字士嵩,吳興武康人。 家世農夫,至峻好學,與舅太史叔明師事宗人沈麟士門下積年。 晝夜自課,時或睡寐,輒以杖自擊,其篤志如此。 麟士卒後,乃出都,遍游講肆,遂博通《五經》,尤長《三禮》。 初為王國中尉,稍遷侍郎,併兼國子助教。 時吏部郎陸倕與仆射徐勉書薦峻曰:「《五經》博士庾季達須換,計公家必欲詳擇其人。 凡聖賢可講之書,必以《周官》立義,則《周官》一書,實為群經源本。 此學不傳,多歷年世,北人孫詳、蔣顯亦經聽習,而音革楚、夏,故學徒不至;惟助教沈峻,特精此書。 比日時開講肆,群儒劉岩、沈宏、沈熊之徒,並執經下坐,北面受業,莫不歎服,人無間言。 第謂宜即用此人,命其專此一學,周而複始。 使聖人正典,廢而更興;累世絶業,傳于學者。 」勉從之,奏峻兼《五經》博士。 于館講授,聽者常數百人。 出為華容令,還除員外散騎侍郎,復兼《五經》博士。 時中書舍人賀琛奉敕撰《梁官》,乃啟峻及孔子袪補西省學士,助撰錄。 書成,入兼中書通事舍人。 出為武康令,卒官。 子文阿,傳父業,尤明《左氏傳》。 太清中,自國子助教為《五經》博士。 傳峻業者,又有吳郡張及、會稽孔子云,官皆至《五經》博士、尚書祠部郎。 太史叔明,吳興烏程人,吳太史慈後也。 少善《莊》、《老》,兼治《孝經》、《禮記》,其三玄尤精解,當世冠絶,每講說,聽者常五百餘人。 歷官國子助教。 邵陵王綸好其學,及出為江州,攜叔明之鎮。 王遷郢州,又隨府,所至輒講授,江外人士皆傳其學焉。 大同十三年,卒,時年七十三。 孔子袪,會稽山陰人。 少孤貧好學,耕耘樵採,常懷書自隨,投閒則誦讀。 勤苦自勵,遂通經術,尤明《古文尚書》。 初為長沙嗣王侍郎,兼國子助教,講《尚書》四十遍,聽者常數百人。 中書舍人賀琛受敕撰《梁官》,啟子袪為西省學士,助撰錄。 書成,兼司文侍郎,不就。 久之兼主客郎、舍人,學士如故。 累遷湘東王國侍郎、常侍、員外散騎侍郎,又云麾廬江公記室參軍,轉兼中書通事舍人。 尋遷步兵校尉,舍人如故。 高祖撰《五經講疏》及《孔子正言》,專使子袪檢閲群書,以為義證。 事竟,敕子袪與右衛硃異、左丞賀琛于士林館遞日執經。 累遷通直正員郎,舍人如故。 中大同元年,卒官,時年五十一。 子袪凡著《尚書義》二十捲,《集注尚書》三十捲,續硃異《集注周易》一百卷,續何承天《集禮論》一百五十捲。 皇侃,吳郡人,青州刺史皇象九世孫也。 侃少好學,師事賀蒨,精力專門,盡通其業,尤明《三禮》、《孝經》、《論語》。 起家兼國子助教,于學講說,聽者數百人。 撰《禮記講疏》五十捲,書成奏上,詔付秘閣。 頃之,召入壽光殿講《禮記義》,高祖善之,拜員外散騎侍郎,兼助教如故。 性至孝,常日限誦《孝經》二十遍,以擬《觀世音經》。 丁母憂,解職還鄉裡。 平西邵陵王欽其學,厚禮迎之。 侃既至,因感心疾,大同十一年,卒於夏首,時年五十八。 所撰《論語義》十捲,與《禮記義》並見重於世,學者傳焉。 陳吏部尚書姚察曰:昔叔孫通講論馬上,桓榮精力凶荒;既逢平定,自致光寵;若夫崔、伏、何、嚴互有焉。 曼容、佟之講道于齊季,不為時改;賀蒨、嚴植之之徒,遭梁之崇儒重道,咸至高官,稽古之力,諸子各盡之矣。 范縝墨絰僥倖,不遂其志,宜哉。 列傳第四十三 文學上 到沆 丘遲 劉苞 袁峻 庾於陵 弟肩吾 劉昭 何遜 鐘嶸 周興嗣 吳均 昔司馬遷、班固書,併為《司馬相如傳》,相如不預漢廷大事,蓋取其文章尤著也。 固又為《賈鄒枚路傳》,亦取其能文傳焉。 范氏《後漢書》有《文苑傳》,所載之人,其詳已甚。 然經禮樂而緯國家,通古今而述美惡,非文莫可也。 是以君臨天下者,莫不敦悅其義,縉紳之學,咸貴尚其道,古往今來,未之能易。 高祖聰明文思,光宅區宇,旁求儒雅,詔采異人,文章之盛,煥乎俱集。 每所禦幸,輒命群臣賦詩,其文善者,賜以金帛,詣闕庭而獻賦頌者,或引見焉。 其在位者,則沈約、江淹、任昉,並以文采妙絶當時。 至若彭城到沆、吳興丘遲、東海王僧孺、吳郡張率等,或入直文德,通宴壽光,皆後來之選也。 約、淹、昉、僧孺,率別以功跡論。 今綴到沆等文兼學者,至太清中人,為《文學傳》雲。 第151頁完,請繼續下一頁。喜歡 大作家 wreador.com 作品,請記得按讚、收藏及分享
音調
1.1
速度
-0.1
音量
0.9
語言
返回
螢幕關閉後,Chorme瀏覽器會中斷朗讀,
開車聆聽,不建議使用Chorme瀏覽器。