盧廣,范陽涿人,自雲晉司空從事中郎諶之後也。 諶沒死冉閔之亂,晉中原舊族,諶有後焉。 廣少明經,有儒術。 天監中歸國。 初拜員外散騎侍郎,出為始安太守,坐事免。 頃之,起為折衝將軍,配千兵北伐,還拜步兵校尉,兼國子博士,遍講《五經》。 時北來人,儒學者有崔靈恩、孫詳、蔣顯,並聚徒講說,而音辭鄙拙;惟廣言論清雅,不類北人。 仆射徐勉,兼通經術,深相賞好。 尋遷員外散騎常侍,博士如故。 出為信武桂陽嗣王長史、尋陽太守。 又為武陵王長史,太守如故,卒官。 沈峻,字士嵩,吳興武康人。 家世農夫,至峻好學,與舅太史叔明師事宗人沈麟士門下積年。 晝夜自課,時或睡寐,輒以杖自擊,其篤志如此。 麟士卒後,乃出都,遍游講肆,遂博通《五經》,尤長《三禮》。 初為王國中尉,稍遷侍郎,併兼國子助教。 時吏部郎陸倕與仆射徐勉書薦峻曰:「《五經》博士庾季達須換,計公家必欲詳擇其人。 凡聖賢可講之書,必以《周官》立義,則《周官》一書,實為群經源本。 此學不傳,多歷年世,北人孫詳、蔣顯亦經聽習,而音革楚、夏,故學徒不至;惟助教沈峻,特精此書。 比日時開講肆,群儒劉岩、沈宏、沈熊之徒,並執經下坐,北面受業,莫不歎服,人無間言。 第謂宜即用此人,命其專此一學,周而複始。 使聖人正典,廢而更興;累世絶業,傳于學者。 」勉從之,奏峻兼《五經》博士。 于館講授,聽者常數百人。 出為華容令,還除員外散騎侍郎,復兼《五經》博士。 時中書舍人賀琛奉敕撰《梁官》,乃啟峻及孔子袪補西省學士,助撰錄。 書成,入兼中書通事舍人。 出為武康令,卒官。 子文阿,傳父業,尤明《左氏傳》。 太清中,自國子助教為《五經》博士。 傳峻業者,又有吳郡張及、會稽孔子云,官皆至《五經》博士、尚書祠部郎。 太史叔明,吳興烏程人,吳太史慈後也。 少善《莊》、《老》,兼治《孝經》、《禮記》,其三玄尤精解,當世冠絶,每講說,聽者常五百餘人。 歷官國子助教。 邵陵王綸好其學,及出為江州,攜叔明之鎮。 王遷郢州,又隨府,所至輒講授,江外人士皆傳其學焉。 大同十三年,卒,時年七十三。 孔子袪,會稽山陰人。 少孤貧好學,耕耘樵採,常懷書自隨,投閒則誦讀。 勤苦自勵,遂通經術,尤明《古文尚書》。 初為長沙嗣王侍郎,兼國子助教,講《尚書》四十遍,聽者常數百人。 中書舍人賀琛受敕撰《梁官》,啟子袪為西省學士,助撰錄。 書成,兼司文侍郎,不就。 久之兼主客郎、舍人,學士如故。 累遷湘東王國侍郎、常侍、員外散騎侍郎,又云麾廬江公記室參軍,轉兼中書通事舍人。 尋遷步兵校尉,舍人如故。 高祖撰《五經講疏》及《孔子正言》,專使子袪檢閲群書,以為義證。 事竟,敕子袪與右衛硃異、左丞賀琛于士林館遞日執經。 累遷通直正員郎,舍人如故。 中大同元年,卒官,時年五十一。 子袪凡著《尚書義》二十捲,《集注尚書》三十捲,續硃異《集注周易》一百卷,續何承天《集禮論》一百五十捲。 皇侃,吳郡人,青州刺史皇象九世孫也。 侃少好學,師事賀蒨,精力專門,盡通其業,尤明《三禮》、《孝經》、《論語》。 起家兼國子助教,于學講說,聽者數百人。 撰《禮記講疏》五十捲,書成奏上,詔付秘閣。 頃之,召入壽光殿講《禮記義》,高祖善之,拜員外散騎侍郎,兼助教如故。 性至孝,常日限誦《孝經》二十遍,以擬《觀世音經》。 丁母憂,解職還鄉裡。 平西邵陵王欽其學,厚禮迎之。 侃既至,因感心疾,大同十一年,卒於夏首,時年五十八。 所撰《論語義》十捲,與《禮記義》並見重於世,學者傳焉。 陳吏部尚書姚察曰:昔叔孫通講論馬上,桓榮精力凶荒;既逢平定,自致光寵;若夫崔、伏、何、嚴互有焉。 曼容、佟之講道于齊季,不為時改;賀蒨、嚴植之之徒,遭梁之崇儒重道,咸至高官,稽古之力,諸子各盡之矣。 范縝墨絰僥倖,不遂其志,宜哉。 列傳第四十三 文學上 到沆 丘遲 劉苞 袁峻 庾於陵 弟肩吾 劉昭 何遜 鐘嶸 周興嗣 吳均 昔司馬遷、班固書,併為《司馬相如傳》,相如不預漢廷大事,蓋取其文章尤著也。 固又為《賈鄒枚路傳》,亦取其能文傳焉。 范氏《後漢書》有《文苑傳》,所載之人,其詳已甚。 然經禮樂而緯國家,通古今而述美惡,非文莫可也。 是以君臨天下者,莫不敦悅其義,縉紳之學,咸貴尚其道,古往今來,未之能易。 高祖聰明文思,光宅區宇,旁求儒雅,詔采異人,文章之盛,煥乎俱集。 每所禦幸,輒命群臣賦詩,其文善者,賜以金帛,詣闕庭而獻賦頌者,或引見焉。 其在位者,則沈約、江淹、任昉,並以文采妙絶當時。 至若彭城到沆、吳興丘遲、東海王僧孺、吳郡張率等,或入直文德,通宴壽光,皆後來之選也。 約、淹、昉、僧孺,率別以功跡論。 今綴到沆等文兼學者,至太清中人,為《文學傳》雲。 第151頁完,請繼續下一頁。喜歡 大作家 wreador.com 作品,請記得按讚、收藏及分享
音調
-0.2
速度
0.1
音量
0.9
語言
返回
螢幕關閉後,Chorme瀏覽器會中斷朗讀,
開車聆聽,不建議使用Chorme瀏覽器。