[71]這兩句說:今後如果不好好改過自新,並且還要胡說亂講。 [72]廬:房屋。 戕腔qiāng:殺害。 [73]謝不敢:認罪,表示不敢再犯。 [74]是:這。 報:報答。 [75]白:伸雪。 [76]猶:還,仍然。 [77]楮楚chǔ:紙。 楮是款樹,它的樹皮纖維可造紙,所以古人把紙叫作楮。 [78]廣:寬度。 [79]揭:高舉。 [80]行御史台:設在地區的執行御史台職責的官署。 御史台是中央監察機關。 [81]理:處理。 [82]徒:同夥。 張:指打開橫幅。 金陵:今江蘇省南京市。 當時是京城。 [83]追:事後補行。 牒:公文。 這裡指狀紙。 [84]復:恢復。 黜觸chù:罷免。 [85]方:正當。 [86]這句說:博鷄者由於他的俠義行為而聞名于東南一帶地方。 [87]高子:作者自稱。 [88]史館:官署名,掌管監修國史之事。 [89]翰林:官名,明代在科舉考試中選拔一部分人入翰林院為翰林官。 明代的翰林院是掌管修史、著作、圖書等事的官署,史館就並在其中。 天台:今浙江天台縣。 [90]得民:受到人民的愛戴。 [91]自喜:自以為自己很好。 輕上:瞧不起上級。 [92]這句說:袁守的得禍,不是由於外來的原因。 [93]三尺:指劍,這裡指操生殺之權。 這句說:姓臧的使者濫用權力。 [94]仇愁chóu:報復。 憾:怨恨。 [95]賊戾麗lì:不正派,凶殘。 [96]第:但。 為上者:做上級的人。 察:查察。 [97]匹夫:泛指平民。 攘袂嚷妹rǎng mèi:挼起袖子。 [98]伸:這裡是發泄的意思。 [99]識者:有見識的人。 元政:元代的政治。 紊馳吻池wěn chí:混亂、鬆弛。 [100]這句說:事變從下面興起的趨勢已經漸漸形成了。 書遊山豪爽語.明袁中道 遊山次有友人云:「先上山時,予向草中熟眠一覺,甚快。 」予曰:「公欲以一覺點綴山景爾,非真睡也,予親見公目未合耳。 」其人大笑。 予曰:「凡古來醉後弄風作顛者[1],固有至性。 其中亦有以為豪爽,而欲作如是態者。 若阮籍之醉、王無功之飲[2],天性也。 米元章之顛,有欲避之而不能者。 故世傳米老《辨顛帖》。 而世乃以其顛為美,欲效之,過矣。 雲林之癖潔[4],正為癖潔所苦,彼亦不樂有之。 今以癖潔為美而效之,可嘔也。 」 昔有一友人以豪爽自喜,同入西山。 時初春,乃裸體跣足[5],入玉泉山裂帛湖中。 人皆詫異之,彼亦沾沾自喜。 過數載,予私間之曰:「卿往年跣足入裂帛湖,可稱豪爽。 」其人欣然。 予再問之曰:「北方初春,冰雪棱棱,入時得無小苦耶?幸無欺我。 」其人曰:「甚苦。 至今冷氣入骨,得一腳痛病,尚未痊也。 當時自為豪爽為之,不知其害若此。 」然則世上豪爽事,其不為裂帛湖中濯足者寡矣。 註釋: [1]弄風作顛:即弄瘋作顛。 [1]王無功:初唐詩人王繢。 [3]米元章:北宋書畫家米芾。 因舉止放狂,有「米顛」之稱。 [4]雲林:元代書畫家倪瓚,號雲林子。 [5]跣足:光腳。 本文選自《柯雪齋集》。 本文以生動有趣的事例,嘲諷有的人盲目效仿名流,故作豪爽姿態而不顧後果。 結尾作點睛之筆,給人以啟示。 爽閣書目序.明沈守正 人各有嗜,嗜金玉子女狗馬者,庸人也。 暏泉石花鳥絲竹者,韻人也。 進而為金石篆籀之嗜,清矣。 然非博雅,不得稱鑒賞家,書其可已已。 且書之以為寶也,剖玄黃之精[1],傳聖賢之髓,造物亦若秘之惜之,往往難聚而易散。 是以一厄于秦火[2],再厄于楚漢[3],三厄于董卓[4],四厄于東晉[5],五厄于侯景[6],六厄于五季[7],七厄于靖康[8],八厄于元。 其聚也,以帝王之威力,懸金授爵,惟恐不得。 而西漢只三萬三千九十捲,魏二萬九千九百四十五卷,東晉三千十四卷,南宋六萬四千五百八十二卷,齊兼釋共二萬三千一百六十捲[9],梁七萬餘卷。 莫盛于隋室,則積至三十七萬卷。 至開元僅八萬卷有奇。 宋《崇文書目》三萬六百六十九卷,續目增一萬四千九百四十三卷。 若夫沉篤淵湛之士[10],家裒戶襲[11],代不乏人。 欲如阮孝緒之七乘[12],張華之三十車者[13],概不多見,難可知矣。 予友吳子符遠酷嗜書,一日不手書,一月不得奇書,則不樂。 藏書多者至十萬卷,皆手自較讎[14],又喜借與人看。 予嘗有書謝之曰:「較來三豕正[15],帙返一鴟虛[16]。 」皆惇言也[17]。 雖然,予猶進焉,上古書用漆竹,中古易以縑帛,稠重易壞,故一失不可復得。 即開元八萬餘卷,獨有今文三萬在其中。 以準今日,可以類推。 故今之藏書,似富實貧,雖復萬卷,不足敵千。 何者?今文多而古文少也,今與符遠約,無誇卷帙之侈,以見古為奇。 有秘本急錄而傳之,得善本存副以廣之。 不獨廣吾氣類之好,亦藉以破鬼神之慳,非藝林一大勝事乎?予少即斯暏,愧力不及。 他日當構小書淫館,與賁閣相峙而居。 有無互授,兩家子孫,世世無吝。 一洗千古借書三痴二惑[18],何減百城[19],所謂勿替引之矣[20]。 註釋: [1]玄黃:本指黑色與黃色。 《易.坤》:「天玄而地黃。 」後因以喻指天地。 [2]一厄于泰火:第一次因秦始皇焚書而遭厄運。 [3]楚漢:秦末楚霸王項羽和劉邦的爭戰。 書籍文物被損毀。 [4]董卓:漢末豪強,率軍入洛陽,廢少帝,立獻帝,專朝政。 因各地起兵反對,他放火燒了洛陽及周圍數百里,遷入長安。 第121頁完,請繼續下一頁。喜歡 大作家 wreador.com 作品,請記得按讚、收藏及分享
音調
1.1
速度
-0.1
音量
0.9
語言
返回
螢幕關閉後,Chorme瀏覽器會中斷朗讀,
開車聆聽,不建議使用Chorme瀏覽器。