[27]「而論罪」句:對企圖奪功的官軍,依軍法定罪。 朱國禎1558—1632,字文寧,烏程今浙江吳興人,萬曆進士,天啟時曾任禮部尚書兼東閣大學士,因遭魏忠賢忌恨,託病返鄉。 他對明代史事熟悉,纂有《皇明史概》一百二十捲。 《湧幢zhuànɡ壯小品》,三十二卷,明朱國禎撰,刊行于天啟年間。 此書雜記社會政治等方面的見聞,間及考證,關於明代的某些史料較有價值,但書中大多為摘采舊文。 作者曾建造一座活動木亭,名為「湧幢」,因以名書。 解放後有中華書局點校本。 王長年有勇有謀。 文章通過兩個回合的鬥爭,鮮明地展示了他過人的膽識。 第一個回 合,寫他是怎樣戰勝敵寇的。 當時許多被擄者束手無策,情緒悲觀,他卻十分沉着,不僅設下巧計,而且把人們組織了起來,終於奪帆而歸。 第二個回合則是寫與官軍的鬥爭,官軍不僅奪走了金帛與敵寇的首級,而且把貌「類夷人」的王長年當成敵酋押到了上司那裡去請功。 王長年到鎮將那裡,才把真情實況一一說個清楚,終於在官軍刀下脫險。 王長年舉帆歸來時,曾把敵人的舌頭一一剜下,看來他對官軍是早有充分認識的,因而不得不有所提防。 這篇作品不僅反映了當時倭寇竄擾擄掠我國沿海的社會現實,同時,還有力地揭露了軍官的腐敗,而官軍的腐敗,正是倭寇敢於不斷入境竄擾的重要原因。 王古直傳明李東陽 王古直,名佐,字仁輔,後去車為甫,古直其所自號,以號行世。 居台之黃岩,今分太平縣地也[1]。 少為詩及行草,漫遊京師。 有鄉人坐事者[2],古直候諸官。 官並捕候者,詢其孥甚急[3]。 古直甘侵辱,竟不言所在。 入刑部獄,獨暴立烈日,不與從囚伍。 李主事廷美異之[4],檢衣帽間得柯學士諸詩[5],問之曰:「爾能詩耶?」使賦日影詩成,縱之歸,長揖而出。 獄吏皆大笑,然古直亦自是得名。 與今侍郎黃定軒、侍講謝方石友善。 嘗主方石[6],方石以憂去[7]。 主林給事克沖,克沖使海國。 主王員外存敬,存敬亦出使。 主定軒子主事汝修,然這頭一恆在。 卒然求之莫得也。 [8]。 旅食三十年[9],無僮仆,不置釜甑[10]。 有大籠五六,惟詩畫數百幅,中貯壺酒,晨出飲一再勺,已復鐍之以去[11]。 上元節京師燒糯汗為瓶[12],以貯水畜魚,旁映屏燭,通明可愛,俗呼為炮燈。 古直賈置謝館[13],日玩弄為兒戲。 一日,誤觸碎,意拂然不樂,曰:「吾平生家計在此,今蕩盡矣!」方作草書,值掾吏至,曰:「遽敗吾興。 」群掾欲毆之,或俾自為計。 古直曰:「我固當毆,毆由吾名益彰。 」一日遇諸途,竟被毆,獨袖手承之以歸,亦不以屑意也[14]。 或勸使仕,大言曰:「我來為爵祿圖耶!」「盍科舉乎[15]?」則笑曰:「安得以少年處我。 」嘗在酒所,嘆曰:「此亦功名事業也。 」顯靈宮道士請主師塾,館餼甚厚[16]。 閲月[17],忽辭去曰:「安能矻矻操朱墨[18],坐几案間乎!」克沖之使,欲與俱,不果。 或問之故,曰:「彼不吾強,吾安能為彼行耶!自古大賢聞人不渡海者何限[19],海豈必渡然後為快也!」其性氣屹屹不肯為人屈類此[20]。 然意度率直[21],內不為蹊徑,遇所會意,欣然忘去,人亦以此樂之。 為說者曰:「方石先生嘗云:天地如許大,中間可喜、可嘆、可怪、可笑事何所不有?可勝道哉!」沈按察仲律嘗值古直[22],詢其邑裡名籍不置[23],古直曰:「公不須問,大抵奇怪人也!」其亦善自道耶!《周官》稱四民[24],班固表人物列九卿等[25],魏晉以來中正第九品[26],予雅知古直[27],然不能目其為何如人也。 作王古直傳。 註釋: [1]「居台」二句:台,浙江台州府。 黃岩,今浙江黃岩市,當時屬台州府管轄。 太平縣:明析黃岩縣地置太平縣,即今溫嶺縣。 [2]坐事:因事獲罪。 [3]孥nú妻子兒女。 [4]李主事廷美:李廷美,時為刑部主事。 [5]柯學士:柯潛,字孟時,莆田人。 景泰二年1451進士。 憲宗即位,擢翰林學士。 仕至少詹事。 潛邃于文學,有《竹岩詩文集》。 [6]主:主人,這裡指曾為謝方石的賓客。 [7]憂:謂居父母之喪。 [8]卒然:同「猝然」,突然。 [9]旅食:寄食。 [10]釜甑zèng:泛指炊具。 《孟子.滕文公上》:「許子以釜甑爨,以鐵耕乎?」釜,無腳的鍋。 甑,瓦制的煮器。 [11]鐍jué:鎖閉。 [12]上元節:農曆正月十五日。 [13]謝館:辭去學館。 [14]悄意:介意。 [15]盍:何不。 [16]館餼xì:指塾館的餽贈。 [17]閲月:經歷了一個月。 [18]矻矻kū:極度勞累的樣子。 [19]聞人:有名望的人。 [20]屹屹:高聳的樣子。 [21]意度:風度。 [22]按察:按察使,主管一省的司法。 值:遇到。 [23]不置:不止,不停。 [24]《周官》稱四民:《書經.周官》:「司空掌邦土,居四民,時地利」。 四民指士農工商。 [25]班固表人物列九等:班固《漢書.古今人表》分古今人物為九等:上上聖人、上中仁人、上下智人、中上、中中、中下、下上、下中、下下愚人。 [26]中正第九品:魏文帝曹丕採納吏部尚書陳群建議,每個州郡由有聲望的人擔任中正官,把州郡內的士人按才能分為九品。 每十萬人舉一人,由吏部授予官職,這就是九品官人之法。 這一制度到隋開皇年間才廢除。 [27]雅知:素知。 第144頁完,請繼續下一頁。喜歡 大作家 wreador.com 作品,請記得按讚、收藏及分享
音調
1.1
速度
0.1
音量
-0.15
語言
返回
螢幕關閉後,Chorme瀏覽器會中斷朗讀,
開車聆聽,不建議使用Chorme瀏覽器。