始皇焚書,伏生將《尚書》藏於屋壁中。 其後兵大起,流亡。 漢定,伏生求其書,僅得二十九卷,即以教於齊魯之間。 [28]浮態:輕浮狂妄之態。 [29]易視:輕視。 [30] 泚文士之筆鋒:泚cǐ,用筆蘸墨。 泚文士之筆鋒,指書寫記載。 [31]四維:指禮、義、廉、恥,古以為立國之綱。 [32]三尺:古代把法律刻在三尺長的竹簡上,故也稱法律為三尺。 [33]怖而失箸:《三國志.蜀先主傳》:「先生劉備未出時,獻帝舅車騎將軍董承辭受帝衣帶中密詔,嘗誅曹公曹操。 先主未發。 是時曹公從容謂先主曰:『今天下英雄,唯使君與操耳。 本初袁紹之徒,不足數也。 』先主方食,匕箸。 “裴松之注引《華陽國志》云:于時正當雷震,備因謂操曰:『聖人云:“迅雷風烈必復。 」良有以也。 一震之威,乃可至于此也!』”後因以失箸形容精神受到震動而失態。 夏梅說.明鐘惺 梅之冷,易知也,然亦有極熱之侯。 冬春冰雪,繁花粲粲,雅欲爭赴,此其極熱時也。 三、四、五月,纍纍其實,和風甘雨之所加,而梅始冷矣。 花實俱往,時維朱夏[1],葉干相守,與烈日爭,而梅之冷極矣。 故夫看梅與詠梅者,未有於無花之時者也。 張謂《官舍早梅》詩所詠者,花之終,實之始也。 詠梅而及于實,斯已難矣,況葉乎?梅至于葉,而過時久矣。 廷尉董崇相官南都,在告[2],有夏梅詩,始及于葉。 何者?舍葉無所謂夏梅也。 予為梅感此誼,屬同志者和焉,而為圖卷以贈之。 夫世固有處極冷之時之地,而名實之權在焉。 巧者乘間赴之,有名實之得,而又無赴熱之譏,此趨梅于冬春冰雪者之人也,乃真附熱者也。 荀真為熱之所在,雖與地之極冷,而有所必辯焉。 此詠夏梅也。 註釋: [1]朱夏:《爾雅.釋天》:「夏為朱明。 」故稱夏季為「朱夏」。 [2]「廷尉董崇相」二名:董崇相,名應舉,福建人,時任南京大理寺丞,故沿古稱謂這廷尉。 廷尉,漢時為九卿之一,掌刑獄。 南都,明成祖遷都北京,以南京為南都。 在告,古代官員在家休假。 仙岩.明王思任 泉石之奇,皆泉石之聰明強有力所自致者。 泉不安於泉,躍而為瀑布。 石樑曰:「吾以之為驚河,吾以為狎雷,而我其雄哉!”大龍湫曰:「夫匡氏之子[2],九華之生,將起而角之,焉用此壁立為?夫不有空行,而天弔者耶?」仙岩曰:“是誣其祖矣,戴鼎盛以席垂成,胡不起家自奮發也。 」 於是乎有仙岩之瀑,瀑不他借,賴從己腹中出,如千百火樹,笑吐銀花,突如其來,煙呼雪喊,鼓動鐵亂鍧[3]。 人相對,止見口張口翕,必欲相聞,則更語之或帖而附耳。 對瀑為澤潤亭,予友王季中輒浮大白叫何如[4],捉予臂轟飲以敵之。 而山人王碩卿、年家子吳聚伯、吳閎仲[5],俱侈其喉作笑語[6]。 而瀑以為侮予,遂盛氣相加,腥風惡雨,撲人旋舞,且呼且逼,似不欲寓人一瞬者。 予曰:「子毋然,我勸爾杯酒,三秋月,還當著故絹衣,向君從容食白粥也。 」季中語之曰:「山陰道上人,其言咄咄,吾輩一日東道主」。 於是雨漸撤而瀑怒稍戢[7]。 入仙岩洞,觀所謂梅雨潭者,飛沫濺流,此地必無晴日,一洞射風,口緊腹脹,予吻袖而下,偶為苔滑,一決其袖,而氣吸不得呼,幾為禁絶。 老人病人,斷不可作此觀矣。 傍洞壁出噴玉磯,忍睨之,則回渦杳眩,萬斛明珠拔山搗下也。 急走上,而葛衫眼眼粟寒,鬚髮是根,俱為霧雲泚盡。 於是仍登愕想之:岩名仙,謂曾此有仙飛去,雪寒月冷。 力量在八素之上[8],方廣以羅漢,此以仙,仙佛了不異人意矣。 亭前一樹蒨甚[9],而不免為當戶之蘭,季中力勅僧即克之,青眼不妨頓白[10]。 季中言振玉亭上有三皇井、黃帝池、雷潭、龍漆黑,更奇邃清遠。 而足不能諂目,雨又甚,願以異日。 相攜擇石齒,窺通玄洞。 洞可達梅雨潭,望之窈窕,而為水所壯據。 轉翠微徑,酌流觴亭。 奔泉驛酒如浪,不可少待,不能勝,遂走憩蓮亭,托遠公以避難,亭下池可方畝,玉蕊胎含,萬衣簇碧。 放馥時,綉作瀑花之布,滿山荷韻,不知是泉香花香也。 臥象與獅子二峰,鬥積翠之勝,彷彿瓊島。 石磴曲屈,泉從屋上經過,屋下俱是雲碓[11]。 亂綠濃寒,竹松都無語處,反有怪榕十丈,寄岩而產,遂拜嘉樹之封。 此下為虎溪寺,有慧光塔、陳止齋祠,有虎溪橋。 虎溪不在此[12],而宋安禪師曾騎虎此出入,故得名。 有「溪山第一坊」,是晦翁字[13]。 寺境廢而復起,永嘉王暘谷先生之力居多,先生即季中之父也。 外史氏曰[14]:大羅山之南有二十六福地[15],其仙岩耶?王、謝能發明山水,先後永嘉,不少概見,何哉?吾聞之劉涇[16],仙鬼惡聞涕唾聲,則力能秘吝之。 不則滄桑未換,海若之所宮耳[17]。 夫山水靈物也,其生長否泰各有時,褒姒之外有夷施,夷施之外復有飛燕[18],吾又惡知千載之下,仙岩之外,不以悵王、謝者而悵予也? 註釋: [1]仙岩:在浙江瑞安。 [2]匡氏:指匡廬,即廬山。 [3]鍧:鐘鼓相雜之聲。 [4]浮大白:滿飲大杯酒。 白,酒杯。 [5]年家子:科舉時,稱同年登科者的後輩為年家子。 [6]侈其喉:放開喉嚨。 [7]戢:止息。 [8]八素:道家稱其至高境界,此處借指神仙。 [9]蒨:茂盛。 [10]「青眼」句:此言僧人態度由熱情轉冷淡。 晉阮籍見凡俗人以白眼對之,見嵇康來訪,對青眼。 見《晉書.阮籍傳》。 [11]雲碓:雲堆。 [12]虎溪不在此:虎溪在廬山,因惠遠法師而得名,故雲。 [13]晦翁:朱熹號晦翁。 第158頁完,請繼續下一頁。喜歡 大作家 wreador.com 作品,請記得按讚、收藏及分享
音調
-0.2
速度
0.1
音量
0.9
語言
返回
螢幕關閉後,Chorme瀏覽器會中斷朗讀,
開車聆聽,不建議使用Chorme瀏覽器。