見《史記.秦始皇本紀》。 [21]燕然銘石:見本篇注[14].[22]蓺yì:通「藝」。 [23]矯shěn:況且。 [24]和叔:未詳。 獨孤:唐代獨孤及有《風後八陣圖記》,但所記非奉節之八陣圖,待考。 [25]少陵:唐代詩人杜甫,他有《八陣圖》詩。 東坡:宋代文學家蘇軾,他有《八陣磧》詩。 [26]軾:軒箱前扶手的橫木。 古人立乘,扶軾表示敬意。 [27]樹:立。 本文選自《太史升庵全集》卷四。 文章雖為新都縣的八陣圖作記,但與夔州永安宮的八陣圖並提,雙管齊下,相互呼應。 全文緊緊圍繞八陣圖,發為感慨。 孔明雖有高尚的人品事業,且有八陣圖之妙,但沒有機會用來對付強敵曹魏,反而在內外交困中失敗了。 但其八陣圖遺蹟,卻能永留天地之間,為天人所共惜。 此無他,在於人們懷念他的一片忠義之心而已。 文章構思嚴密。 善於敘事,邊敘邊議,說古弔今,不失為記敘文中的佳構。 新西廂序.明卓人月 天下歡之日短,而悲之日長;生之日短,而死之日長,此定局也。 且也歡必居悲前,死必在生後。 今演劇者必始於窮愁泣別,而終於團圞宴笑。 似乎悲極得歡,而歡後更無悲也;死中得生,而生後更無死也,豈不大謬耶!夫劇以風世[1],風莫大乎使人起於悲歡,而泊然于生死。 生與歡,天之所以鴆人也[2],悲與死,天之所以玉人也[3],第如世之所演,當悲而猶不忘歡,處死而猶不忘生,是悲與死亦不足以玉人矣,又何風焉!崔鶯鶯之事以悲終[4],霍小玉之事以死終[5]。 小說中如此者,不可以數計。 乃何以王實甫、湯若士之慧業[6],而猶不能脫傳奇之窠臼耶? 余讀其傳,而慨然生世外之想;讀其劇,而靡焉興俗內之懷,其為風與否可知也。 《紫釵記》猶與傳合[7],其不合者止復甦一段耳,然猶存其意。 《西廂》全不合傳,若王實甫所作,猶存其意,至關漢卿續之[8],則本意全失矣。 余所以更作《新西廂》也,段落悉本《會真》而合之以崔、鄭墓碣[9],又旁證之以微之年譜[10]。 不敢與董、王、陸、李諸家爭衡[11],亦不敢蹈襲諸家片字。 言之者無飾,聞之者足以嘆息。 蓋崔之自言曰:「始亂之終棄之,固其宜也。 」而微之自言曰:「天之尤物[12],不妖其身,必妖於人。 」合二語可以蔽斯傳矣。 因其意而不失,則余之所為風也。 註釋: [1]風:教化,感化。 [2]鴆:鴆毒。 鴆鳥羽毛有毒,浸酒可致人死。 [3]玉:玉成。 [4]崔鶯鶯之事:唐元稹撰《會真記》,也叫《崔鶯鶯傳》,寫張生與崔鶯鶯戀愛,後來又拋棄了她。 [5]霍小玉之事:霍小玉是唐傳奇《霍小玉傳》中的女主人公。 霍小玉本霍王女,霍王死,改姓鄭。 通詩書,善音侓。 與詩人李益約,後李益負約不往,因思成疾。 有黃衫兒強挾益至,霍小玉見到李益。 慟極而死。 [6]王實甫:元代戲曲作家,雜劇《西廂記》作者。 湯若士:即湯顯祖,明代戲曲作家,著傳奇《還魂記》即《牡丹亭》、《邯鄲記》、《紫釵記》、《南柯記》等。 慧業:佛教語,指人生來就具有智慧和機緣。 [7]紫釵記:湯顯祖據唐蔣防《霍小玉傳》之事寫成的傳奇戲本,但情節不完全相同,只寫到李益與霍小玉重逢而止。 [8]關漢卿:元代大戲曲作家,作雜劇《竇娥冤》、《救風塵》等六十多種,明人謂雜劇《西廂記》第五本為關漢卿所續作。 [9]崔、鄭墓碣:崔氏、鄭氏兩家的墓碑。 鄭為崔鶯鶯之母姓。 [10]微之:元稹的字。 [11]董、王、陸、李:金董解元,元王實甫,明陸采、李日華,均為《西廂記》戲曲作家。 [12]尤物:特出的人物,多指美貌的女子。 卓人月,仁和人,字珂月。 有《寤歌詞》,獨闢生面。 但于宋人蘊藉處,不無快意欲盡之病雲。 邢布衣傳.明文震孟 邢蠢齋先生量[1],字用理,居葑城之東[2]。 屋三間,青苔滿壁,折鐺敗席[3],淡如也[4]。 平生不娶,長日或不舉火,閉戶讀書,惟啖餈餅一二而已[5]。 僉憲陳公直道致政歸[6],嚴峻不交一客,惟挾冊就先生質疑[7],清淡竟日,不設湯茗[8]。 吳文定公歸自少宰[9],過訪,叩其門。 先生曰:「我方執爨[10],未有童子應門,奈何?」吳公乃假鄰家木榻坐門外。 良久,俟其終食乃進。 先生清瘦如削,自經史釋老方技[11],無不兼通,詩甚秀逸。 郡守或請其詩,公曰:「古有采詩,無獻詩。 吾豈以為羔雉哉[12]?」因削其草[13]。 門人朱存理僅收其遺數篇,存理字性甫,篤學善談名理[14],讀書杜戶,稱其師傳,與同時朱凱堯民稱兩朱先生。 邢參,字麗文,或雲用理先生之族孫也。 為人沉靜有蘊藉[15],固而不陋[16]。 居城市,貧無恆業[17],唯教授裡中兒[18],以著述自娛,無所幹請[19]。 嘗遇大雪,諸君往視之,則屋三角已墊,方坐其一角不滲者。 相見,但誦所得佳句,絶無慘凜色也。 早歲喪妻,終不再娶,優遊以終。 論曰:詩有之:「皎皎白駒,在彼空谷[20]。 」又曰:「獨寐寤言,永矢弗諼[21]。 」此則幽人隱士之概也[22]。 吳故饒[23],隱君子如邢先生清貞介特、流風穆如[24],彼其人豈以交陳僉事、吳少宰諸公為重耶?夫僉事少宰得交邢先生乃重也。 空谷考槃,此為稱矣[25]。 性甫接先曹之典型[26],暢遺民之雅韻[27];麗文養和靖躁[28],汪汪德心[29],恬泊處約[30],皭然不滓[31],即非厥祖[32],乃肖孫枝矣[33]。 註釋: [1]蠢齋:邢量的別號[2]葑城:江蘇吳縣。 [3]折鐺chēng:裂了縫的鐵鍋。 [4]淡如:恬淡的樣子。 [5]餈cí餅:糍餅。 第163頁完,請繼續下一頁。喜歡 大作家 wreador.com 作品,請記得按讚、收藏及分享
音調
0.2
速度
0.1
音量
0.9
語言
返回
螢幕關閉後,Chorme瀏覽器會中斷朗讀,
開車聆聽,不建議使用Chorme瀏覽器。