張彥超,本沙陀部人也。 素有郤克之疾,時號為「跛子」。 初,以騎射事唐莊宗為馬直國使,莊宗入汴,授神武指揮使。 明宗嘗以為養子。 天成中,擢授蔚州刺史。 素與晉高祖不協,屬其總戎于太原,遂舉其城投于契丹,即以為雲州節度使。 契丹之南侵也,彥超率部眾,頗為鎮、魏之患。 及契丹入汴,遷侍衛馬軍都校,尋授晉昌軍節度使。 漢高祖入洛,彥超飛表輸誠,移授保大軍節度使。 乾祐初,奉詔歸闕,止奉朝請而已。 太祖自鄴入平內難,隱帝令彥超董騎軍為拒,劉子陂兵亂,彥超先謁見太祖。 廣順中,授神武統軍。 顯德三年冬,以疾終於第。 制贈太子太師。 張穎,太原人,駙馬都尉永德之父也。 《宋史》列傳:永德,并州陽曲人。 家世饒財,曾祖丕,尚氣節。 後唐武皇鎮太原,急於用度,多嚴選富家子掌帑庫,或調度不給,即坐誅,沒入資產。 丕為之滿歲,府財有餘。 宗人政當次補其任,率族屬泣拜,請丕濟其急,丕又為代掌一年,鄉裡服其義。 累為籓郡列校,由內職歷諸衛將軍。 國初,以戚裡之故,自華州行軍司馬歷郢、懷二州刺史,遷安州防禦使。 穎性卞急峻刻,不容人之小過,雖左右親信,亦皆怨之。 部曲曹澄有處女,穎逼而娶之,澄遂與不逞之徒數人,同謀害穎,中夜挾刃入于寢門,執穎而殺之,遂奔于金陵。 世宗征淮南,以永德之故,遣江南李景,令執澄等送行在。 及至,世宗以澄等賜永德,俾甘心而戮之。 劉仁贍,略通儒術,好兵書,在澤國甚有聲望。 吳主知之,累遷為偽右監門衛將軍,歷黃、袁二州刺史,所至稱治。 洎李景僭襲偽位,俾掌親軍,遷鄂州節度使。 居數年,復以兵柄任之,改壽州節度使。 及王師渡淮,而仁贍固守甚堅。 洎世宗駐蹕于其壘北,數道齊攻,填塹陷壁,晝夜不息,如是者累月。 世宗臨城以諭之,而仁贍但遜詞以謝。 及車駕還京,命李重進總兵守之,復乘間陷我南寨。 自是圍之愈急,城中饑死者甚眾。 三年冬,淮寇復來救援,列寨于紫金山,夾道相屬,累然數十里,垂及壽壁,而重進兵幾不能支,世宗患之,遂覆議親征。 車駕至壽春,命今上率師破紫金山之眾,擒其應援使陳承昭以獻。 仁贍聞援兵既敗,計無所出,但扼腕浩嘆而已。 會世宗以紫金山之捷,飛詔以諭之,時仁贍臥疾已亟,因翻然納款,而城內諸軍萬計,皆屏息以聽其命。 及見於行在,世宗撫之甚厚,賜與加等,復令入城養病,尋授天平軍節度使、兼中書令。 製出之日,薨于其家,年五十八。 世宗聞之,遣使弔祭,命內臣監護喪事,追封彭城郡王。 後以其子崇訁贊為懷州刺史。 仁贍輕財重士,法令嚴肅,重圍之中,其子崇諫犯軍禁,即令斬之,故能以一城之眾,連年拒守。 逮其來降,而其下未敢竊議者,保其後嗣,抑有由焉。 崇贊仕周,累為郡守。 幼子崇諒,後自江南歸於本朝,亦位至省郎。 卷一百三十 列傳十 王峻,字秀峰,相州安陽人也。 父豐,本郡樂營使。 峻幼慧黠善歌,梁貞明初,張筠鎮相州,憐峻敏惠,遂畜之。 及莊宗入魏州,筠棄鎮南渡,以峻自隨。 時租庸使趙岩訪筠于其第,筠召峻聲歌以侑酒,岩悅,筠因以贈之,頗得親愛。 梁亡,趙氏族滅,峻流落無依,寄食于符離陳氏之家,久之彌窘,乃事三司使張延朗,所給甚薄。 清泰末,延朗誅,漢祖盡得延朗之資產仆從,而峻在籍中,從曆數鎮,常為典客。 漢祖踐阼,授客省使,奉使荊南,留于襄、漢為監軍,入為內客省使。 及趙思綰作亂於永興,漢隱帝命郭從義討之,以峻為兵馬都監。 從義與峻不協,甚如水火。 未幾,改宣徽北院使。 賊平,加檢校太傅,轉南院使。 太祖鎮鄴,兼北面兵馬,峻為監軍,留駐鄴城。 隱帝蕭牆變起,峻亦為群小所構,舉家見害。 從太祖赴闕,綢繆帷幄,贊成大事,峻居首焉。 京師平定,受漢太后令,充樞密使。 太祖北征,至澶州,為諸軍擁迫,峻與王殷在京聞變,乃遣侍衛馬軍都指揮使郭崇往宋州,前申州刺史馬鐸往許州,以防他變,二州安然,亦峻之謀也。 太祖踐阼,加平章事,尋兼右仆射、門下侍郎平章事,監修國史。 時朝廷初建,四方多故,峻夙夜奉事,知無不為,每侍太祖商榷軍事,未嘗不移時而退,甚有裨益。 然為性輕躁,舉措率易,以天下之事為己任,每有啟請,多自任情。 太祖從而順之,則忻然而退;稍未允可,則應聲而慍,不遜之語隨事輒發。 太祖素知其為人,且以佐命之故,每優容之。 峻年長於太祖二歲,太祖雖登大位,時以兄呼之,有時呼表字,不忘布衣之契也。 峻以此益自負焉。 第381頁完,請繼續下一頁。喜歡 大作家 wreador.com 作品,請記得按讚、收藏及分享
音調
0.2
速度
0.1
音量
0.9
語言
返回
螢幕關閉後,Chorme瀏覽器會中斷朗讀,
開車聆聽,不建議使用Chorme瀏覽器。