敕。 凶人在位,民不奠居;司寇失刑,士有異論。 稍正滔天之罪,永為垂世之規。 具官呂惠卿,以鬥筲之才,挾穿窬之智。 諂事宰輔,同升廟堂。 樂禍而貪功,好兵而喜殺。 以聚斂為仁義,以法律為詩書。 首建青苗,次行助役。 均輸之政,自同商賈;手實之禍,下及鷄豚。 苟可蠹國以害民,率皆攘臂而稱首。 先皇帝求賢若不及,從善如轉圜。 始以帝堯之心,姑試伯鯀;終然孔子之聖,不信宰予。 發其宿奸,謫之輔郡;尚疑改過,稍畀重權。 復陳罔上之言,繼有碭山之貶。 反覆教戒,噁心不悛;躁輕矯誣,德音猶在。 始與知己,共為欺君。 喜則摩足以相歡,怒則反目以相噬。 連起大獄,發其私書。 黨與交攻,幾半天下。 奸臓狼藉,橫彼江東。 至其復用之年,始倡西戎之隙。 妄出新意,變亂舊章。 力引狂生之謀,馴至永樂之禍。 興言及此,流涕何追。 迨予踐祚之初,首發安邊之詔。 假我號令,成汝詐謀。 不圖渙汗之文,止為款賊之具。 迷國不道,從古罕聞。 尚寬兩觀之誅,薄示三危之竄。 國有常典,朕不敢私。 可。 【許懋秘閣校理知福州】 敕兩浙轉運副使朝請大夫許懋。 七閩之會,其民智巧。 吏得其人,則靡然心服,不勞而治;不得其人,則紛然力爭,雖勞不服。 以爾賦政東南,民用不擾,既久而信,厥聲藹然。 肆余命爾,長茲劇郡。 夫身在江海之上;而職在魏闕之下。 民之瞻望,顧不美歟?可。 特授依前官充秘閣校理知福州兼福建路兵馬鈐轄,填在闕。 【喬執中兩浙運副張安上提刑】 敕具官某等。 夫以恤刑之道,達之於主計,則非聚斂之臣;以牧民之意,推之於恤刑,則非文法之吏。 以爾執中奉使東南,吏服其明,民懷其惠。 以爾安上賦政毗陵,寬而有制,嚴而不殘。 是以命爾,各祗厥服。 夫民新脫賦泉之弊,以從力役之征,其謹視貪吏,以無害我成法。 可。 【宇文昌齡吏部郎祝庶刑部郎】 敕具官某等。 古以人物掌選,而士不濫進,以經術斷獄,而民無怨言。 嗚呼,何修何飾而至此。 今吾一之以格律,而不免于異議,何哉?昌齡以儒學進,有聞於人。 庶以世家用,能宿其業。 勉思古人,以稱朕意。 可。 依(云云。 ) 【江東提刑侯利建可江東轉運副使福建運判孫奕可福建路轉運副使新差權發遣鄭州傅燮可江東提刑知常州張安上可兩浙提刑朝請郎劉士彥可福建轉運判官】 敕具官某等。 朕姑罷賦泉之令,復徭役之法,使民出力以事其上,不責其所無者,冀以富之,閔閔焉如農夫之望歲也。 而差發之際,吏或緣而為奸,農民在官,貪者動心焉。 若郡縣禦胥史不嚴,而監司察郡縣不謹,則南畝之民,不困于縣官,而困于吏,其與幾何。 爾以治行,達于朕聽。 或已試之效,或近臣之薦。 必能明識朕意,以保民察吏為本,謹視其廉貪仁暴,勤惰明暗,以詔賞罰。 朕亦將觀汝所為而進退焉。 可。 依(云云。 ) 【王續知太康縣】 敕具官王續。 朕以天下為一家。 然畿甸之民,號為根本,若近者不悅,四方何觀焉。 爾以才選,往服厥事,馭吏以明,保民以寬,無失朕命。 可。 【新差通判齊州張琬可衛尉寺丞衛尉丞韓敦立可通判齊州】 敕具官某等。 朕于士大夫苟便其私而害于公者,蓋未嘗不聽,矧以養親為詞而求易地,固朕之所樂聞也。 往服厥職,各祗乃事。 可。 依(云云。 ) 【喬執中可吏部郎】 敕具官喬執中。 士知愛身則知愛君,知馭民則知馭吏。 故端靜惠和之士,施之內外,無適不宜。 朕察汝久矣。 今自部使者,入為天官屬,無易其守,以稱朕命。 可。 【蘇子元可權知新州】 敕具官蘇子元。 嗚呼。 交趾之變,蘇氏之禍,十年于此矣。 朕念之不衰。 哀忘而愍存。 不忍以常法待汝,畀之一郡,以勸事君。 敬之哉。 思所以致此者,可不敬歟!可。 【楊落待制知黃州崔台符王孝先各降一官台符知相州孝先知濮州(制同)】 敕。 國家臨禦百年,哀矜庶獄,好生惡殺,視民如傷,六聖一心,簡在上帝,而市井無賴,譖公行。 若廷尉治獄不苛,秋官議法有守,則仁聖在上,奸宄自消,豈有數年之間,坐致萬人之禍。 死者不復,誰任其辜。 具官以患失鄙夫之心,而竊乘君子之器,欲與群小共分告織之功,專務巧詆以成疑似之罪。 試加覆視,冤狀瞭然。 公議不容,彈章交上。 聊從附下之罰,少謝無辜之民。 服我寬恩,益務循省。 (台符改「服我」下云:往蒞安陽,兼修馬政。 勉思來效,毋重往愆。 )可。 【趙Ι摩勘轉朝議大夫】 敕。 趙充國、馮奉世,名臣也,而老于為將;婁師德、郭元振,儒者也,而樂於守邊。 蓋疆場未寧,則以外為重;而忠義所激,不擇地而安。 具官趙Ι,少以宏材,輔之博學。 虛心大對,方觀晁、董之文;推轂西陲,遂膺羊、陸之寄。 恩威並著,戎夏安。 論歲月以稍遷,姑從舊典;收功名于不世,勉及前人。 可。 【趙思明知永靜軍】 敕具官趙思明。 武吏之進,以守土捍城為高選;而戎壘之政,以平徭決獄為餘事。 汝以財用,往分使符。 知高選之未易得,而餘事之不可忽,則寡過矣。 可。 【鮮于亻先大理卿】 敕具官鮮于亻先。 儒者恥為文吏,而廷尉不用仁人,久矣。 流弊之末,至于誦法而不知義,附勢而不知法。 罔羅紛張,延及無辜。 朕益厭之。 爾德惟一,通道不回,雖古于張,何以遠過。 是以命爾。 庶幾天下復無冤民。 不然者,朕豈以刑獄之事累老成哉。 可。 【吳處厚知漢陽軍賈種民知通利軍】 第313頁完,請繼續下一頁。喜歡 大作家 wreador.com 作品,請記得按讚、收藏及分享
音調
0.2
速度
0.1
音量
0.9
語言
返回
螢幕關閉後,Chorme瀏覽器會中斷朗讀,
開車聆聽,不建議使用Chorme瀏覽器。