【燕若古知渝州】 敕具官燕若古。 汝向以才選,奉使東方,官省而歸,因以得郡。 蓋可謂異恩矣。 巴峽之,邑居褊陋。 負山臨谷,以爭尋常。 獨渝為大州,水土和易,商農會通,賦役爭訟,甲于旁近。 毋以僻遠,鄙夷其民。 欽哉。 可。 【刪定官孫諤鮑朝賓並宣議郎】 敕具官某等。 廷見改官,法之所嚴也。 歲月之課,保任之數,差若銖黍,輒不得遷。 今于汝獨略之者,豈非以製法定令,汝與其議故歟?祗服朕命,以法自律,無徒知之。 可。 【王振可大理少卿】 敕具官王振。 任法而不任人,則法有不通,無以盡萬變之情;任人而不任法,則人各有意,無以定一成之論。 朕虛心以聽,人法兼用。 以爾出入中外,敏于從政,詳平奏讞,審于用律。 廷尉之事,爾惟副之。 夫法出於禮,本於仁,成於義。 勉思古人,以稱朕命。 可。 【李籲可宣德郎】 敕具官李籲。 朕有大政令,使近臣總領其議。 民之休戚,國之治亂成其手,可謂重矣。 爾以儒術,進以邑政,選而為之官屬,亦豈輕哉!二三臣者,言爾當遷。 其服朕命,益祗乃事。 可。 【趙思明可西上ト門副使】 敕具官趙思明。 國之宗臣,義同休戚。 故文終之後,配漢並隆;而梁公之孫,與唐無極。 國家佐命,元老獨高。 韓王銘勛太常,侑食清廟。 爰自近歲,嘆其中微。 乃眷裔孫,尚有遺烈。 宜因近侍之請,進升上閣之貳。 勉蹈祖武,副朕懷人追遠之心。 可。 【李承可內殿崇班(內臣轉出)】 敕具官李承。 奉事滋久,累勞當遷。 遂齒外朝紳之列,益思忠藎,毋忝恩榮。 可。 【蕭士元知隰州趙永寧知永靜軍】 敕具官某等。 文武異用而其道同,軍國異容而其情一。 爾以才選,往蒞厥服。 惟少私寡慾,則民自靖。 惟奉法循理,則吏自畏。 祗率朕訓。 欽哉。 可。 【黃光瑞可內殿崇班】 敕黃光瑞。 朕覆養華夷,義均臣子。 愛重爵賞,必加有功。 以爾昔助王師,遠獲逋寇。 歷年滋久,宜示異恩,服我寵休,永思忠藎。 可。 【文貽慶可都官員外郎居中可宗正寺主簿】 敕具官某等。 昔江左二老,王導、謝安;唐之元勛,汾陽、西平。 皆以積德流慶,子孫多賢。 布列台省,為邦之光。 今吾太師氏,亦庶幾焉。 爾等才行之美,所資者深。 聞見之廣,不扶自直。 宜近而遠,未稱朕意。 其歸服乃事,同寅協恭,以究事君親之義。 可。 【皇兄令可贈博州防禦使博平侯】 敕。 爵齒之貴,並隆于朝廷;死喪之威,莫先於兄弟。 禮有裒恤,義兼哀榮。 故具官令,端厚有常,靖恭寡過。 生不勤於保傅,沒見思于族姻。 宜分竹符,就賜茅社。 服予敘之寵,慰爾永歸之魂。 可。 【高士永知文州】 敕具官高士永。 自將為守,非藝而果,不在此選。 治兵欲嚴,禦吏欲明,撫民欲寬,守邊欲信。 汝勉之矣,毋廢朕命。 可。 【太皇太后再從弟高士纘高士氵居可並左班殿直文思副使梁惟簡可皇城副使】 敕具官某等。 朕惟坤元成物之恩,雖以天下養,無足稱其德者。 故推余澤,以及葭莩之親。 左右奉事之臣,雖天地之施,無所報塞。 尚勉忠孝,以答萬一。 可。 【范百祿刑部侍郎】 敕。 朕哀敬五刑,期協中道。 論者志于殺,惟殺之務,則深而失情;讞者志于生,惟生之知,則玩而廢法。 朕欲情法兩得,生殺必中。 非俗吏之所能,思古人而永嘆。 爰試以事,乃得其人。 具官范百祿,少以異材,輔之篤學。 昔奉大對,有守禮憂國之言;旋為爭臣,有責難愛君之意。 必能參用經術,折中人情。 民自以為不冤,汝當務致此者;吾必也使無訟,朕亦將庶幾焉。 可。 【朱光庭可左司諫王覿右司諫】 敕具官某等。 惟善人能受盡言。 故昔之諫者,常有不容之憂。 然有志之士,猶且不顧。 忠義所激,憂患可忘。 今朕恭己無為,虛心以聽。 汝等所論,蓋無虛日。 朕亦有拒而不聽,聽而不用者乎?各服新命,盡所欲言。 言而不從,朕則有愧。 知而不言,汝亦負朕。 可不勉哉!可。 【鮮于亻先可左諫議大夫梁燾可右諫議大夫】 敕。 仲虺言湯之德曰:「改過不吝。 」孔子論一言而喪邦曰:「惟予言而莫余違。 」嗚呼,天下之治亂安危,有不出於此者乎?朕夙興夜寐,思聞其過。 厥愆曰朕之愆,不啻不敢含怒,而況于左右輔弼之臣歟?具官鮮于亻先,邦之老成,久試于外。 金石之節,皓首不衰。 具官梁燾,出入館殿,蓋二十年。 守道篤志,無所阿附。 皆吾爭臣之選也。 朕之於事,無必無我。 可則行之,否則更之。 使天下曉然,知朕樂聞其過。 書之史冊,足為美談。 若乃進則詭詞,退則焚草。 衰世之事,朕無取焉。 可。 【王岩叟可侍御史】 敕具官某。 爾以御史,論事稱職。 擢居諫垣,而能秉心不回,忠言屢聞。 考其所爭之義,皆有可行之實。 予維寵嘉之。 茲覆命爾往貳執法,樂於從善,朕志亦可見矣。 《易》曰:「大君有命,開國承家,小人勿用,必亂邦也。 」爾謹視中外,毋縱詭隨,以成我純一之政。 可。 【錢勰可給事中】 敕。 朝廷之政,根本於中書,而樞機于門下。 出入考慎,然後布之天下,一成而不反,後世有述焉。 雖用人惟均,而至于封駁之任,其選尤重。 具官錢勰,文學議論,世其先人,典章憲度,博通前世,詞命之富,多而愈工,風力之優,煩而不亂。 其服新命,益修厥官。 使為政者難於造令,而承流者無所議法,則惟汝賢。 可。 【明堂執政加恩門下侍郎韓維】 第317頁完,請繼續下一頁。喜歡 大作家 wreador.com 作品,請記得按讚、收藏及分享
音調
1.1
速度
0.1
音量
0.9
語言
返回
螢幕關閉後,Chorme瀏覽器會中斷朗讀,
開車聆聽,不建議使用Chorme瀏覽器。