湖山信是東南美,一望須千里。 使君能得幾回來,便使樽前醉倒、且徘徊。 沙河塘裡燈初上,水調誰家唱。 夜闌風靜欲歸時,惟有一江明月、碧琉璃。 【虞美人】 (東坡與秦少游維楊,飲別作此詞。 一說或賀方回,或黃庭山谷,或秦淮海,或晏小山作。 ) 波聲拍枕長淮曉,隙月窺人小,無情汴水自東流,只載一船離恨、向西州。 竹溪花浦曾同醉,酒味多於淚。 誰教風鑒在塵埃,醖造一場煩惱、送人來。 【虞美人】 落花已作風前舞,又送黃昏雨。 曉來庭院半殘紅,惟有游絲千丈、裊晴空。 慇勤花下重攜手,更盡杯中酒。 美人不用斂歌眉,我亦多情無奈、酒闌時。 【虞美人】 冰肌自是生來瘦,那更分飛後。 日長簾幕望黃昏,及至黃昏時候、轉銷魂。 君還知道相思苦,怎忍拋奴去。 不辭迢遞過關山,只恐別郎容易、見郎難。 【虞美人】 深深庭院清明過,桃李初紅破。 柳絲搭在玉欄干,簾外瀟瀟微雨、做輕寒。 晚晴台榭增明媚,已拚花前醉。 更闌人靜月侵廊,獨自行來行去、好思量。 【虞美人】 持杯遙勸天邊月,願月圓無缺。 持杯更復觀花枝,且願花枝長在、莫離披。 持杯月下花前醉,休問榮枯事。 此歡能有幾人知,對酒逢花不飲、待何時? 【一斛珠】 洛城春晚,垂楊亂掩紅樓半,小池輕浪紋如篆。 燭下花前,曾醉離歌宴。 自惜風流雲雨散,關山有限情無限。 待君重見尋芳伴,為說相思,目斷西樓燕。 【醉落魄(席上呈元素)】 分攜如昨,人生到處萍飄泊。 偶然相聚還離索,多病多愁,須信從來錯。 樽前一笑休辭卻,天涯同是傷淪落。 故山猶負平生約,西望峨嵋,長羡歸飛鶴。 【醉落魄(蘇洲閶門留別)】 蒼頭華髮,故山歸計何時決?舊交新貴音書絶,惟有佳人,猶作慇勤別。 離亭欲去歌聲咽,瀟瀟細雨涼吹頰。 淚珠不用羅巾,彈在羅衣,圖得見時說。 【醉落魄(離京口作)】 輕雲微月,二更酒醒船初發。 孤城回望蒼煙合,公子佳人,不記歸時節。 巾偏扇墜藤床滑,覺來幽夢無人說。 此生飄蕩何時歇?家在西南,長作東南別。 【醉落魄(述懷。 或謂王仲甫作)】 醉醒醒醉。 恁君會取這滋味。 濃斟琥珀香浮蟻。 一到愁腸,別有陽春意。 須將幕席為天地。 歌前起舞花前睡。 從他落魄陶陶裡。 猶勝醒醒,若得閒憔悴。 【臨江仙】 (龍丘子自洛之蜀,載二侍女,戎裝駿馬,至溪山佳處,輒留數日,見者以為異人。 後十年,築室黃岡之北,號曰靜庵居士。 作此贈之。 ) 細馬遠馱雙侍女,青巾玉帶紅靴。 溪山好處便為家。 誰知巴峽路,卻見洛城花。 面旋落英飛玉蕊,人間春日初斜。 十年不見紫雲車。 龍邱新洞府,鉛鼎養丹砂。 【臨江仙(贈送)】 詩句揣來磨我鈍,鈍錐不解生芒。 歡顏為我解冰霜。 酒闌清夢覺,春草滿池塘。 應念雪堂坡下老,昔年共采蕓香。 功成名遂早還鄉。 回車來過我,喬木擁千章。 【臨江仙(辛未離杭至潤,別張弼秉道)】 我勸髯張歸去好,從來自己忘情。 塵心消盡道心平。 江南與塞北,何處不堪行。 俎豆庚桑真過矣,憑君說與南榮。 願聞吳越報豐登。 君王如有問,結襪賴王生。 【臨江仙(冬日即事)】 自古相從休務日,何妨低唱微吟。 天垂雲重作春陰。 坐中人半醉,簾外雪將深。 聞道分司狂御史,紫雲無路追尋。 淒風寒雨更。 問囚長損氣,見鶴總驚心。 【臨江仙(送王緘)】 忘卻成都來十載,因君未免思量。 恁將清淚灑江陽。 故鄉知好在,孤客自悲涼。 坐上別愁君未見,歸來欲斷無腸。 慇勤且更盡離觴。 此身如傳舍,何處是吾鄉。 【臨江仙(夜到揚州,席上作)】 尊酒何人懷李白,草堂遙指江東。 珠簾十里卷香風。 花開花又謝,離恨幾千重。 輕舸度江連夜到,一時驚笑衰容。 語音猶自帶吳儂。 夜闌相對處,依舊夢魂中。 【臨江仙】 九十日春都過了,貪忙何處追游。 三分春色一分愁。 雨翻榆莢陣,風轉柳花球。 閬苑先生須自責,蟠桃動是千秋。 不知人世苦厭求。 東皇不拘束,肯為使君留。 【臨江仙(風水洞作)】 四大從來都遍滿,此間風水何疑。 故應為我發新詩。 幽花香澗谷,寒藻舞淪漪。 借與玉川生兩腋,天仙未必相思。 還恁流水送人歸。 層巔余落日,草露已沾衣。 【臨江仙】 一別都門三改火,天涯踏盡紅塵。 依然一笑作春溫。 無波真古井,有節是秋筠。 惆悵孤帆連夜發,送行淡月微雲。 尊前不用翠眉顰。 人生如逆旅,我亦是行人。 【臨江仙(疾愈,登望湖樓,贈項長官)】 多病休文都瘦損,不堪金帶垂腰。 望湖樓上暗香飄。 和風春弄袖,明月夜聞簫。 酒醒夢迴清漏永,隱床無限更潮。 佳人不見董嬌嬈。 徘徊花上月,空度可憐宵。 【臨江仙】 夜飲東坡醒復醉,歸來彷彿三更。 家童鼻息已雷鳴。 敲門都不應,倚杖聽江聲。 長恨此身非我有,何時忘卻營營!夜闌風靜紋平。 小舟從此逝,江海寄餘生。 【臨江仙】 冬夜夜寒冰合井,畫堂明月侵幃。 青明滅照悲啼。 青挑欲盡,粉淚還垂。 未盡一尊先掩淚,歌聲半帶清悲。 情聲兩盡莫相違。 欲知腸斷處,樑上暗塵飛。 【臨江仙(贈王友道)】 誰道東陽都瘦損,凝然點漆精神。 瑤林終自隔風塵。 試看披鶴氅,仍是謫仙人。 省可清言揮玉塵,真須保器全真。 風流何似道家純。 不應同蜀客,唯愛卓文君。 【臨江仙】 第367頁完,請繼續下一頁。喜歡 大作家 wreador.com 作品,請記得按讚、收藏及分享
音調
1.1
速度
0.1
音量
-0.15
語言
返回
螢幕關閉後,Chorme瀏覽器會中斷朗讀,
開車聆聽,不建議使用Chorme瀏覽器。