聲聲不可聽,令我愁思多。 誰謂雀無角,其如穿屋何。 杳杳寒山道,落落冷澗濱。 啾啾常有鳥,寂寂更無人。 磧磧風吹面,紛紛雪積身。 朝朝不見日,歲歲不知春。 少年何所愁,愁見鬢毛白。 白更何所愁,愁見日逼迫。 移向東岱居,配守北邙宅。 何忍出此言,此言傷老客。 聞道愁難遣,斯言謂不真。 昨朝曾趁卻,今日又纏身。 月盡愁難盡,年新愁更新。 誰知席帽下,元是昔愁人。 兩龜乘犢車,驀出路頭戲。 一蠱從傍來,苦死欲求寄。 不載爽人情,始載被沈累。 彈指不可論,行恩卻遭刺。 三月蠶猶小,女人來採花。 隈牆弄蝴蝶,臨水擲蝦蟆。 羅袖盛梅子,金鎞挑筍芽。 鬥論多物色,此地勝餘家。 東家一老婆,富來三五年。 昔日貧於我,今笑我無錢。 渠笑我在後,我笑渠在前。 相笑儻不止,東邊復西邊。 富兒多鞅掌,觸事難祇承。 倉米已赫赤,不貸人鬥升。 轉懷鈎距意,買絹先揀綾。 若至臨終日,弔客有蒼蠅。 余曾昔睹聰明士,博達英靈無比倫。 一選嘉名喧宇宙, 五言詩句越諸人。 為官治化超先輩,直為無能繼後塵。 忽然富貴貪財色,瓦解冰消不可陳。 白鶴銜苦桃,千里作一息。 欲往蓬萊山,將此充糧食。 未達毛摧落,離群心慘惻。 卻歸舊來巢,妻子不相識。 慣居幽隱處,乍向國清中。 時訪豐幹道,仍來看拾公。 獨回上寒岩,無人話合同。 尋究無源水,源窮水不窮。 生前大愚痴,不為今日悟。 今日如許貧,總是前生作。 今生又不修,來生還如故。 兩岸各無船,渺渺難濟渡。 璨璨盧家女,舊來名莫愁。 貪乘摘花馬,樂搒採蓮舟。 膝坐綠熊席,身披青鳳裘。 哀傷百年內,不免歸山丘。 低眼鄒公妻,邯鄲杜生母。 二人同老少,一種好面首。 昨日會客場,惡衣排在後。 只為著破裙,吃他殘czwW。 獨臥重岩下,蒸雲晝不消。 室中雖暡靉,心裡絶喧囂。 夢去游金闕,魂歸度石橋。 拋除閙我者,歷歷樹間瓢。 夫物有所用,用之各有宜。 用之若失所,一缺復一虧。 圓鑿而方枘,悲哉空爾為。 驊騮將捕鼠,不及跛貓兒。 誰家長不死,死事舊來均。 始憶八尺漢,俄成一聚塵。 黃泉無曉日,青草有時春。 行到傷心處,松風愁殺人。 騮馬珊瑚鞭,驅馳洛陽道。 自矜美少年,不信有衰老。 白髮會應生,紅顏豈長保。 但看北邙山,個是蓬萊島。 竟日常如醉,流年不暫停。 埋著蓬蒿下,曉月何冥冥。 骨肉消散盡,魂魄幾凋零。 遮莫咬鐵口,無因讀老經。 一向寒山坐,淹留三十年。 昨來訪親友,太半入黃泉。 漸減如殘燭,長流似逝川。 今朝對孤影,不覺淚雙懸。 相喚采芙蓉,可憐清江裡。 遊戲不覺暮,屢見狂風起。 浪捧鴛鴦兒,波搖鸂鶒子。 此時居舟楫,浩蕩情無已。 吾心似秋月,碧潭清皎潔。 無物堪比倫,教我如何說。 垂柳暗如煙,飛花飄似霰。 夫居離婦州,婦住思夫縣。 各在天一涯,何時得相見。 寄語明月樓,莫貯雙飛燕。 有酒相招飲,有肉相呼吃。 黃泉前後人,少壯須努力。 玉帶暫時華,金釵非久飾。 張翁與鄭婆,一去無消息。 可憐好丈夫,身體極棱棱。 春秋未三十,才藝百般能。 金覊逐俠客,玉饌集良朋。 唯有一般惡,不傳無盡燈。 桃花欲經夏,風月催不待。 訪覓漢時人,能無一個在。 朝朝花遷落,歲歲人移改。 今日揚塵處,昔時為大海。 我見東家女,年可有十八。 西舍競來問,願姻夫妻活。 烹羊煮眾命,聚頭作淫殺。 含笑樂呵呵,啼哭受殃抉。 田舍多桑園,牛犢滿廄轍。 肯信有因果,頑皮早晚裂。 眼看消磨盡,當頭各自活。 紙袴瓦作褌,到頭凍餓殺。 我見百十狗,個個毛猙獰。 臥者渠自臥,行者渠自行。 投之一塊骨,相與啀喍爭。 良由為骨少,狗多分不平。 極目兮長望,白雲四茫茫。 鴟鴉飽腲腇,鸞鳳饑徬徨。 駿馬放石磧,蹇驢能至堂。 天高不可問,鷦鵊在滄浪。 洛陽多女兒,春日逞華麗。 共折路邊花,各持插高髻。 髻高花匼匝,人見皆睥睨。 別求醦醦憐,將歸見夫婿。 春女衒容儀,相將南陌陲。 看花愁日晚,隱樹怕風吹。 年少從傍來,白馬黃金覊。 何須久相弄,兒家夫婿知。 群女戲夕陽,風來滿路香。 綴裙金蛺蝶,插髻玉鴛鴦。 角婢紅羅縝,閹奴紫錦裳。 為觀失道者,鬢白心惶惶。 若人逢鬼魅,第一莫驚懅。 捺硬莫采渠,呼名自當去。 燒香請佛力,禮拜求僧助。 蚊子叮鐵牛,無渠下觜處。 浩浩黃河水,東流長不息。 悠悠不見清,人人壽有極。 苟欲乘白雲,曷由生羽翼。 唯當鬒發時,行住須努力。 乘茲朽木船,采彼紝婆子。 行至大海中,波濤復不止。 唯賫一宿糧,去岸三千里。 煩惱從何生,愁哉緣苦起。 默默永無言,後生何所述。 隱居在林藪,智日何由出。 枯槁非堅衛,風霜成夭疾。 土牛耕石田,未有得稻日。 山中何太冷,自古非今年。 沓嶂恆凝雪,幽林每吐煙。 草生芒種後,葉落立秋前。 此有沈迷客,窺窺不見天。 山客心悄悄,常嗟歲序遷。 辛勤采芝朮,搜斥詎成仙。 庭廓雲初卷,林明月正圓。 不歸何所為,桂樹相留連。 有人兮山楹,雲卷兮霞纓。 秉芳兮欲寄,路漫漫兮難征。 心惆悵兮狐疑,年老已無成。 眾喔咿斯,蹇獨立兮忠貞。 豬吃死人肉,人吃死豬腸。 豬不嫌人臭,人反道豬香。 豬死拋水內,人死掘土藏。 彼此莫相啖,蓮花生沸湯。 第241頁完,請繼續下一頁。喜歡 大作家 wreador.com 作品,請記得按讚、收藏及分享
音調
0.2
速度
0.1
音量
0.9
語言
返回
螢幕關閉後,Chorme瀏覽器會中斷朗讀,
開車聆聽,不建議使用Chorme瀏覽器。