快哉混沌身,不飯復不尿。 遭得誰鑽鑿,因茲立九竅。 朝朝為衣食,歲歲愁租調。 千個爭一錢,聚頭亡命叫。 啼哭緣何事,淚如珠子顆。 應當有別離,復是遭喪禍。 所為在貧窮,未能了因果。 塚間瞻死屍,六道不幹我。 婦女慵經織,男夫懶耨田。 輕浮耽挾彈,跕躧拈抹弦。 凍骨衣應急,充腸食在先。 今誰念于汝,苦痛哭蒼天。 不行真正道,隨邪號行婆。 口慚神佛少,心懷嫉妒多。 背後噇魚肉,人前唸佛陀。 如此修身處,難應避奈何。 世有一等愚,茫茫恰似驢。 還解人言語,貪淫狀若豬。 險巇難可測,實語卻成虛。 誰能共伊語,令教莫此居。 有漢姓傲慢,名貪字不廉。 一身無所解,百事被他嫌。 死惡黃連苦,生憐白蜜甜。 吃魚猶未止,食肉更無厭。 縱你居犀角,饒君帶虎睛。 桃枝將闢穢,蒜殻取為瓔。 暖腹茱萸酒,空心枸杞羹。 終歸不免死,浪自覓長生。 卜擇幽居地,天台更莫言。 猿啼谿霧冷,岳色草門連。 折葉覆松室,開池引澗泉。 已甘休萬事,采蕨度殘年。 益者益其精,可名為有益。 易者易其形,是名之有易。 能益復能易,當得上仙籍。 無益復無易,終不免死厄。 徒勞說三史,浪自看五經。 洎老檢黃籍,依前住白丁。 筮遭連蹇卦,生主虛危星。 不及河邊樹,年年一度青。 碧澗泉水清,寒山月華白。 默知神自明,觀空境逾寂。 我今有一襦,非羅復非綺。 借問作何色,不紅亦不紫。 夏天將作衫,冬天將作被。 冬夏遞互用,長年只這是。 白拂栴檀柄,馨香竟日聞。 柔和如卷霧,搖拽似行雲。 禮奉宜當暑,高提復去塵。 時時方丈內,將用指迷人。 貪愛有人求快活,不知禍在百年身。 但看陽焰浮漚水, 便覺無常敗壞人。 丈夫志氣直如鐵,無曲心中道自真。 行密節高霜下竹,方知不枉用心神。 多少般數人,百計求名利。 心貪覓榮華,經營圖富貴。 心未片時歇,奔突如煙氣。 家眷實團圓,一呼百諾至。 不過七十年,冰消瓦解置。 死了萬事休,誰人承後嗣。 水浸泥彈丸,方知無意智。 貪人好聚財,恰如梟愛子。 子大而食母,財多還害己。 散之即福生,聚之即禍起。 無財亦無禍,鼓翼青雲裡。 去家一萬里,提劍擊匈奴。 得利渠即死,失利汝即殂。 渠命既不惜,汝命亦何辜。 教汝百勝術,不貪為上謨。 瞋是心中火,能燒功德林。 欲行菩薩道,忍辱護真心。 汝為埋頭痴兀兀,愛向無明羅剎窟。 再三勸你早修行, 是你頑痴心恍惚。 不肯信受寒山語,轉轉倍加業汩汩。 直待斬首作兩段,方知自身奴賊物。 惡趣甚茫茫,冥冥無日光。 人間八百歲,未抵半宵長。 此等諸痴子,論情甚可傷。 勸君求出離,認取法中王。 世有多解人,愚痴徒苦辛。 不求當來善,唯知造惡因。 五逆十惡輩,三毒以為親。 一死入地獄,長如鎮庫銀。 天高高不窮,地厚厚無極。 動物在其中,憑茲造化力。 爭頭覓飽暖,作計相啖食。 因果都未詳,盲兒問乳色。 天下幾種人,論時色數有。 賈婆如許夫,黃老元無婦。 衛氏兒可憐,鐘家女極醜。 渠若向西行,我便東邊走。 賢士不貪婪,痴人好爐冶。 麥地占他家,竹園皆我者。 努膊覓錢財,切齒驅奴馬。 須看郭門外,壘壘松柏下。 嗊嗊買魚肉,擔歸喂妻子。 何須殺他命,將來活汝己。 此非天堂緣,純是地獄滓。 徐六語破堆,始知沒道理。 有人把椿樹,喚作白栴檀。 學道多沙數,幾個得泥丸。 棄金卻擔草,謾他亦自謾。 似聚砂一處,成團也大難。 蒸砂擬作飯,臨渴始掘井。 用力磨碌磚,那堪將作鏡。 佛說元平等,總有真如性。 但自審思量,不用閒爭競。 推尋世間事,子細總皆知。 凡事莫容易,盡愛討便宜。 護即弊成好,毀即是成非。 故知雜濫口,背面總由伊。 冷暖我自量,不信奴唇皮。 蹭蹬諸貧士,饑寒成至極。 閒居好作詩,札札用心力。 賤他言孰采,勸君休嘆息。 題安糊餅上,乞狗也不吃。 欲識生死譬,且將冰水比。 水結即成冰,冰消返成水。 已死必應生,出生還復死。 冰水不相傷,生死還雙美。 尋思少年日,遊獵向平陵。 國使職非願,神仙未足稱。 聯翩騎白馬,喝兔放蒼鷹。 不覺大流落,皤皤誰見矜。 偃息深林下,從生是農夫。 立身既質直,出語無諂諛。 保我不鑒璧,信君方得珠。 焉能同泛灧,極目波上鳧。 不須攻人惡,何用伐己善。 行之則可行,卷之則可卷。 祿厚憂積大,言深慮交淺。 聞茲若念茲,小子當自見。 富兒會高堂,華燈何煒煌。 此時無燭者,心願處其傍。 不意遭排遣,還歸暗處藏。 益人明詎損,頓訝惜餘光。 世有聰明士,勤苦探幽文。 三端自孤立,六藝越諸君。 神氣卓然異,精彩超眾群。 不識個中意,逐境亂紛紛。 層層山水秀,煙霞鎖翠微。 嵐拂紗巾濕,露沾蓑草衣。 足躡遊方履,手執古藤枝。 更觀塵世外,夢境復何為。 滿卷才子詩,溢壺聖人酒。 行愛觀牛犢,坐不離左右。 霜露入茅檐,月華明瓮牖。 此時吸兩甌,吟詩五百首。 施家有兩兒,以藝干齊楚。 文武各自備,託身為得所。 孟公問其術,我子親教汝。 秦衛兩不成,失時成齟齬。 止宿鴛鴦鳥,一雄兼一雌。 銜花相共食,刷羽每相隨。 戲入煙霄裡,宿歸沙岸湄。 自憐生處樂,不奪鳳凰池。 或有衒行人,才藝過周孔。 見罷頭兀兀,看時身侗侗。 繩牽未肯行,錐刺猶不動。 恰似羊公鶴,可憐生氃氋。 第242頁完,請繼續下一頁。喜歡 大作家 wreador.com 作品,請記得按讚、收藏及分享
音調
1.1
速度
0.1
音量
-0.15
語言
返回
螢幕關閉後,Chorme瀏覽器會中斷朗讀,
開車聆聽,不建議使用Chorme瀏覽器。