郭翻,字長翔,武昌人也。 伯父訥,廣州刺史。 父察,安城太守。 翻少有志操,辭州郡闢及賢良之舉。 家于臨川,不交世事,惟以漁釣射獵為娛。 居貧無業,欲墾荒田,先立表題,經年無主,然後乃作。 稻將熟,有認之者,悉推與之。 縣令聞而詰之,以稻還翻,翻遂不受。 嘗以車獵,去家百餘里,道中逢病人,以車送之,徒步而歸。 其漁獵所得,或從買者,便與之而不取直,亦不告姓名。 由是士庶咸敬貴焉。 與翟湯俱為庾亮所薦,公車博士征,不就。 咸康末,乘小船暫歸武昌省墳墓,安西將軍庾翼以帝舅之重,躬往造翻,欲強起之。 翻曰:「人性各有所短,焉可強逼!」翼又以其船小狹,欲引就大船。 翻曰:「使君不以鄙賤而辱臨之,此固野人之舟也。 」翼俯屈入其船中,終日而去。 嘗墜刀于水,路人有為取者,因與之。 路人不取,固辭,翻曰:「爾向不取,我豈能得!」路人曰:「我若取此,將為天地鬼神所責矣。 」翻知其終不受,復沈刀于水。 路人悵焉,乃復沈沒取之。 翻於是不逆其意,乃以十倍刀價與之。 其廉不受惠,皆此類也。 卒於家。 辛謐,字叔重,隴西狄道人也。 父怡,幽州刺史,世稱冠族。 謐少有志尚,博學善屬文,工草隷書,為時楷法。 性恬靜,不妄交遊。 召拜太子舍人、諸王文學,累征不起。 永嘉末,以謐兼散騎常侍,慰撫關中。 謐以洛陽將敗,故應之。 及長安陷沒于劉聰,聰拜太中大夫,固辭不受。 又歷石勒、季龍之世,並不應闢命。 雖處喪亂之中,頽然高邁,視榮利蔑如也。 及冉閔僭號,復備禮征為太常,謐遺閔書曰:「昔許由辭堯,以天下讓之,全其清高之節。 伯夷去國,子推逃賞,皆顯史牒,傳之無窮。 此往而不反者也。 然賢人君子雖居廟堂之上,無異於山林之中,期窮理盡性之妙,豈有識之者邪!是故不嬰于禍難者,非為避之,但冥心至趣而與吉會耳。 謐聞物極則變,冬夏是也;致高則危,累棋是也。 君王功以成矣,而久處之,非所以顧萬全遠危亡之禍也。 宜因茲大捷,歸身本朝,必有許由、伯夷之廉,享松喬之壽,永為世輔,豈不美哉!」因不食而卒。 劉驎之,字子驥,南陽人,光祿大夫耽之族也。 驎之少尚質素,虛退寡慾,不修儀操,人莫之知。 好遊山澤,志存遁逸。 嘗採藥至衡山,深入忘反,見有一澗水,水南有二石囷,一囷閉,一囷開,水深廣不得過。 欲還,失道,遇伐弓人,問徑,僅得還家。 或說囷中皆仙靈方藥諸雜物,驎之慾更尋索,終不復知處也。 車騎將軍桓沖聞其名,請為長史,驎之固辭不受。 沖嘗到其家,驎之於樹條桑,使者致命,驎之曰:「使君既枉駕光臨,宜先詣家君。 」沖聞大愧,於是乃造其父。 父命驎之,然後方還,拂短褐與沖言話。 父使驎之於內自持濁酒蔬菜供賓,沖敕人代驎之斟酌,父辭曰:「若使從者,非野人之意也。 」沖慨然,至昏乃退。 驎之雖冠冕之族,信儀著于群小,凡廝伍之家婚娶葬送,無不躬自造焉。 居于陽岐,在官道之側,人物來往,莫不投之。 驎之躬自供給,士君子頗以勞累,更憚過焉。 凡人致贈,一無所受。 去驎之家百餘里,有一孤姥,病將死,嘆息謂人曰:「誰當埋我,惟有劉長史耳!何由令知。 」驎之先聞其有患,故往侯之,值其命終,乃身為營棺殯送之。 其仁愛隱惻若此。 卒以壽終。 索襲,字偉祖,敦煌人也。 虛靖好學,不應州郡之命,舉孝廉、賢良方正,皆以疾辭。 游思于陰陽之術,著天文地理十餘篇,多所啟發。 不與當世交通,或獨語獨笑,或長嘆涕泣,或請問不言。 張茂時,敦煌太守陰澹奇而造焉,經日忘反,出而嘆曰:「索先生碩德名儒,真可以諮大義。 」澹欲行鄉射之禮,請襲為三老,曰:「今四表輯寧,將行鄉射之禮,先生年耆望重,道冠一時,養老之義,實系儒賢。 既樹非梧桐,而希鸞鳳降翼;器謝曹公,而冀蓋公枉駕,誠非所謂也。 然夫子至聖,有召赴焉;孟軻大德,無聘不至,蓋欲弘闡大猷,敷明道化故也。 今之相屈,遵道崇教,非有爵位,意者或可然乎!」會病卒,時年七十九。 澹素服會葬,贈賤二萬。 澹曰:「世人之所有餘者,富貴也;目之所好者,五色也;耳之所玩者,五音也。 而先生棄眾人之所收,收眾人之所棄,味無味于慌惚之際,兼重玄于眾妙之內。 宅不彌畝而志忽九州,形居塵俗而棲心天外,雖黔婁之高遠,莊生之不願,蔑以過也。 」乃謚曰玄居先生。 第273頁完,請繼續下一頁。喜歡 大作家 wreador.com 作品,請記得按讚、收藏及分享
音調
-0.2
速度
0.1
音量
0.9
語言
返回
螢幕關閉後,Chorme瀏覽器會中斷朗讀,
開車聆聽,不建議使用Chorme瀏覽器。