沈崇傃,字思整,吳興武康人也。 父懷明,宋兗州刺史。 崇傃六歲丁父憂,哭踴過禮。 及長,傭書以養母焉。 齊建武初,起家為奉朝請。 永元末,遷司徒行參軍。 天監初,為前軍鄱陽王參軍事。 三年,太守柳惲闢為主簿。 崇傃從惲到郡,還迎其母,母卒。 崇傃以不及侍疾,將欲致死,水漿不入口,晝夜號哭,旬日殆將絶氣。 兄弟謂之曰:「殯葬未申,遽自毀滅,非全孝之道也。 」崇傃之瘞所,不避雨雪,倚墳哀慟。 每夜恆有猛獸來望之,有聲狀如嘆息者。 家貧無以遷窆,乃行乞經年,始獲葬焉。 既而廬于墓側,自以初行喪禮不備,復以葬後更治服三年。 久食麥屑,不啖鹽酢,坐臥于單薦,因虛腫不能起。 郡縣舉其至孝。 高祖聞,即遣中書舍人慰勉之,乃下詔曰:「前軍沈崇傃,少有志行,居喪逾禮。 齋制不終,未得大葬,自以行乞淹年,哀典多闕,方欲以永慕之晨,更為再期之始。 雖即情可矜,禮有明斷。 可便令除釋,擢補太子洗馬。 旌彼門閭,敦茲風教。 」崇傃奉詔釋服,而涕泣如居喪,固辭不受官,苦自陳讓,經年乃得為永寧令。 自以祿不及養,怛恨愈甚,哀思不自堪,至縣卒,時年三十九。 荀匠,字文師,潁陰人,晉太保勖九世孫也。 祖瓊,年十五,復父仇于成都市,以孝聞。 宋元嘉末,渡淮赴武陵王義,為元兇追兵所殺,贈員外散騎侍郎。 父法超,齊中興末為安復令,卒於官。 凶問至,匠號慟氣絶,身體皆冷,至夜乃蘇。 既而奔喪,每宿江渚,商旅皆不忍聞其哭聲。 服未闋,兄斐起家為鬱林太守,征俚賊,為流矢所中,死於陣。 喪還,匠迎于豫章,望舟投水,傍人赴救,僅而得全。 既至,家貧不得時葬。 居父憂並兄服,歷四年不出廬戶。 自括發後,不復櫛沐,發皆禿落。 哭無時,聲盡則系之以泣,目眥皆爛,形體枯悴,皮骨裁連,雖家人不復識。 郡縣以狀言,高祖詔遣中書舍人為其除服,擢為豫章王國左常侍。 匠雖即吉,毀悴逾甚。 外祖孫謙誡之曰:「主上以孝治天下,汝行過古人,故發明詔,擢汝此職。 非唯君父之命難拒,故亦揚名後世,所顯豈獨汝身哉!」匠於是乃拜。 竟以毀卒於家,時年二十一。 庾黔婁,字子貞,新野人也。 父易,司徒主簿,征不至,有高名。 黔婁少好學,多講誦《孝經》,未嘗失色於人,南陽高士劉虯、宗測並嘆異之。 起家本州主簿,遷平西行參軍。 出為編令,治有異績。 先是,縣境多虎暴。 黔婁至,虎皆渡往臨沮界,當時以為仁化所感。 齊永元初,除孱陵令,到縣未旬,易在家遘疾,黔婁忽然心驚,舉身流汗,即日棄官歸家,家人悉驚其忽至。 時易疾始二日,醫云:「欲知差劇,但嘗糞甜苦。 」易泄痢,黔婁輒取嘗之,味轉甜滑,心逾憂苦。 至夕,每稽顙北辰,求以身代。 俄聞空中有聲曰:「征君壽命盡,不復可延,汝誠禱既至,止得申至月末。 」及晦而易亡,黔婁居喪過禮,廬于塚側。 和帝即位,將起之,鎮軍蕭穎冑手書敦譬,黔婁固辭。 服闋,除西台尚書儀曹郎。 梁台建,鄧元起為益州刺史,表黔婁為府長史、巴西、梓潼二郡太守。 及成都平,城中珍寶山積,元起悉分與僚佐,惟黔婁一無所取。 元起惡其異眾,厲聲曰:「長史何獨爾為!」黔婁示不違之,請書數篋。 尋除蜀郡太守,在職清素,百姓便之。 元起死於蜀,部曲皆散,黔婁身營殯殮,攜持喪柩歸鄉裡。 還為尚書金部郎,遷中軍表記室參軍。 東宮建,以本官侍皇太子讀,甚見知重,詔與太子中庶子殷鈞、中舍人到洽、國子博士明山賓等,遞日為太子講《五經》義。 遷散騎侍郎、荊州大中正。 卒,時年四十六。 第144頁完,請繼續下一頁。喜歡 大作家 wreador.com 作品,請記得按讚、收藏及分享
音調
0.2
速度
0.1
音量
0.9
語言
返回
螢幕關閉後,Chorme瀏覽器會中斷朗讀,
開車聆聽,不建議使用Chorme瀏覽器。