樂工衛道弼,是個普天下沒有人能夠用聲律來騙他的人。 曹紹夔與衛道弼都是執管聲律的官員。 有一年冬祭北郊,曹紹夔不知因為什麼事由得罪了御史大員。 這位御史大員以樂律不和為由治曹紹夔的罪。 於是他亂敲鐘、磬,召曹紹夔來辨識音律,曹紹夔沒有一個音聽差了,這樣,反讓這位御史大為讚賞佩服。 洛陽有一僧人,他房中有一石磬每天半夜時就自己鳴響。 僧人感到怪異,懼恐成病。 到處請術士,千方百計地用符咒制服石磬,讓它別在自鳴了,始終未見成效。 曹紹夔跟這位僧人是好朋友,聽說僧人病了前來探望。 問起得病的緣由,僧人如實相告。 曹紹夔聽了後,隔了一會敲齋室內的鐘,於是磬就自鳴。 曹紹夔笑着對僧人說:「明天你擺上一桌盛宴招待我,我一定為你除掉這個妖磬。 」僧人雖然不信曹紹夔的話,但還是希望他能治住妖磬,仍然在第二天擺上一桌酒席招待他。 曹紹夔吃罷酒宴,從懷中取出一把銼,將僧人室中的石磬銼了幾個地方,這以後石磬再也不自鳴了。 僧人苦苦問詢曹紹夔為什麼他銼一銼,石磬就不自鳴了?曹紹夔告訴他:「石磬的鳴聲跟齋屋中的鐘聲的音律相合,你敲鐘磬就發聲相和,就是這個道理啊。 」僧人聽後大喜,他的病也很快就痊癒了。 裴知古 裴知古奏樂,謂元行沖曰:「金石諧和,當有吉慶之事,其在唐室子孫耳。 」其月,中宗即位。 (出《譚賓錄》) 【譯文】 有一次裴知古奏樂,然後對元行沖說:「金石諧和,必當有吉慶的事情啊。 這種吉慶的事情應在唐宗室中。 」就在他說這些話的當月,武則天去世,中宗李顯即位,恢復大唐國號。 又 知古直太常,路逢乘馬者。 聞其聲,竊言曰:「此人即當墮馬。 」好事者隨而觀之,行未半坊,馬驚殆死。 又嘗觀人迎婦,聞婦珮玉聲曰:「此婦不利姑。 」是日姑有疾,竟亡。 善於攝生,開元十二年,年百歲而卒。 (出《國史異纂》) 【譯文】 裴知古去太常官衙,途中遇見一個騎馬的人,聽聽他的聲音,私下說:「這個人立即就會從馬上摔下來。 」有好奇的人隨在那個騎馬人的後面觀察,行不到半條街,馬受驚嚇跳起將那個騎馬人摔死在地上。 又有一次,裴知古觀看一家娶親,他聽了聽新娘身上珮玉的響聲,說:「這位新娘剋婆婆。 」就在這同一天,她婆婆果然患病死了。 裴知古善養生,唐玄宗開元十二年去世,享年一百歲。 李嗣真 唐朝承周隋離亂,樂懸散失,獨無徵音,國姓所缺,知者不敢言達其事。 天后末,御史大夫李嗣真密求之不得,一旦秋爽,聞砧聲者在今弩營,是當時英公宅。 又數年,無由得之。 其後徐業反,天后瀦其宮。 嗣真乃求得喪車一鐔,入振之於東南隅,果有應者。 遂掘之,得石一段,裁為四具,補樂懸之缺。 後享宗廟郊天,掛簨簴者,乃嗣真所得也。 (出《獨異志》) 【譯文】 李唐王朝建國初時,由於經歷了周、隋的戰爭離亂,懸掛的鐘、磬等樂件散失,缺少徵音,知道這件事的人不敢向朝廷說。 則天女皇末年,御史大夫李嗣真暗中尋找沒有得到。 一個秋高氣爽的白日,聽到有砧聲從今弩營中傳來,跟徵音相似。 但是,當時這地方是英國公徐家的宅院,過了好幾年都沒有緣由得到。 後來,徐敬業起兵反叛則天武后,武則天放水淹沒他的府第。 李嗣真找到喪車一輛短劍一柄。 進入徐府內,在東南邊敲地尋找,果然有回應聲。 掘開地面,得到一石。 李嗣真將這段石頭裁成四具懸樂,補上了樂懸所缺的徵音。 這以後,凡舉行郊祭,懸掛的簨簴,就是李嗣真補上的啊。 宋沇 宋沇為太樂令,知音近代無比。 太常久亡徵调,沇考鐘律得之。 (出《國史補》) 沇為太常丞,嘗一日早于光宅佛寺待漏,聞塔上風鐸聲,傾聽久之。 朝回,復止寺舍。 問寺主僧曰:「上人塔鈴,皆知所自乎?」曰:「不能知。 」沇曰:「其間有一是古制。 某請一登塔,循金索,試歷扣以辨之,可乎?」僧初難後許,乃扣而辨焉。 在寺之人,即言往往無風自搖,洋洋有聞,非此耶。 沇曰:「是耳。 必因祠祭,考本懸鐘而應之。 」固求摘取而觀之,曰:「此沽洗之編鐘耳,請旦獨掇(旦掇羯鼓錄作且綴)于僧庭。 」歸太常,令樂工與僧同臨之。 約其時,彼扣(扣原作知,據明抄本改)本懸,此果應,遂購而獲焉。 又曾送客出通化門,逢度支運乘。 駐馬俄頃,忽草草揖客別。 乃隨乘行,認一鈴,言亦編鐘也。 他人但覺鎔鑄獨工,不與眾者埒,莫知其餘。 乃配懸,音形皆合其度。 異乎,此亦識徵在金奏者與。 (出《羯鼓錄》) 【譯文】 太樂令宋沇,在辨識音律方面,近代人沒有誰能超過他。 太常缺少徵调已經很久了。 宋沇考查鐘律得到了。 宋沇任太常丞後,有一天早晨在光宅佛寺等待上朝的時辰,聽到塔上風鐸響聲。 早朝歸來,走到光宅佛寺又停下來。 進寺問主持僧:「上面懸掛的塔鈴,都知道是從哪裡得來的麼?」僧人答:「不知道。 」宋沇說:「其中有一個塔鈴是古代製做的。 請讓我登上塔頂,沿著上邊的鐵索,試着扣動幾下聽聽可以嗎?」主持僧起初猶豫,後來還是答應他的要求了。 於是宋沇登上塔頂,扣動塔鈴聽音辨識。 寺內的僧人紛紛說道:「塔上的風鈴常常無風自己搖動,發出的響聲,非常好聽。 不象你扣動發出的這種聲音。 」宋沇說:「是的。 」心想:僧人說的這種現象,一定是在祭祀祖廟時,扣樂懸編鐘時,這邊寺塔上有相同音律的編鐘發出響聲共鳴。 因此一定要摘下塔上的風鈴觀察一下。 於是對僧人說:「這個風鈴是沽洗編鐘,請單獨將它取下來放在院裡。 」宋沇回到太常府衙,讓樂工和僧人一塊親臨現場觀看。 約定好時間,太常府衙那邊扣動懸掛的編鐘,寺院中的這個沽洗編鐘果然應和。 於是將它向寺院買下來,放回太常本懸處。 又有一次,宋沇送客人出通化門,遇到掌管財務的度支運乘,上馬稍許,忽然匆忙作揖告別。 待度支使運乘走後,宋沇又悄悄地跟隨在後面,又認得一鈴,說這只鈴也是失去的編鐘。 別人只覺得這只鈴鑄造的技藝很獨道,與眾不同,別的就看不出來了。 待到配懸在原有的編鐘間,才看出來不論是外形還是發音都符合。 奇怪嗎?這正是識徵的人在演奏編鐘的人之中啊! 王仁裕 晉都洛下,丙申年春。 翰林學士王仁裕夜直,聞禁中蒲牢,每發聲,如叩項腦之間。 其鐘忽撞作索索之聲,有如破裂,如是者旬餘。 每與同職默議,罔知其何兆焉。 其年中春,晉帝果幸于梁汴。 石渠金馬,移在雪宮,迄今十三年矣。 索索之兆,信而有徵。 (出《玉堂閒話》) 【譯文】 丙申年春天,在晉國都城洛下。 翰林學士王仁裕值宿,聽到宮中的蒲牢裡,常常有聲響傳出來,象敲膀頸與腦袋之間。 樂懸上的編鐘忽然碰撞發出索索的聲音,象破裂了似的。 這種響聲出現了十多天。 王仁裕每當和同仁悄悄議論這件事時,都不知道這是什麼徵兆。 這年仲春,晉帝果然遷都汴梁,將石渠閣裡的藏書和金馬移在雪宮,到今天已經十三年了。 索索之聲,就是徵兆啊。 李師誨 第26頁完,請繼續下一頁。喜歡 大作家 wreador.com 作品,請記得按讚、收藏及分享
音調
1.1
速度
0.1
音量
0.15
語言
返回
螢幕關閉後,Chorme瀏覽器會中斷朗讀,
開車聆聽,不建議使用Chorme瀏覽器。