天禧初,真宗詔置諫官六員,責其職事。 慶歷中,錢君始書其名于版。 光恐久而漫滅,嘉祐八年,刻著于石。 後之人將歷指其名而議之曰:「某也忠,某也詐,某也直,某也回。 」嗚呼,可不懼哉! ——選自《四部叢刊》本《溫國文正司馬公文集》 古時候沒有專門設置諫諍的官,從公卿大夫到一般工商之民,沒有不能進諫的。 漢朝建立以來,開始設置諫官。 將天下的政事,四海五湖的民眾,治理國家的得失利弊,都集中于一個諫官身上,讓他一一提出意見,那麼他的責任也可以算夠重的了。 任此官者,應當牢牢記住那些大事情,捨棄那些小事;要先進諫那些急迫的問題,而後諫那些不很急迫的問題;要專為國家謀利,而不為自己打算。 那些熱中于追求聲名的人其實與熱中于追求私利之徒一樣,這兩種人與諫官的職責相距多遠啊! 天禧初年,真宗下詔設置諫官六員,並明確諫官的職責。 慶歷年間,錢君開始將諫官們的名字寫在木板上。 我怕因時間長了要磨滅,在嘉祐八年,將諫官名字刻在石上。 後代人會逐個指着他們的名字而議論他們說:「某某人忠誠,某某人奸詐,某某人正直,某某人邪惡。 」啊,這能不叫人懼怕嗎? (丁如明) 讀孟嘗君傳 〔宋〕王安石 世皆稱孟嘗君能得士,士以故歸之,而卒賴其力,以脫于虎豹之秦。 嗟呼!孟嘗君特鷄鳴狗盜之雄耳,豈足以言得士?不然,擅齊之強,得一士焉,宜可以南面而制秦,尚取鷄鳴狗盜之力哉?夫鷄鳴狗盜之出其門,此士之所以不至也。 ——選自上海人民出版社排印本《王文公文集》 世俗的人都稱讚孟嘗君能夠蒐羅人才,因此人才都投靠他的門下,而他終於借助他們的力量,得以從虎豹一樣凶惡的秦國逃走。 咳!孟嘗君只不過是那些鷄鳴狗盜之徒的頭目罷了,哪裡稱得上能蒐羅人才呢?要不是這樣,他完全可以憑藉齊國的強大力量,得到一個真正的人才,就應該南面稱王而制服秦國,還用得着這些鷄鳴狗盜之輩的能力嗎?鷄鳴狗盜之輩出入他的門下,這正是真正的人才之所以不到他那裡去的原因呀! (李國章) 同學一首別子固 〔宋〕王安石 江之南有賢人焉,字子固,非今所謂賢人者,予慕而友之。 淮之南有賢人焉,字正之,非今所謂賢人者,予慕而友之。 二賢人者,足未嘗相過也,口未嘗相語也,辭幣未嘗相接也。 其師若友,豈盡同哉?予考其言行,其不相似者,何其少也!曰,學聖人而已矣。 學聖人,則其師若友,必學聖人者。 聖人之言行豈有二哉?其相似也適然。 予在淮南,為正之道子固,正之不予疑也。 還江南,為子固道正之,子固亦以為然。 予又知所謂賢人者,既相似,又相信不疑也。 子固作《懷友》一首遺予,其大略欲相扳以至乎中庸而後已。 正之蓋亦常云爾。 夫安驅徐行,轥中庸之庭,而造於其室,舍二賢人者而誰哉?予昔非敢自必其有至也,亦願從事于左右焉爾。 輔而進之,其可也。 噫!官有守,私系合不可以常也,作《同學一首別子固》,以相警且相慰雲。 ——選自上海人民出版社排印本《王文公文集》 第383頁完,請繼續下一頁。喜歡 大作家 wreador.com 作品,請記得按讚、收藏及分享
音調
1.1
速度
0.1
音量
0.9
語言
返回
螢幕關閉後,Chorme瀏覽器會中斷朗讀,
開車聆聽,不建議使用Chorme瀏覽器。