十一月,戊戌,以蜀郡太守第五倫為司空。 倫在郡公清,所舉吏多得其人,故帝自遠郡用之。 焉耆、龜茲攻沒都護陳睦,北匈奴圍關寵于柳中城。 會中國有大喪,救兵不至,車師復叛,與匈奴共攻耿恭。 恭率厲士眾禦之,數月,食盡窮困,乃煮鎧弩,食其筋革。 恭與士卒推誠同死生。 故皆無二心,而稍稍死亡。 餘數十人。 單于知恭已困,欲必降之,遣使招恭曰:「若降者,當封為白屋王。 妻以女子。 」恭誘其使上城,手擊殺之,炙諸城上。 單于大怒,更益兵圍恭,不能下。 關寵上書求救。 詔公卿會議,司空倫以為不宜救,司徒鮑昱曰:「今使人于危難之地,急而棄之,外則縱蠻夷之暴,內則傷死難之臣,誠令權時,後無邊事可也。 匈奴如復犯塞為寇,陛下將何以使將!又二部兵人裁各數十,匈奴圍之,歷旬不下,是其寡弱力盡之效也。 可令敦煌、酒泉太守各將精騎二千,多其幡幟,倍道兼行以赴其急;匈奴疲極之兵,必不敢當,四十日間足還入塞。 」帝然之。 乃遣征西將軍耿秉屯酒泉,行太守事,遣酒泉太守段彭與謁者王蒙、皇甫援發張掖、酒泉、敦煌三郡及善阝善兵合七千餘人以救之。 甲辰晦,日有食之。 太后兄弟虎賁中郎廖及黃門郎防、光,終明帝世未嘗改官。 帝以廖為衛尉,防為中郎將,光為越騎校尉。 廖等傾身交結,冠蓋之士爭赴趣之。 第五倫上疏曰:「臣聞《書》曰:『臣無作威作福,其害于而家,凶于而國。 』近世光烈皇后雖友愛天至,而抑損陰氏,不假以權勢。 其後樑、竇之家,互有非法,明帝即位,竟多誅之。 自是雒中無復權戚,書記請託,一皆斷絶。 又諭諸外戚曰:『苦身待士,不如為國。 戴盆望天,事不兩施。 』今之議者,復以馬氏為言。 竊聞衛尉廖以布三千匹,城門校尉防以錢三百萬,私贍三輔衣冠,知與不知,莫不畢給。 又聯臘日亦遺其在雒中者錢各五千。 越騎校尉光,臘用羊三百頭,米四百斛,肉五千斤。 臣愚以為不應經義。 惶恐,不敢不以聞。 陛下情慾厚之,亦宜所以安之。 臣今言此,誠欲上忠陛下,下全後家也。 」 是歲,京師及兗、豫、徐州大旱。 【漢紀三十八】起柔兆困敦,盡閼逢涒灘,凡九年。 肅宗孝章皇帝上建初元年(丙子,公元七六年) 春,正月,詔兗、豫、徐三州稟贍饑民。 上問司徒鮑昱:「何以消復旱災?」對曰:「陛下始踐天位,雖有失得,未能致異。 臣前為汝南太守,典治楚事,系者千餘人,恐未能盡當其罪。 夫大獄一起,冤者過半。 又,諸徙者骨肉離分,孤魂不祀。 宜一切還諸徙家。 蠲除禁錮,使死生獲所,則和氣可致。 」帝納其言。 校書郎楊終上疏曰:「間者北征匈奴,西開三十六國,百姓頻年服役,轉輸煩費;愁困之民足以感動天地。 陛下宜留念省察。 」帝下其章,第五倫亦同終議。 牟融、飽昱皆以為:「孝子無改父之道。 征伐匈奴,屯戍西域,先帝所建,不宜回異。 」終覆上疏曰:「秦築長城,功役繁興;胡亥不革,卒亡四海。 故孝元棄珠厓之郡,光武絶西域之國,不以介鱗易我衣裳。 魯文公毀泉台,《春秋》譏之曰:『先祖為之而己毀之,不如勿居而已,』以其無妨害於民也;襄公作三軍,昭公舍之,君子大其復古,以為不捨則有害於民也。 今伊吾之役,樓蘭之屯兵久而未還,非天意也。 」帝從之。 丙寅,詔:「二千石勉勸農桑。 罪非殊死,須秋案驗。 有司明慎選舉,進柔良,退貪猾,順時令,理冤獄。 」是時承永平故事,吏政尚嚴切,尚書決事,率近於重。 尚書沛國陳寵以帝新即位,宜改前世苛俗,乃上疏曰:「臣聞先王之政,賞不僭,刑不濫。 與其不得已,寧僭無濫。 往者斷獄嚴明,所以威懲奸慝;奸慝既平,必宜濟之以寬。 陛下即位,率由此義,數詔群僚,弘崇晏晏,而有司未悉奉承,猶尚深刻。 斷獄者急於篣格酷烈之痛,執憲者煩于詆欺放濫之文,或因公行私,逞縱威福。 夫為政猶張琴瑟,大弦急者小弦絶。 陛下宜隆先王之道,蕩滌煩苛之法,輕薄棰楚以濟群生,全廣至德以奉天心。 」帝深納寵言,每事務于寬厚。 第290頁完,請繼續下一頁。喜歡 大作家 wreador.com 作品,請記得按讚、收藏及分享
音調
1.1
速度
0.1
音量
0.15
語言
返回
螢幕關閉後,Chorme瀏覽器會中斷朗讀,
開車聆聽,不建議使用Chorme瀏覽器。