初,帝好文學,自造《皇羲篇》五十章,因引諸生能為文賦者並待制鴻都門下。 後諸為尺牘及工書鳥篆者,皆加引召,遂至數十人。 侍中祭酒樂松、賈護多引無行趣勢之徒置其間,熹陳閭裡小事;帝甚悅之,待以不次之位;又久不親行郊廟之禮。 會詔群臣各陳政要,蔡邕上封事曰:「夫迎氣五郊,清廟祭祀,養老闢雍,皆帝者之大業,祖宗所祗奉也。 而有司數以蕃國疏喪、宮內產生及吏卒小污,廢闕不行,忘禮敬之大,任禁忌之書,拘信小故,以虧大典。 自今齋制宜如故典,庶答風霆、災妖之異。 又,古者取士必使諸侯歲貢。 孝武之世,郡舉孝廉,又有賢良、文學之選,於是名臣輩出,文武並興。 漢之得人,數路而已。 夫書畫辭賦,才之小者;匡國治政,未有其能。 陛下即位之初,先涉經術,聽政餘日,觀省篇章,聊以游意當代博奕,非以為教化取士之本。 而諸生競利,作者鼎沸,其高者頗引經訓風喻之言,下則連偶俗語,有類徘優,或竊成文,虛冒名氏。 臣每受詔于盛化門,差次錄第,其未及者,亦復隨輩皆見拜擢。 既加之恩,難復收改,但守奉祿,于義已弘,不可復使治民及在州郡。 昔孝宣會諸儒于石渠,章帝集學士于白虎,通經釋義,其事優大,文武之道,所宜從之。 若乃不能小善,雖有可觀,孔子以為致遠則泥,君子固當志其大者。 又,前一切以宣陵孝子為太子舍人,臣聞孝文皇帝制喪服三十六日,雖繼體之君,父子至親,公卿列臣受恩之重,皆屈情從制,不敢踰越。 今虛偽小人,本非骨肉,既無幸私之恩,又無祿仕之實,惻隱之心,義無所依,至有奸軌之人通容其中。 桓思皇后祖載之時,東郡有盜人妻者,亡在孝中,本縣追捕,乃伏其辜。 虛偽雜穢,難得勝言。 太子官屬,宜搜選令德,豈有但取丘墓凶醜之人!其為不祥,莫與大焉,宜遣歸田裡,以明詐偽。 」書奏,帝乃親迎氣北郊及行闢雍之禮。 又詔宣陵孝子為舍人者悉改為丞、尉焉。 護烏桓校尉夏育上言:「鮮卑寇邊,自春以來三十餘發,請征幽州諸郡兵出塞擊之,一冬、二春,必能禽滅。 」先是護羌校尉田晏坐事論刑,被原,欲立功自效,乃請中常侍王甫求得為將。 甫因此議遣兵與育併力討賊,帝乃拜晏為破鮮卑中郎將;大臣多有不同,乃召百官議于朝堂。 蔡邕議曰:「征討殊類,所由尚矣。 然而時有同異,勢有可否,故謀有得失,事有成敗,不可齊也。 夫以世宗神武,將帥良猛,財賦充實,所括廣遠,數十年間,官民俱匱,猶有悔焉。 況今人財並乏,事劣昔時乎!自匈奴遁逃,鮮卑強盛,據其故地,稱兵十萬,才力勁健,意智益生;加以關塞不嚴,禁網多漏,精金良鐵,皆為賊有,漢人逋逃為之謀主,兵利馬疾,過于匈奴。 昔段熲良將,習兵善戰,有事西羌,猶十餘年。 今育、晏才策未必過熲,鮮卑種眾不弱曩時,而虛計二載,自許有成,若禍結兵連,豈得中休?當復征發眾人,轉運無已,是為耗竭諸夏,併力蠻夷。 夫邊垂之患,手足之疥搔,中國之困,胸背之瘭疽,方今郡縣盜賊尚不能禁,況此醜虜而可伏乎!昔高祖忍平城之恥,呂后棄慢書之詬,方之於今,何者為甚?天設山河,秦築長城,漢起塞垣,所以別內外,異殊俗也。 苟無蹙國內侮之患則可矣,豈與蟲蟻之虜,校往來之數哉!雖或破之,豈可殄盡,而方令本朝為之旰食乎!昔淮南王安諫伐越曰:『如使越人蒙死以逆執事,廝輿之卒有一不備而歸者,雖得越王之首,猶為大漢羞之。 』而欲以齊民易醜虜,皇威辱外夷,就如其言,猶已危矣,況乎得失不可量邪!」帝不從。 八月,遣夏育出高柳,田晏出雲中,匈奴中郎將臧旻率南單于出雁門,各將萬騎,三道出塞二千餘裡。 檀石槐命三部大人各帥眾逆戰,育等大敗,喪其節傳輜重,各將數十騎奔還,死者什七八。 三將檻車征下獄,贖為庶人。 冬,十月,癸丑朔,日有食之。 太尉劉寬免。 辛丑,京師地震。 十一月,司空陳球免。 十二月,甲寅,以太常河南孟彧為太尉。 庚辰,司徒楊賜免。 以太常陳耽為司空。 第368頁完,請繼續下一頁。喜歡 大作家 wreador.com 作品,請記得按讚、收藏及分享
音調
-0.2
速度
0.1
音量
0.9
語言
返回
螢幕關閉後,Chorme瀏覽器會中斷朗讀,
開車聆聽,不建議使用Chorme瀏覽器。