袁術遣間使賫印綬與丹楊宗帥祖郎等,使激動山越,共圖孫策。 劉繇之奔豫章也,太史慈遁于蕪湖山中,自稱丹楊太守。 策已定宣城以東,惟涇以西六縣未服,慈因進住涇縣,大為山越所附。 於是策自將討祖郎于陵陽。 禽之。 策謂郎曰:「爾昔襲孤,斫孤馬鞍,今創軍立事,除棄宿恨,惟取能用,與天下通耳,非但汝,汝勿恐怖。 」郎叩頭謝罪,即破械,署門下賊曹。 又討太史慈于勇裡,禽之,解縛,捉其手曰:「寧識神亭時邪?若卿爾時得我雲何?」慈曰:「未可量也。 」策大笑曰:「今日之事,當與卿共之。 聞卿有烈義,天下智士也,但所托未得其人耳。 孤是卿知己,勿憂不如意也。 」即署門下督。 軍還,祖郎、太史慈俱在前導,軍人以為榮。 會劉繇卒於豫章,士眾萬餘人,欲奉豫章太守華歆為主。 歆以為因時擅命,非人臣所宜,眾守之連月,卒謝遣之。 其眾未有所附,策命太史慈往撫安之,謂慈曰:「劉牧往責吾為袁氏攻廬江,吾先君兵數千人,盡在公路許,吾志在立事,安得不屈意于公路以求之乎?其後不遵臣節,諫之不從。 丈夫義交,苟有大故,不得不離。 吾交求公路及絶之本末如此,恨不及其生時與共論辯也。 今兒子在豫章,卿往視之。 並宣孤意于其部曲。 部曲樂來者與俱來,不樂來者且安慰之。 並觀華子魚所以牧禦方規何如。 卿須幾兵,多少隨意。 」慈曰:「慈有不赦之罪,將軍量同桓、文,當盡死以報德。 今並息兵,兵不宜多,將數十人足矣。 」左右皆曰:「慈必北去不還。 」策曰:「子義舍我,當復從誰!」餞送昌門,把腕別曰:「何時能還?」答曰:「不過六十日。 」慈行,議者猶紛紜言遣之非計。 策曰:「諸君勿復言,孤斷之詳矣。 太史子義雖氣勇有膽烈,然非縱橫之人,其必秉道義,重然諾,一以意許知己,死亡不相負,諸君勿憂也。 」慈果如期而反,謂策曰:「華子魚,良德也,然無他方規,自守而已。 又,丹楊僮芝,自擅廬陵,番陽民帥別立宗部,言『我已別立郡海昏上繚,不受發召』,子魚但睹視之而已。 」策拊掌大笑,遂有兼併之志。 袁紹連年攻公孫瓚,不能克,以書諭之,欲相與釋憾連和;瓚不答,而增修守備,謂長史太原關靖曰:「當今四方虎爭,無有能坐吾城下相守經年者明矣,袁本初其若我何!」紹於是大興兵以攻瓚。 先是瓚別將有為敵所圍者,瓚不救,曰:「救一人,使後將恃救,不肯力戰。 」及紹來攻,瓚南界別營,自度守則不能自固,又知必不見救,或降或潰。 紹軍徑至其門,瓚遣子續請救于黑山諸帥,而欲自將突騎出傍西山,擁黑山之眾侵掠冀州,橫斷紹後。 關靖諫曰:「今將軍將士莫不懷瓦解之心,所以猶能相守者,顧戀其居處老小,而恃將軍為主故耳。 堅守曠日,或可使紹自退。 若舍之而出,後無鎮重,易京之危,可立待也。 」瓚乃止。 紹漸相攻逼,瓚眾日蹙. 【漢紀五十五】起暑維單閼,盡上章執徐,凡二年。 孝獻皇帝戊建安四年(己卯,公元一九九年) 春,三月,黑山帥張燕與公孫續率兵十萬,三道救之。 未至,瓚密使行人賫書告續,使引五千鐵騎于北隰之中,起火為應,瓚欲自內出戰。 紹候得其書,如期舉火。 瓚以為救至,遂出戰。 紹設伏擊之,瓚大敗,復還自守。 紹為地道,穿其樓下,施木柱之,度足達半,便燒之,樓輒傾倒,稍至京中。 瓚自計必無全,乃悉縊其姊妹、妻子,然後引火自焚。 紹趣兵登台,斬之。 田楷戰死。 關靖嘆曰:「前若不止將軍自行,未必不濟。 吾聞君子陷人危,必同其難,豈可以獨生乎!」策馬赴紹軍而死。 續為屠各所殺。 漁陽田豫說太守鮮于輔曰:「曹氏奉天子以令諸侯,終能定天下,宜早從之。 」輔乃率其眾以奉王命。 詔以輔為建忠將軍,都督幽州六郡。 初,烏桓王丘力居死,子樓班年少,從子蹋頓有武略,代立,總攝上谷大人難樓、遼東大人蘇仆延、右北平大人烏延等。 袁紹攻公孫瓚,蹋頓以烏桓助之。 瓚滅,紹承製皆賜蹋頓、難樓、蘇仆延、烏延等單于印綬;又以閻柔得烏桓心,因加寵慰以安北邊。 其後難樓、蘇仆延奉樓班為單于,以蹋頓為王,然蹋頓猶秉計策。 第409頁完,請繼續下一頁。喜歡 大作家 wreador.com 作品,請記得按讚、收藏及分享
音調
1.1
速度
-0.1
音量
0.9
語言
返回
螢幕關閉後,Chorme瀏覽器會中斷朗讀,
開車聆聽,不建議使用Chorme瀏覽器。