曹操自江陵將順江東下。 諸葛亮謂劉備曰:「事急矣,請奉命求救于孫將軍。 」遂與魯肅俱詣孫權。 亮見權于柴桑,說權曰:「海內大亂,將軍起兵江東,劉豫州收眾漢南,與曹操並爭天下。 今操芟夷大難,略已平矣,遂破荊州,威震四海。 英雄無用武之地,故豫州遁逃至此,願將軍量力而處之。 若能以吳、越之眾與中國抗衡,不如早與之絶;若不能,何不按兵束甲,北面而事之!今將軍外托服從之名,而內懷猶豫之計,事急而不斷,禍至無日矣。 」權曰:「苟如君言,劉豫州何不遂事之乎!」亮曰:「田橫,齊之壯士耳,猶守義不辱;況劉豫州王室之冑,英才蓋世,眾士慕仰,若水之歸海!若事之不濟,此乃天也,安能抗此難乎!」權勃然曰:「吾不能舉全吳之地,十萬之眾,受制於人。 吾計決矣!非劉豫州莫可以當曹操者;然豫州新敗之後,安能抗此難乎!」亮曰:「豫州軍雖敗於長阪,今戰士還者及關羽水軍精甲萬人,劉琦合江夏戰士亦不下萬人。 曹操之眾,遠來疲敝,聞追豫州,輕騎一日一夜行三百餘裡,此所謂『強弩之末勢不能穿魯縞』者也。 故《兵法》忌之,曰『必蹶上將軍』。 且北方之人,不鰼水戰;又,荊州之民附操者,逼近勢耳,非心服也。 今將軍誠能命猛將統兵數萬,與豫州協規同力,破操軍必矣。 操軍破,必北還;如此,則荊、吳之勢強,鼎足之形成矣。 成敗之機,在於今日!」權大悅,與其群下謀之。 是時,曹操遺權書曰:「近者奉辭伐罪,旄麾南指,劉琮束手。 今治水軍八十萬眾,方與將軍會獵于吳。 」權以示群下,莫不響震失色。 長史張昭等曰:「曹公,豺虎也,挾天子以征四方,動以朝廷為辭;今日拒之,事更不順。 且將軍大勢可以拒操者,長江也。 今操得荊州,奄有其地,劉表治水軍,蒙沖鬥艦乃以千數,操悉浮以沿江,兼有步兵,水陸俱下,此為長江之險已與我共之矣,而勢力眾寡又不可論。 愚謂大計不如迎之。 」魯肅獨不言。 權起更衣,肅追于宇下。 權知其意,執肅手曰:「卿欲何言?」肅曰:「向察眾人之議,專欲誤將軍,不足與圖大事。 今肅可迎操耳,如將軍不可也。 何以言之?今肅迎操,操當以肅還付鄉黨,品其名位,猶不失下曹從事,乘犢車,從吏卒,交遊士林,累官故不失州郡也。 將軍迎操,欲安所歸乎?願早定大計,莫用眾人之議也!」權嘆息曰:「諸人持議,甚失孤望。 今卿廓開大計,正與孤同。 」 時周瑜受使至番陽,肅勸權召瑜還。 瑜至,謂權曰:「操雖託名漢相,其實漢賊也。 將軍以神武雄才,兼仗父兄之烈,割據江東,地方數千里,兵精足用,英雄樂業,當橫行天下,為漢家除殘去穢;況操自送死,而可迎之邪?請為將軍籌之:今北土未平、馬超、韓遂尚在關西,為操後患;而操舍鞍馬,杖舟楫,與吳、越爭衡;今又盛寒,馬無藁草,驅中國士眾遠涉江湖之間,不鰼水土,必生疾病。 此數者用兵之患也,而操皆冒行之。 將軍禽操,宜在今日。 瑜請得精兵數萬人,進住夏口,保為將軍破之!」權曰:「老賊欲廢漢自立久矣,徒忌二袁、呂布、劉表與孤耳;今數雄已滅,惟孤尚存。 孤與老賊勢不兩立,君言當擊,甚與孤合,此天以君授孤也。 」因拔刀斫前奏案曰:「諸將吏敢復有言當迎操者,與此案同!」乃罷會。 是夜,瑜復見權曰:「諸人徒見操書言水步八十萬而各恐懾,不復料其虛實,便開此議,甚無謂也。 今以實校之:彼所將中國人不過十五六萬,且已久疲;所得表眾亦極七八萬耳,尚懷狐疑。 夫以疲病之卒禦狐疑之眾,眾數雖多,甚未足畏。 瑜得精兵五萬,自足制之,願將軍勿慮!」權撫其背曰:「公瑾,卿言至此,甚合孤心。 子布、元表諸人,各顧妻子,挾持私慮,深失所望;獨卿與子敬與孤同耳,此天以卿二人讚孤也。 五萬兵難卒合,已選三萬人,船糧戰具俱辦。 卿與子敬、程公便在前發,孤當續發人眾,多載資糧,為卿後援。 卿能辦之者誠決,邂逅不如意,便還就孤,孤當與孟德決之。 」遂以周瑜、程普為左右督,將兵與備併力逆操;以魯肅為贊軍校尉,助畫方略。 第428頁完,請繼續下一頁。喜歡 大作家 wreador.com 作品,請記得按讚、收藏及分享
音調
1.1
速度
0.1
音量
-0.15
語言
返回
螢幕關閉後,Chorme瀏覽器會中斷朗讀,
開車聆聽,不建議使用Chorme瀏覽器。