涼州盧水胡治元多等反,河西大擾。 帝召鄒岐還,以京兆尹張既為涼州刺史,遣護軍夏侯儒、將軍費曜等繼其後。 胡七千餘騎逆拒既于鸇陰口,既揚聲軍從鸇陰,乃潛由且次出武威。 胡以為神,引還顯美。 既已據武威,曜乃至,儒等猶未達。 既勞賜將士,欲進軍擊胡,諸將皆曰:「士卒疲倦,虜眾氣鋭,難與爭鋒。 」既曰:「今軍無見糧,當因敵為資。 若虜見兵合,退依深山,追之則道險窮餓,兵還則出候寇鈔,如此,兵不得解,所謂一日縱敵,患在數世也。 」遂前軍顯美。 十一月,胡騎數千,因大風欲放火燒營,將士皆恐。 既夜藏精卒三千人為伏,使參軍成公英督千餘騎挑戰,敕使陽退。 胡果爭奔之,因發伏截其後,首尾進擊,大破之,斬首獲生以萬數,河西悉平。 後西平麹光反,殺其郡守。 諸將欲擊之,既曰:「唯光等造反,郡人未必悉同。 若便以軍臨之,吏民、羌、胡必謂國家不別是非,更使皆相持著,此為虎傅翼也。 光等欲以羌、胡為援,今先使羌、胡鈔擊,重其賞募,所虜獲者,皆以畀之。 外沮其勢,內離其交,必不戰而定。 」乃移檄告諭諸羌,為光等所詿誤者原之,能斬賊帥送首者當加封賞。 於是光部黨斬送光首,其餘皆安堵如故。 邢貞至吳,吳人以為宜稱上將軍、九州伯,不當受魏封。 吳王曰:「九州伯,于古未聞也。 昔沛公亦受項羽封為漢王,蓋時宜耳,復何損邪!」遂受之。 吳王出都亭候邢貞,貞入門,不下車。 張昭謂貞曰:「夫禮無不敬,法無不行。 而君敢自尊大,豈以江南寡弱,無方寸之刃故乎!」貞即遽下車。 中郎將琅邪徐盛忿憤,顧謂同列曰:「盛等不能奮身出命,為國家並許、洛,吞巴、蜀,而令吾君與貞盟,不亦辱乎!」因涕泣橫流。 貞聞之,謂其徒曰:「江東將相如此,非久下人者也。 」吳王遣中大夫南陽趙咨入謝。 帝問曰:「吳王何等主也?」對曰:「聰明、仁智、雄略之主也。 」帝問其狀,對曰:「納魯肅于凡品,是其聰也;拔呂蒙於行陳,是其明也;獲于禁而不害,是其仁也;取荊州兵不血刃,是其智也;據三州虎視于天下,是其雄也;屈身于陛下,是其略也。 」帝曰:「吳王頗知學乎?」咨曰:「吳王浮江萬艘,帶甲百萬,任賢使能,志存經略,雖有餘閒,博覽書傳,歷史籍,采奇異,不效書生尋章摘句而已。 」帝曰:「吳可征否?」對曰:「大國有征伐之兵,小國有備禦之固。 」帝曰:「吳難魏乎?」對曰:「帶甲百萬,江、漢為池,何難之有!」帝曰:「吳如大夫者幾人?」對曰:「聰明特達者,八九十人;如臣之比,車載斗量,不可勝數。 」帝遣使求雀頭香、大貝、明珠、象牙、犀角、玳瑁、孔雀、翡翠、鬥鴨、長鳴鷄于吳。 吳群臣曰:「荊、揚二州,貢有常典。 魏所求珍玩之物,非禮也,宜勿與。 」吳王曰:「方有事于西北,江表元元,恃主為命。 彼所求者,於我瓦石耳,孤何惜焉!且彼在諒闇之中,而所求若此,寧可與言禮哉!」皆具以與之。 吳王以其子登為太子,妙選師友,以南郡太守諸葛瑾之子恪、綏遠將軍張昭之子休、大理吳郡顧雍之子譚、偏將軍廬江陳武之子表皆為中庶子,入講詩書,出從騎射,謂之四友。 登接待僚屬,略用布衣之禮。 十二月,帝行東巡。 帝欲封吳王子登為萬戶侯,吳王以登年幼,上書辭不受;復遣西曹掾吳郡沈珩入謝,並獻方物。 帝問曰:「吳嫌魏東向乎?」珩曰:「不嫌。 」曰:「何以?」曰:「信恃舊盟,言歸於好,是以不嫌;若魏渝盟,自有豫備。 」又問:「聞太子當來,寧然乎?」珩曰:「臣在東朝,朝不坐,宴不與,若此之議,無所聞也。 」帝善之。 吳王于武昌臨釣台飲酒,大醉,使人以水灑群臣曰:「今日酣飲,惟醉墮台中,乃當止耳!」張昭正色不言,出外,車中坐。 王遣人呼昭還入,謂曰:「為共作樂耳,公何為怒乎?」昭對曰:「昔紂為糟丘酒池,長夜之飲,當時亦以為榮,不以為惡也。 」王默然慚,遂罷酒。 吳王與群臣飲,自起行酒,虞翻伏地,陽醉不持;王去,翻起坐。 王大怒,手劍欲擊之,侍坐者莫不惶遽。 惟大司農劉基起抱王,諫曰:「大王以三爵之後,手殺善士,雖翻有罪,天下孰知之!且大王以能容賢蓄眾,故海內望風;今一朝棄之,可乎!」王曰:「曹孟德尚殺孔文舉,孤于虞翻何有哉!」基曰:「孟德輕害士人,天下非之。 大王躬行德義,欲與堯、舜比隆,何得自喻于彼乎?」翻由是得免。 王因敕左右:「自今酒後言殺,皆不得殺。 」基,繇之子。 第453頁完,請繼續下一頁。喜歡 大作家 wreador.com 作品,請記得按讚、收藏及分享
音調
1.1
速度
-0.1
音量
0.9
語言
返回
螢幕關閉後,Chorme瀏覽器會中斷朗讀,
開車聆聽,不建議使用Chorme瀏覽器。