初,吳安東中郎將孫桓別擊漢前鋒于夷道,為漢所圍,求救于陸遜,遜曰:「未可。 」諸將曰:「孫安東,公族,見圍已困,奈何不救!」遜曰:「安東得士眾心,城牢糧足,無可憂也。 待吾計展,欲不救安東,安東自解。 」及方略大施,漢果奔潰。 桓後見遜曰:「前實怨不見救;定至今日,乃知調度自有方耳!」初,遜為大都督,諸將或討逆時舊將,或公室貴戚,各自矜恃,不相聽從。 遜按劍曰:「劉備天下知名,曹操所憚,今在境界,此強對也。 諸君並荷國恩,當相輯睦,共翦此虜,上報所受,而不相順,何也?仆雖書生,受命主上,國家所以屈諸君使相承望者,以仆尺寸可稱,能忍辱負重故也。 各在其事,豈復得辭!軍令有常,不可犯也!」及至破備,計多出遜,諸將乃服。 吳王聞之曰:「公何以初不啟諸將違節度者邪?」對曰:「受恩深重,此諸將或任腹心,或堪爪牙,或是功臣,皆國家所當與共克定大事者,臣竊慕相如、寇恂相下之義以濟國事。 」王大笑稱善,加遜輔國將軍,領荊州牧,改封江陵侯。 初,諸葛亮與尚書令法正好尚不同,而以公義相取,亮每奇正智術。 及漢主伐吳而敗,時正已卒,亮嘆曰:「孝直若在,必能制主上東行。 就使東行,必不傾危矣。 」漢主在白帝,徐盛、潘璋、宋謙等各競表言「備必可禽,乞復攻之。 」吳王以問陸遜。 遜與朱然、駱統上言曰:「曹丕大合士眾,外托助國討備,內實有奸心,謹決計輒還。 」初,帝聞漢兵樹柵連營七百餘裡,謂群臣曰:「備不曉兵,豈有七百里營可以拒敵者乎!『苞原隰險阻而為軍者為敵所禽』,此兵忌也。 孫權上事今至矣。 」後七日,吳破漢書到。 秋,七月,冀州大蝗,饑。 漢主既敗走,黃權在江北,道絶,不得還,八月,率其眾來降。 漢有司請收權妻子,漢主曰:「孤負黃權,權不負孤也。 」待之如初。 帝謂權曰:「君舍逆效順,欲追蹤陳、韓邪?」對曰:「臣過受劉主殊遇,降吳不可,還蜀無路,是以歸命。 且敗軍之將,免死為幸,何古人之可慕也!」帝善之,拜為鎮南將軍,封育陽侯,加侍中,使陪乘。 蜀降人或雲漢誅權妻子,帝詔權發喪。 權曰:「臣與劉、葛推誠相信,明臣本志。 竊疑未實,請須。 」後得審問,果如所言。 馬良亦死於五谿。 九月,甲午,詔曰:「夫婦人與政,亂之本也。 自今以後,群臣不得奏事太后,後族之家不得當輔政之任,又不得橫受茅士之爵。 以此詔傳之後世,若有背違,天下共誅之。 」卞太后每見外親,不假以顏色,常言:「居處當節儉,不當望賞,念自佚也。 外舍當怪吾遇之太薄,吾自有常度故也。 吾事武帝四五十年,行儉日久,不能自變為奢。 有犯科禁者,吾且能加罪一等耳,莫望錢米恩貸也。 」 帝將立郭貴嬪為後,中郎棧潛上疏曰:「夫后妃之德,盛衰治亂所由生也。 是以聖哲慎立元妃,必取先代世族之家,擇其令淑,以統六宮,虔奉宗廟。 《易》曰:『家道正而天下定。 』由內及外,先王之令典也。 《春秋》書宗人釁夏云:『無以妾為夫人之禮。 』齊桓誓命于葵丘,亦曰:『無以妾為妻。 』令後宮嬖寵,常亞乘輿,若因愛登後,使賤人暴貴,臣恐後世下陵上替,開張非度,亂自上起。 」帝不從。 庚子,立皇后郭氏。 初,吳王遣于禁護軍浩周、軍司馬東里袞詣帝,自陳誠款,辭甚恭慤。 帝問周等:「權可信乎?」周以為權必臣服,而袞謂其不可必服。 帝悅周言,以為有以知之,故立為吳王,復使盩厔吳。 周謂吳王曰:「陛下未信王遣子入侍,周以闔門百口明之。 」吳王為之流涕沾襟,指天為誓。 周還而侍子不至,但多設虛辭。 帝欲遣侍中辛毘、尚書桓階往與盟誓,並責任子,吳王辭讓不受。 帝怒,欲伐之,劉曄曰:「彼新得志,上下齊心,而阻帶江湖,不可倉卒制也。 」帝不從。 九月,命征東大將軍曹休、前將軍張遼、鎮東將軍臧霸出洞口,大將軍曹仁出濡須,上軍大將軍曹真、征南大將軍夏侯尚、左將軍張郃、右將軍徐晃圍南郡。 吳建威將軍呂范督五軍,以舟軍拒休等,左將軍諸葛瑾、平北將軍潘璋、將軍楊粲救南郡,裨將軍朱桓以濡須督拒曹仁。 冬,十月,甲子,表首陽山東為壽陵,作終制,務從儉薄,不藏金玉,一用瓦器。 令以此詔藏之宗廟,副在尚書、秘書、三府。 第455頁完,請繼續下一頁。喜歡 大作家 wreador.com 作品,請記得按讚、收藏及分享
音調
1.1
速度
0.1
音量
-0.15
語言
返回
螢幕關閉後,Chorme瀏覽器會中斷朗讀,
開車聆聽,不建議使用Chorme瀏覽器。