尚書琅邪諸葛誕、中書郎南陽鄧颺等相與結為黨友,更相題表,以散騎常侍夏侯玄等四人為四聰,誕輩八人為八達。 玄,尚之子也。 中書監劉放子熙,中書令孫資子密,吏部尚書衛臻子烈,三人咸不及比,以其父居勢位,容之為三豫。 行司徒事董昭上疏曰:「凡有天下者,莫不貴尚惇樸忠信之士,深疾虛偽不真之人者,以其毀教亂治,敗俗傷化也。 近魏諷伏誅建安之末,曹偉斬戮黃初之始。 伏惟前後聖詔,深疾浮偽,欲以破散邪黨,常用切齒;而執法之吏,皆畏其權勢,莫能糾擿,毀壞風俗,侵欲滋甚。 竊見當今年少不復以學問為本,專更以交遊為業;國士不以孝悌清修為首,乃以趨勢游利為先。 合黨連群,互相褒嘆,以毀訾為罰戮,用黨譽為爵賞,附己者則嘆之盈言,不附者則為作瑕釁。 至乃相謂:『今世何憂不度邪,但求人道不勤,羅之下博耳;人何患其不知己,但當吞之以藥而柔調耳。 』又聞或有使奴客名作在職家人,冒之出入,往來禁奧,交通書疏,有所探問。 凡此諸事,皆法之所不取,刑之所不赦,雖諷、偉之罪,無以加也!」帝善其言。 二月,壬年,詔曰:’世之質文,隨教而變。 兵亂以來,經學廢絶,後生講趣,不由典謨。 豈訓導未洽,將進用者不以德顯乎!其郎吏學通一經,才任牧民,博士課試,擢其高第者,亟用;其浮華不務道本者,罷退之!”於是免誕、颺等官。 夏,四月,定陵成侯鐘繇卒。 六月,戊子,太皇太后卞氏殂。 秋,七月,葬武宣皇后。 大司馬曹真以「漢人數入寇,請由斜谷伐之。 諸將數道併進,可以大克。 」帝從之,詔大將軍司馬懿溯漢水由西城入,與真會漢中,諸將或由子午谷、或由武威入。 司空陳群諫曰:「太祖昔到陽平攻張魯,多收豆麥以益軍糧,魯未下而食猶乏。 今既無所因,且斜谷阻險,難以進退,轉運必見鈔截,多留兵守要,則損戰士,不可不熟慮也。 」帝從群議。 真復表從子午道;群又陳其不便,並言軍事用度之計。 詔以群議下真,真據之遂行。 八月,辛已,帝行東巡;乙未,如許昌。 漢丞相亮聞魏兵至,次於成固赤阪以待之。 召李嚴使將二萬人赴漢中,表嚴子豐為江州都督,督軍典嚴後事。 會天大雨三十餘日,棧道斷絶,太尉華歆上疏曰:「陛下以聖德當成、康之隆,願先留心于治道,以征伐為後事。 為國者以民為基,民以衣食為本。 使中國無饑寒之患,百姓無離上之心,則二賊之釁可坐而待也!」帝報曰:「賊憑恃山川,二祖勞于前世,猶不克平,朕豈敢自多,謂必滅之哉!諸將以為不一探取,無由自敝,是以觀兵以窺其釁。 若天時未至,周武還師,乃前事之鑒,朕敬不忘所戒。 」少府楊阜上疏曰:「昔武王白魚入舟,君臣變色,動得吉瑞,猶尚憂懼,況有災異而不戰竦者哉!今吳、蜀未平,而天屢降變,諸軍始進,便有天雨之患,稽閡山險,已積日矣。 轉運之勞,擔負之苦,所費已多,若有不斷,必違本圖。 《傳》曰:『見可而進,知難而退,軍之善政也。 』徒使六軍困于山谷之間,進無所略,退又不得,非王兵之道也。 」 散騎常侍王肅王上疏曰:「前志有之:『千里饋糧,士有饑色,樵蘇後爨,師不宿飽,』此謂平涂之行軍者也;又況于深入阻險,鑿路而前,則其為勞必相百也。 今又加之以霖雨,山阪峻滑,眾迫而不展,糧遠而難繼,實行軍者之大忌也。 聞曹真發已逾月而行裁半谷,治道功夫,戰士悉作。 是賊偏得以逸待勞,乃兵家之所憚也。 言之前代,則武王伐紂,出關而復還;論之近事,則武、文征權,臨江而不濟。 豈非所謂順天知時,通於權變者哉!兆民知上聖以水雨艱劇之故,休而息之,後日有釁,乘而用之,則所謂悅以犯難,民忘其死者矣。 」肅,朗之子也。 九月,詔曹真等班師。 冬,十月,乙卯,帝還洛陽。 時左仆射徐宣總統留事,帝還,主者奏呈文書。 帝曰:「吾省與仆射省何異!」竟不視。 十二月,辛未,改葬文昭皇后于朝陽陵。 吳主揚聲欲至合肥,征東將軍滿寵表召兗、豫諸軍皆集,吳尋退還,詔罷其兵。 寵以為:「今賊大舉而還,非本意也,此必欲偽退以罷吾兵,而倒還乘虛,掩不備也。 」表不罷兵,後十餘日,吳果更來。 到合肥城,不克而還。 漢丞相亮以蔣琬為長史。 亮數外出,琬常足食兵,以相供給。 亮每言:「公琰托志忠雅,當與吾共贊王業者也。 」 第467頁完,請繼續下一頁。喜歡 大作家 wreador.com 作品,請記得按讚、收藏及分享
音調
1.1
速度
0.1
音量
-0.15
語言
返回
螢幕關閉後,Chorme瀏覽器會中斷朗讀,
開車聆聽,不建議使用Chorme瀏覽器。