六月,司馬懿軍至遼東,公孫淵使大將軍卑衍、楊祚將步騎數萬屯遼隧,圍塹二十餘裡。 諸將欲擊之,懿曰:「賊所以堅壁,欲老吾兵也,今攻之,正墮其計。 且賊大眾在此,其巢窟空虛。 直指襄平,破之必矣。 」乃多張旗幟,欲出其南,衍等盡鋭趣之。 懿潛濟水,出其北,直趣襄平;衍等恐,引兵夜走。 諸軍進至首山,淵復使衍等逆戰,懿擊,大破之,遂進圍襄平。 秋,七月,大霖雨,遼水暴漲,運船自遼口徑至城下。 雨月餘不止,平地水數尺。 三軍恐,欲移營,懿令軍中:「敢有言徙者斬!」都督令史張靜犯令,斬之,軍中乃定。 賊恃水,樵牧自若,諸將欲取之,懿皆不聽。 司馬陳珪曰:「昔攻上庸,八部俱進,晝夜不息,故能一旬之半,拔堅城,斬孟達。 今者遠來而更安緩,愚竊惑焉。 」懿曰:「孟達眾少而食支一年,將士四倍于達而糧不淹月;以一月圖一年,安可不速!以四擊一,正令失半而克,猶當為之,是以不計死傷,與糧競也。 今賊眾我寡,賊饑我飽,水雨乃爾,功力不設,雖當促之,亦何所為!自發京師,不憂賊攻,但恐賊走。 今賊糧垂盡而圍落未合,掠其牛馬,抄其樵採,此故驅之走也。 夫兵者詭道,善因事變。 賊憑眾恃雨,故雖饑困,未肯束手,當示無能以安之。 取小利以驚之,非計也。 」朝廷聞師遇雨,咸欲罷兵。 帝曰:「司馬懿臨危制變,禽淵可計日待也。 」雨霽,懿乃合圍,作土山地道,楯櫓鈎沖,晝夜攻之,矢石如雨。 淵窘急,糧盡,人相食,死者甚多,其將楊祚等降。 八月,淵使相國王建、御史大夫柳甫請解圍卻兵,當君臣面縛。 懿命斬之,檄告淵曰:「楚、鄭列國,而鄭伯猶肉袒牽羊迎之。 孤天子上公,而建等欲孤解圍退舍,豈得禮邪!二人老耄,傳言失指,已相為斬之。 若意有未已,可更遣年少有明決者來!」淵復遣侍中衛演乞剋日送任,懿謂演曰:「軍事大要有五:能戰當戰,不能戰當守,不能守當走;餘二事,但有降與死耳。 汝不肯面縛,此為決就死也,不須送任!」任午,襄平潰,淵與子修將數百騎突圍東南走,大兵急擊之,斬淵父子于梁水之上。 懿既入城,誅其公卿以下及兵民七千餘人,築為京觀。 遼東、帶方、樂浪、玄菟四郡皆平。 淵之將反也,將軍綸直、賈范等苦諫,淵皆殺之,懿乃封直等之墓,顯其遺嗣,釋淵叔父恭之囚。 中國人欲還舊鄉者,恣聽之。 遂班師。 初,淵兄晃為恭任子在洛陽,先淵未反時,數陳其變,欲令國家討淵;及淵謀逆,帝不忍市斬,欲就獄殺之。 廷尉高柔上疏曰:「臣竊聞晃先數自歸,陳淵禍萌,雖為凶族,原心可恕。 夫仲尼亮司馬牛之憂,祁奚明叔向之過,在昔之美義也。 臣以為晃信有言,宜貸其死;苟自無言,便當市斬。 今進不赦其命,退不彰其罪,閉著囹圄,使自引分,四方觀國,或疑此舉也。 」帝不聽,竟遣使賫金屑飲晃及其妻子,賜以棺衣,殯斂于宅。 九月,吳改元赤烏。 吳步夫人卒。 初,吳主為討虜將軍,在吳,娶吳郡徐氏。 太子登所生庶賤,吳主令徐氏母養之。 徐氏妒,故無寵。 及吳主西徙,徐氏留處吳。 而臨淮步夫人寵冠後庭,吳主欲立為皇后,而群臣議在徐氏,吳主依違者十餘年。 會步氏卒,群臣奏追贈皇后印綬,徐氏竟廢,卒於吳。 第485頁完,請繼續下一頁。喜歡 大作家 wreador.com 作品,請記得按讚、收藏及分享
音調
1.1
速度
0.1
音量
-0.15
語言
返回
螢幕關閉後,Chorme瀏覽器會中斷朗讀,
開車聆聽,不建議使用Chorme瀏覽器。