多侯弟子慶賓,善騎射,有將略,稍遷太中大夫。 明帝時,朝議送蠕蠕主阿那瑰還國。 慶賓上表固爭,不從。 後蠕蠕遂執行台元孚。 慶賓後拜肆州刺史。 時爾硃榮兵威漸盛,曾經肆州,慶賓惡之,據城不納。 榮襲之,拘還秀容,呼為假父。 後以憂還都。 尋起為光祿大夫、都督,鎮汝陰。 還朝,卒,贈司空。 子瑾。 瑾少而敏悟,好學慕善。 以國姓門資,稍遷直後。 司馬子如執政,瑾娶其甥皮氏為妻,由此除中書舍人。 後除吏部郎中。 齊文襄崩,文宣命瑾在鄴北宮,共高德正典機密。 天保中,累遷七兵尚書侍郎。 孝昭輔政,除吏部尚書。 武成踐祚,趙彥深本子如賓寮,元文遙、和士開並帝鄉故舊,共相薦達,任遇彌重。 又吏部銓衡所歸,事多秘密,由是朝之機事,頗亦預聞。 後為尚書右仆射,卒。 武成方在三台饗宴,文遙奏聞,遂命撤樂罷飲。 瑾外雖通顯,內關風訓;閨門穢雜,為世所鄙。 有女在室,忽從奔誘,瑾遂以適婦侄皮逸人。 瑾又通寡嫂元氏。 瑾嘗譏吏部郎中頓丘李構云:「郎不稽古。 」構對令史云:「我實不稽古,未知通嫂得作稽古不?」瑾聞大慚。 然亦能折節下士,意在引接名流,但不之別也。 有賈彥始者,儀望雖是儒生,稱堪充聘陳使。 司徒戶曹祖崇儒,文辯俱不足,言將為當世莫及。 好學吳人搖脣振足,為人所哂。 見人好笑,時論比之寒蟬。 又少威儀。 子德載,以蒲鞭責之,便自投井。 瑾自臨井上,呼云:“兒出!聞者皆笑。 及位任重,便大躁急,省內郎中將論事者,逆即瞋罵。 既居大選,彌自驕狠。 皮子賤恃其親通,多所談薦,大有受納。 瑾死後,其弟靜忿而發之。 子賤坐決鞭二百,配北營州。 初,瑾為聘梁使,梁人陳昭善相,謂瑾曰:「二十年後當為宰相。 」瑾出,私謂人曰:「此公宰相後,不過三年,當死。 」昭後為陳使主,兼散騎常侍,至齊。 瑾時兼右仆射,鳴騶鐃吹。 昭復謂人曰:「二年當死。 」果如言焉。 德載位通直散騎侍郎。 眷弟地干,機悟有才藝,馳馬立射五的,時人莫能及。 太武時,位庫部尚書,加散騎常侍,領侍輦郎。 奉上忠謹,尤善嘲笑。 太武見其效人舉措,忻悅不能自勝。 甚見親愛,參軍國大謀。 時征平原,試衝車以攻塚。 地干為索所摐,折脅而卒。 帝親往哭慟,贈中領軍、燕郡公,謚曰惠。 子長壽,位右曹殿中尚書,賜爵會稽公,卒於涇州刺史。 古真族玄孫聿,字成興,性耿介。 明帝時,為武衛將軍。 時領軍元叉執權,百寮莫不加敬,聿獨長揖不拜。 尋出為氵京州刺史。 氵京州緋色,天下之最,叉送白綾二千匹令染,聿拒不受。 叉諷御史劾之,驛征至京。 覆,無狀。 還任,卒。 穆崇,代人也,其先代效節于神元、桓、穆之時。 崇少以盜竊為事。 道武之居獨孤部,崇往來奉給,時人無及者。 後劉顯之逆,平文皇帝外孫梁眷知之,密遣崇告道武。 眷謂崇曰:「顯若知之,雖刀劍刳割勿泄也。 」因以寵妻及所乘良馬付崇曰:「事覺,吾當以此自明。 」崇來告難,道武馳如賀蘭部。 顯果疑眷泄,將囚之。 崇乃唱言:「梁眷不顧恩義,將顯為逆。 今我掠得其妻、馬,足以雪忿。 」顯聞信之。 窟咄之難,崇外甥于植等與崇謀執道武以應之。 崇夜告道武,道武誅植等。 北逾陰山,復幸賀蘭部。 道武為魏王,崇從平中原,位侍中、豫州刺史、太尉、宜都公。 天賜三年,薨。 先是,衛王儀謀逆,崇預焉。 道武惜其功,秘之。 及有司奏謚,帝親覽謚法,述義不克曰丁,曰:「此當矣。 」乃謚丁公。 初,道武避窟咄難,遣崇還察人心。 崇留馬與從者,微服入其營。 會有火光,為舂妾所識,賊皆驚起。 崇求從者不得,因匿坑中,徐乃竊馬奔走。 宿于大澤,有白狼向崇號,崇覺悟,馳隨狼奔,遂免難。 道武異之,命崇立祀,子孫世奉焉。 太和中,追錄功臣,以崇配饗。 崇長子逐留,以功賜爵零陵侯。 後以罪廢。 子乙,以功賜爵富城公。 卒於侍中,謚曰靜。 子真,尚長城公主,拜駙馬都尉。 後敕離婚,納文明後姊。 位南部尚書、侍中、卒,謚曰宣。 孝文追思崇勛,令著作郎韓顯宗與真撰定碑文,建於白登山。 真子泰,本名石洛,孝文賜名焉。 以功臣子孫,尚章武長公主,拜駙馬都尉,典羽獵四曹事。 後為尚書右仆射、馮翊侯,出為定州刺史。 初,文明太后幽孝文于別室,將謀黜廢,泰切諫乃止。 孝文德之,故寵待隆至。 自陳久病,乞為恆州,許之。 泰不願遷都,潛圖叛,乃與定州刺史陸睿及安樂侯元隆等,謀推朔州刺史陽平王頤為主。 頤密表其事,帝乃遣任城王澄發並、肆兵討之。 澄先遣書侍御史李煥單騎入代,出其不意。 泰等驚駭,計無所出。 煥曉喻逆徒,示以禍福,於是凶黨離心,莫為之用。 泰自度必敗,乃率麾下攻煥郭門,不克。 走出,為人禽送。 孝文幸代,泰等伏誅。 子士儒,字叔賢,徙涼州。 後得還,為太尉參軍事。 子子容,少好學,無所不覽。 求天下書,逢即寫錄,所得萬餘卷。 魏末,為兼通直散騎常侍聘梁。 齊受禪,卒於司農卿。 逐留弟觀,字闥拔,襲崇爵。 少以文藝知名。 明元中,位為左衛將軍,綰門下、中書,出納詔命,及訪舊事,未嘗有遺漏。 尚宜陽公主,拜駙馬都尉,位太尉。 太武監國,觀為右弼,出則統攝朝政,入則應對左右,事無鉅細,皆關決焉。 終日怡怡,無慍色。 勞謙善誘,不以富貴驕人。 泰常八年,暴疾薨,年三十五。 明元親臨其喪,悲動左右。 賜以通身隱起金飾棺,喪禮一依安城王叔孫俊故事。 贈宜都王,謚曰文成。 太武即位,每與群臣談宴,未嘗不嘆息慇勤,以為自道武以來,佐命勛臣文武兼濟無及之者。 子壽襲爵,尚樂陵公主,拜駙馬都尉。 明敏有父風。 太武愛重之,擢為下大夫。 敷奏機辯,有聲內外。 遷侍中、中書監、領南部尚書,進爵宜都王,加征東大將軍。 壽辭曰:「臣祖崇,先皇之世,屢逢艱危。 幸天贊梁眷,誠心先告,故得效功前朝,流福于後。 昔陳平受賞,歸功無知。 今眷元勛未錄,臣獨奕世受榮,豈惟仰愧古賢,抑亦有虧國典。 」太武嘉之,乃求眷孫,賜爵郡公。 輿駕征涼州,命壽輔景穆,總錄機要,內外聽焉。 次雲中,將濟河,帝別禦靜室,召壽及司徒崔浩、尚書李順,謂壽曰:「蠕蠕吳提與牧犍連和,今聞朕征涼州,必來犯塞。 若伏兵漠南,殄之為易。 牧田訖,可分伏要害,以待虜至;引使深入,然後擊之。 若違朕指授,為虜侵害,朕還斬卿。 崔浩、李順為證,非虛言也。 」壽信卜筮言,謂賊不來,竟不設備。 吳提果至,京邑大駭。 壽不知所為,欲筑西郭門,請景穆避保南山,惠保太后不聽,乃止。 遣司空長孫道生等擊之。 太武還,以無大損傷,故不追咎。 景穆監國,壽與崔浩等輔政。 人皆敬浩,壽獨陵之。 又自恃位任,以人莫己及。 謂其子師曰:「但令吾兒及我,亦足勝人,不須苦教之。 」遇諸父兄弟有如仆隷,夫妻並坐共食,而令諸父餕余。 為時人鄙笑。 薨,贈太尉,謚曰文宣。 子平國襲爵,尚城陽長公主,拜駙馬都尉、侍中、中書監,為太子四輔。 卒。 子伏干襲,尚濟北公主,拜駙馬都尉。 卒,謚曰康。 無子。 第113頁完,請繼續下一頁。喜歡 大作家 wreador.com 作品,請記得按讚、收藏及分享
音調
1.1
速度
0.1
音量
0.9
語言
返回
螢幕關閉後,Chorme瀏覽器會中斷朗讀,
開車聆聽,不建議使用Chorme瀏覽器。