和跋,代人也。 世領部落,為魏附臣。 至跋,以才辯知名。 道武擢為外朝大人,參軍國大謀,雅有智算,賜爵日南公。 從平中原,以功進為尚書,鎮鄴。 以破慕容德軍,改封定陵公。 與常山王遵討賀蘭部別帥木易千,破之。 出為平原太守。 道武寵跋于諸將。 群臣皆敦尚恭儉,而跋好修虛譽,炫曜于時。 性尤奢淫,帝戒之不革。 後車駕北狩豺山,收跋,刑之路側。 妻劉氏自殺以從。 初將刑跋,道武命其諸弟毗等視訣。 跋謂毗曰:「氵壘北地瘠,可居水南,就耕良田,廣為產業,各相勸勵。 」令之背己,曰:「汝曹何忍視吾之死!」毗等解其微意,詐稱使者,奔長安。 道武誅其家。 後太武幸豺山校獵,忽暴霧四塞,怪問之。 群下僉言跋世居此,祠塚猶存,或者能致斯變。 帝遣建興公古弼祭以三牲,霧即除。 後太武蒐狩之日,每先遣祭之。 莫題,代人也。 多智,有才用。 初為幢將,領禁兵。 道武之征慕容寶,寶夜犯營,軍人驚駭。 遂有亡還京師者,言官軍敗於柏肆。 京師不安,南安公元順因欲攝國事。 題曰:「大事不可輕爾,不然,禍將及矣!」順乃止。 後封高邑公。 窟咄寇南鄙,題時貳于帝,遺箭于窟咄,謂之曰:「三歲犢豈勝重載!」言窟咄長而帝少也。 帝既銜之,後有告題居處倨傲,擬則人主。 帝乃使人示之箭,告之曰:「三歲犢能勝重載不?」題奉昭,父子對泣。 詰朝,乃刑之。 賀狄干,代人也。 家本小族,世忠厚,為將以平當稱。 稍遷北部大人。 登國初,與長孫嵩為對。 明於聽察,為人愛敬。 道武遣狄干致馬千匹,結婚于姚萇。 會萇死,興立,因止狄干而絶婚。 興弟平寇平陽,道武討平之,禽其將狄伯支、唐小方等四十餘人。 後興以駿馬千匹贖伯支,而遣狄干還,帝許之。 干在長安,因習讀書史,通《論語》、《尚書》諸經,舉止風流,有似儒者。 初,帝普封功臣,狄干雖為姚興所留,遙賜狄干爵襄武侯,加秦兵將軍。 及狄干至,帝見其言語衣服類中國,以為慕而習之,故忿焉,既而殺之。 李慄,雁門人也。 昭成時,父祖入北。 慄少辯捷,有才能兼將略。 初隨道武幸賀蘭部,愛其藝能。 時王業草創,爪牙心腹,多任親近,唯慄一介遠寄,兼非戚舊。 數有戰功,拜左軍將軍。 慄性簡慢,矜寵,不率禮度。 每在道武前舒放倨傲,不自祗肅,笑唾任情。 道武即其宿過誅之。 於是威嚴始厲,制勒群下盡卑謙之禮,自慄始也。 奚眷,代人也。 少有將略。 道武世,有戰功。 明元時,為武牢鎮將,為寇所憚。 太武時,賜爵南陽公。 及征蠕蠕,眷以都曹尚書督偏將出別道。 詔會鹿渾海,眷與中山王辰等諸大將俱後期,斬于都南,爵除。 論曰:帝王之興,雖則天命,經綸所說,咸藉股肱。 神元、桓、穆之際,王跡未顯,操、含託身馳驟之秋,自立功名之地,可謂志識之士矣。 而劉庫仁兄弟忠以為心,盛衰不二。 純節所存,其意蓋遠,而並貽非命,惜乎!尉真兄弟忠勇奮發,義以忘生。 眷威略著時,增隆家業。 穆崇夙奉龍顏,早著誠款,遂膺寵眷,位極台司。 至乃身豫逆謀,卒蒙全護,從享于廟,抑亦尚功。 世載公卿,弈弈青紫,盛矣!奚斤世稱忠孝,征伐有克。 平涼之役,師殲身虜,雖敗崤之責已赦,封屍之效靡立,而恩禮隆渥,沒祀廟廷。 叔孫建少展誠勤,終著庸伐,臨邊有術,威震夷楚。 俊委節明元,義彰顛沛,察硃提之變,有日磾之風,加以柔而能正,見美朝野。 安同異類之人,智識入用,任等時俊,當有由哉!頡禽赫連昌,摧宋氏眾,遂為名將,未易輕也。 庾業延見紀危難之中,受事草創之際,智勇既申,功名尤舉,而不免傾覆,蓋亦其命。 王建位遇既高,訐以求直,參合之役,不其罪歟!羅結枝附葉從,子孫榮祿。 婁伏連、閭大肥並征代著績,策名前代。 奚牧、和跋、莫題、賀狄干、李慄、奚眷有忠勤征伐之效,不能以功名自卑,俱至誅夷,亦各其命也。 列傳第九 燕鳳 許謙 崔宏子浩 張袞弟恂 鄧彥海 燕鳳,字子章,代人也。 少好學,博綜經史,明習陰陽讖緯。 昭成素聞其名,使以禮致之,鳳不應聘。 及軍圍代,謂城人曰:「鳳不來者,將屠之。 」代人懼,遂送鳳。 昭成待以賓禮。 後拜代王左長史,參決國事。 又以經授獻明帝。 嘗使苻堅,堅問鳳曰:「代王何如人?」對曰:「寬和仁愛,經略高遠,一時雄主也。 常有併吞天下之志。 」堅曰:「卿輩北人,無剛甲利兵,敵弱則進,敵強則退,安能併兼邪?」鳳曰:「北人壯悍,上馬持三仗,驅馳若飛。 主上雄雋,率服北土,控弦百萬,號令若一。 軍無輜重樵爨之苦,輕行速捷,因敵取資。 此南方所以疲弊,北方所以常勝也。 」堅曰:「彼國人馬多少?」鳳曰:「控弦之士數十萬,見馬一百萬匹。 」堅曰:「卿言人眾則可,說馬太多。 」鳳曰:「雲中川自東山至西河二百里,北山至南山百餘里,每歲孟秋,馬常大集,略為滿川。 以此推之,使人言猶未盡。 」鳳還,堅厚加贈遺。 及昭成崩,道武將遷長安。 鳳以道武幼弱,固請于苻堅曰:「代主初崩,臣子亡叛,遺孫沖幼,莫相輔立。 其別部大人劉庫仁勇而有智,鐵弗衛辰狡猾多端,皆不可獨任。 宜分部為二,令人統之。 兩人素有深仇,其勢莫能先發,此禦邊之上策。 待其孫長,乃存而立之,是陛下大惠于亡國也。 」堅從之。 鳳尋東還。 及道武即位,歷吏部郎、給事黃門侍郎、行台尚書,甚見器重。 明元世,與崔宏、封懿、梁越等入講經傳,出議朝政。 太武初,以舊勛賜爵平舒侯。 卒,子才襲。 許謙,字元遜,代人也。 少有文才,善天文圖讖學。 建國時,將家歸附,昭成擢為代王郎中令,兼掌文記。 與燕鳳俱授獻明帝經。 昭成崩後,謙徙長安。 苻堅從弟行唐公洛鎮和龍,請謙之鎮。 未幾,以繼母老,辭歸。 登國初,遂歸道武,以為右司馬,與張兗等參贊初基。 慕容寶之來寇也,道武使謙告難於姚興。 興遣將楊佛嵩來援。 佛嵩稽緩,道武命謙為書遺之,佛嵩乃倍道兼行。 道武大悅,賜謙爵關內侯。 寶敗,佛嵩乃還。 及慕容垂死,謙上書勸進。 并州平,以謙為陽曲護軍,賜爵平舒侯。 卒,贈幽州刺史、高陽公,謚曰文。 子洛陽襲爵。 明元追錄謙功,以洛陽為雁門太守。 洛陽家田三生嘉禾,皆異畝同穎。 太武善之,進爵北地公。 卒,謚曰恭。 崔宏,字玄伯,清河東武城人,魏司空林之六世孫也。 祖悅,仕石季龍,位司徒右長史。 父潛,仕慕容,為黃門侍郎。 並以才學稱。 宏少有雋才,號曰冀州神童。 苻融之牧冀州,虛心禮敬。 拜陽平公侍郎、領冀州從事。 出總庶事,入為賓友,眾務修理,處斷無滯。 苻堅聞之,征為太子舍人。 辭以母疾,不就。 左遷著作佐郎。 太原郝軒名知人,稱宏有王佐之材,近代所未有也。 堅亡,避難齊魯間,為丁零翟釗及晉叛將張願所留。 郝軒嘆曰:「斯人也,遇斯時,不因扶搖之勢,而與鴳雀飛沈,豈不惜哉!」 仕慕容垂,為吏部郎、尚書左丞、高陽內史,所歷著稱。 立身雅正,雖在兵亂,獨厲志篤學,不以資產為意,妻子不免饑寒。 第117頁完,請繼續下一頁。喜歡 大作家 wreador.com 作品,請記得按讚、收藏及分享
音調
1.1
速度
-0.1
音量
0.9
語言
返回
螢幕關閉後,Chorme瀏覽器會中斷朗讀,
開車聆聽,不建議使用Chorme瀏覽器。