建德二年,出為安州總管。 時大旱,溳水絶流。 舊俗每逢亢旱,禱白兆山祈雨。 帝先禁群祀,山廟已除。 翼遣主簿祭之,即日澍雨。 歲遂有年。 百姓感之,聚會歌舞頌之。 四年,武帝將東伐,朝臣未有知者。 遣納言盧韞前後三乘驛詣翼問策。 翼贊成之。 及軍出,詔翼自宛,葉趣襄城,旬日下齊一十九城。 所過秋毫無犯。 所部都督輒入人村,即斬以徇。 由是百姓欣悅,赴者如歸。 屬帝有疾,班師,翼亦旋鎮。 轉宜陽總管。 以宜陽地非襟帶,請移鎮于陝。 詔從之,仍除陝州刺史,總管如舊。 其年,大軍復東討,翼自陝入,徑到洛陽。 齊洛州刺史獨孤承業開門降,河南九州三十鎮,一時俱下。 襄城人庶等喜復見翼,並壺漿道左。 除河陽總管,仍徙豫州。 陳將魯天念久圍光州,聞翼到汝南,望風退散。 大象初,征拜大司徒。 詔翼巡長城,立亭鄣。 西自雁門,東至碣石,創新改舊,鹹得其要害。 仍除幽州總管。 先是,突厥屢為抄掠,居人失業。 翼素有威武,兼明斥候,自是不敢犯塞,百姓安之。 及尉遲迥據相州舉兵,以書招翼。 翼執其使,並書送之。 時隋文帝執政,賜翼雜繒一千五百段,並珍寶服玩等。 進位上柱國,封任國公,增邑通前五千戶,別食任城縣一千戶,收其租賦。 翼又遣子讓通表勸進,並請入朝,許之。 隋開皇初,翼入朝,上降榻握手極歡。 數日,拜太尉。 或有告翼往在幽州,欲同尉遲迥。 按驗,以無實見原。 三年,薨于本位。 加贈六州諸軍事、蒲州刺史,謚曰穆。 翼性恭儉,與物無競,常以滿盈自戒,故能以功名終。 子璽嗣。 璽字伯符,少有器干。 仕周,位職方中大夫,封黎陽縣公。 宣帝嗣位,轉右勛曹中大夫。 尋領右忠義。 隋文帝受禪,加上大將軍,進爵郡公。 歷汴、邵二州刺史,所歷並有恩惠。 後檢校江陵總管,邵州人張願等數十人詣闕上表,請留璽。 上嘉嘆良久,令還邵州,父老相賀。 尋歷洛、熊二州刺史,亦粗有惠政。 以疾還京師,卒於家,謚曰靜。 有子志本。 璽弟詮,位上儀同三司、吏部下大夫、常山公。 詮弟讓,儀同三司。 翼弟義。 義字慈恭,少矜嚴,有操尚,篤志好學。 大統末,以父功賜爵平昌縣伯。 後改封廣都縣公。 周閔帝踐阼,遷安武太守。 專崇教化,不尚威刑。 有郡人張善安、王叔兒爭財相訟,義曰:「太守德薄不勝所致。 」於是以家財分與二人,喻而遣去。 善安等各懷恥愧,移貫他州。 於是風化大洽。 進封建平郡公。 明、武世,歷西兗、瓜、邵三州刺史。 數從征伐,進位開府。 宣帝即位,政刑日亂,義上疏諫帝。 時鄭譯、劉昉以恩幸當權。 謂義不利於己,先惡之於帝。 帝覽表色動,謂侍臣曰:「于義謗訕朝廷也。 」禦正大夫顏之儀進曰:「古先哲王立謗訕之木,置敢諫之鼓,猶懼不聞過。 于義之言,不可罪也。 」帝乃解。 及王謙構逆,隋文帝謀將於高熲,熲言義可為元帥。 文帝將任之,劉昉曰:「梁睿任望素重,不可居義下。 」乃以睿為元帥,義為行軍總管,將左軍,破謙將達奚惎于開遠。 尋拜潼州總管,賜奴婢五百口,雜采三千段,超拜上柱國。 歲余,以疾免歸,卒於京師。 贈豫州刺史,謚曰剛。 子宣道、宣敏,並知名。 宣道字元明,性謹密,不交非類。 仕周,以父功,賜爵城安縣男,位小承禦上士。 隋文帝為丞相,引為外兵曹。 及踐阼,遷內史舍人,進爵為子。 父憂,水漿不入口者累日。 歲余,起令視事。 免喪,拜車騎將軍,兼右衛長史,舍人如故。 後遷太子左衛副率,進位上儀同。 卒。 子志寧,早知名。 出繼叔父宣敏。 宣敏字仲達,少沈密,有才思。 年十一,詣周趙王招,命之賦詩。 宣敏為詩,甚有幽貞之志。 招大奇之,坐客莫不嗟賞。 起家右侍上士,遷千牛備身。 隋文帝踐阼,拜奉車都尉,奉使撫慰巴、蜀。 及還,上疏曰: 臣聞開磐石之宗,漢室於是惟永;建維城之固,周祚所以靈長。 昔秦皇置牧守而罷諸侯,魏後昵謟邪而疏骨肉,遂使宗社移於他族,神器傳于異姓。 此事之明,甚于觀火。 然山川設險,非親勿居。 且蜀土沃饒,人物殷阜,西通邛、僰,南屬荊、巫。 周德之衰,茲土遂成戎首;炎政失禦,此地便為禍先。 是以明者防於無形,安者制其未亂,方可慶隆萬世,年逾七百。 伏惟陛下日角龍顏,膺樂推之運;參天貳地,居揖讓之期。 億兆宅心,百神受職。 理須樹建籓屏,封植子孫,繼周、漢之宏圖,改秦、魏之覆軌。 抑近習之權勢,崇公族之本枝。 但三蜀、二齊,古稱天險,分王戚屬,今正其時。 若使利建合宜,封樹得所,則巨猾息其非望,奸臣杜其邪謀。 盛業洪基,同天地之長久;英聲茂實,齊日月之照臨。 臣雖學謝多聞,然情深體國,輒申管見,戰灼惟深。 帝省表嘉之,謂高熲曰:「于氏世有人焉。 」竟納其言,遣蜀王秀鎮于蜀。 宣敏常以盛滿之誡,昔賢所重,每懷靜退。 著《述志賦》以見志焉。 未幾,卒官,年二十九。 義弟禮,上將軍、趙州刺史、安平郡公。 禮弟智,初為開府。 以受宣帝密旨,告齊王憲反,遂封齊國公。 尋拜柱國,位大司空。 智弟紹,上開府、綏州刺史、華陽郡公。 紹弟弼,上儀同、平恩縣公。 弼弟蘭,上儀同、襄陽縣開國公。 蘭弟曠,上儀同。 贈恆州刺史。 論曰:魏氏平定中原,于慄磾有武功于三世。 兼以虛己下物,罰不濫加,斯亦諸將所稀矣。 洛拔任參內外,以功名自終。 烈氣概沈遠。 受任艱危之際,有柱石之質,殆禦侮之臣乎!忠以梗樸見親,乘非其據,遂擅威權,生殺自已。 苟非女主之世,何以全其門族?不至誅滅,抑其幸也。 謹負佐時之略,逢興運之期,為大廈之棟樑,擬巨川之舟楫。 卒以耆年碩德,譽高望重。 禮備上庠,功歌司樂。 而常以滿盈為誡,覆折是憂,不有君子,何以能國。 翼既功臣之子,地則姻親,荷累葉之恩,兼文武之寄,理同休戚,與存與亡。 加以總戎馬之權,受扞城之托,智能足以衛難,勢力足以勤王。 曾無釋位之心,但務隨時之義。 弘名節以高貴,豈所望于斯人!仲文博涉書記,以英略自許,尉迥之亂,遂立功名。 自茲厥後,屢當推谷。 遼東之役,實喪師徒。 斯乃大樹將顛,蓋非一繩之罪也。 義運屬時來,宣其力用,崇基弗墜,析薪克荷,盛矣! 列傳第十二 崔逞(子頤 孫彧 玄孫冏(休 五世孫 六世孫贍 麃(逞兄遹王憲(曾孫昕 晞皓 封懿(族曾孫回 回子隆之 回弟肅 回族弟述 崔逞,字叔祖,清河東武城人,魏中尉琰之五世孫也。 曾祖諒,晉中書令。 祖遇,仕石氏,為特進。 父瑜,黃門郎。 逞少好學,有文才。 仕慕容,補著作郎,撰《燕記》。 遷黃門侍郎。 滅,苻堅以為齊郡太守。 堅敗,仕晉,歷清河、平原二郡太守。 為翟遼所虜,以為中書令。 慕容垂滅翟釗,以為秘書監。 慕容寶東走和龍,為留台吏部尚書。 及慕容驎立,逞攜妻子歸魏。 張袞先稱美之,由是道武禮遇甚厚。 拜尚書,錄三十六曹,別給吏屬,居門下省。 尋除御史中丞。 第133頁完,請繼續下一頁。喜歡 大作家 wreador.com 作品,請記得按讚、收藏及分享
音調
1.1
速度
-0.1
音量
0.9
語言
返回
螢幕關閉後,Chorme瀏覽器會中斷朗讀,
開車聆聽,不建議使用Chorme瀏覽器。