儦字岐叔。 少與范陽盧思道、隴西辛德源同志友善。 每以讀書為務,負恃才地,大署其戶曰:「不讀五千卷者,無得入此室」初舉秀才,為員外散騎侍郎。 遷殿中侍御史。 與熊安生、馬敬德等議五禮,兼修律令。 尋兼散騎侍郎,使陳。 還,待詔文林館。 歷尚書郎。 與頓丘李若俱見稱重,時人語曰:「京師灼灼,崔儦、李若。 」若每謂其子曰:「盧思道、崔儦,杳然崖岸,吾所重也,汝其師之。 」思道與儦嘗酒後相調,儦曰:「偃邈無聞。 」思道譏儦云:「高曾官薄。 」齊亡,歸鄉。 仕郡為功曹,補主簿。 隋開皇四年,征授給事郎,兼內史舍人。 後兼通直散騎侍郎,聘陳。 還,授員外散騎侍郎。 以聾,常得無事,一醉輒八日。 越國公楊素時方貴幸,重儦門地,為子玄縱娶其女為妻,娉禮甚厚。 親迎之始,公卿滿坐,素令騎迎之。 儦弊衣冠騎驢而至。 素推令上坐,儦禮甚倨,言又不遜,素忿然拂衣而起,竟罷坐。 後數日,儦方來謝,素待之如初。 詔授易州刺史,或言其未合,乃追停。 鹿語人曰:「易州刺史何必勝道義。 」仁壽中,卒於京師。 子世濟。 仲文弟叔仁,輕俠重衿期。 仕魏為潁州刺史。 以貪污,為御史中丞高仲密劾,賜死於宅。 臨刑,賦詩五絶,與諸弟訣別。 不及其兄甗,以其不甚營救也。 子彥武,有識用。 隋開皇初,位魏州刺史。 叔仁弟叔義,魏孝莊時為尚書庫部郎。 初,叔義父休為青州刺史,放盜魁,令出其黨,遂以為門客。 在洛陽,與兄叔仁鑄錢。 事發,合家逃逸,叔義見執。 時城陽王徽為司州牧,臨淮王彧以非其身罪,驟為致言。 徽以求婚不得,遂停赦書而殺之。 叔義弟子侃,以寄名從軍竊級為中書郎。 為尚書左丞和子岳彈糾,失官。 性兼使氣。 從自修改,閉門讀書,當時稱為博洽。 後兼通直散騎常侍,使梁,為陽斐副。 恥居斐下,自負才地,呼斐為陽子,語輒折之。 還,卒於路。 子拯,位太子仆、武德郡守。 子侃弟子植,位冀州別駕。 走馬從禽,發掛木而死。 子珪。 子植弟子聿,位東莞太守。 子聿弟子約。 五歲喪父,不肯食肉。 後喪母,居喪哀毀骨立。 人云:「崔九作孝,風吹即倒。 」禫月,兄子度死,又百日不入房。 長八尺餘,姿神俊異,潛觀梁使劉孝儀,賓從見者駭目。 武定中,為平原公開府祭酒。 與兄子贍俱詣晉陽,寄居佛寺。 贍長於子約二歲,每退朝久立,子約馮幾對之,儀望俱華,儼然相映。 諸沙門竊窺之,以為二天人也。 乾明中,為考功郎。 病且卒,謂贍曰:「自諸兄歿,而門業頽替,居家大唯吾與爾。 命之修短,曾何足悲。 汝能免之,吾不餒矣。 」 休弟夤,字敬禮,位太子舍人。 卒,贈樂安太守。 妻,樂安王長女晉寧公主也,貞烈有德行。 子愍,字長謙,幼聰敏。 濟州刺史盧尚之慾以長女妻之,休子甗為長謙求尚之次女,曰:「家道多由婦人,欲令姊妹為妯娌。 」尚之感其義,於是同日成婚。 休誡諸子曰:「汝等宜皆一體,勿作同堂意。 若不用吾言,鬼神不享汝祭祀。 」休亡,枕中有書,如平生所誡,諸子奉焉。 長謙與休第二子仲文同年而月長,其家謂之大二、小二。 長謙少與太原王延業俱為著作佐郎,監典校書。 後為青州司馬。 賊圍城二百日,長謙書不廢,凡咨手抄八千餘紙,天文、律歷、醫方、卜相、風角、鳥言,靡不開解。 晚頗以酒為損。 遷司徒諮議,修起居注,加金紫光祿大夫。 後兼散騎常侍,使梁。 將行,謂人曰:「我厄在吳國,忌在酉年,今恐不免。 」及還,未入境,卒。 年二十八。 贈南青州刺史。 逞兄遹。 遹字寧祖,亦有名于時。 為慕容垂尚書左丞、范陽昌黎二郡太守。 遹曾孫延壽,冀州主簿。 輕財好施,甚收鄉曲譽。 延壽子隆宗,簡率友悌,居喪以孝聞。 位蘭陵、燕二郡太守。 仁信待物,檢慎至誠,故見重於時。 卒,贈齊州刺史,謚曰孝。 子敬保,冀州儀同府從事中郎。 卒,贈冀州刺史。 敬保子子恆,位魯郡太守,早卒。 子恆弟子安、子升,武定中,連元瑾事伏法。 逞宗人模,字思范,琰兄霸之後也。 父遵,慕容垂少府卿。 模仕宋為榮陽太守。 神中,平滑台,歸降,後賜爵武城男。 模長者篤厚,不營榮利,雖為崔浩輕侮,而不為浩屈。 與崔頤相親,往來如一家。 始模在南,妻張氏有二子,仲智、季柔。 模至京師,賜妻金氏,生子幼度。 仲智等以父隔遠,乃聚貨規贖歸之。 其母張曰:「汝父志懷無決,必不能來。 」行人以賄至都,模果顧念幼度等,指謂行人曰:「何忍舍此輩,致為刑辱。 當為爾取一人,使名位不減我。 」乃授以申謨,宋東郡太守也。 神。 中被執,賜妻,生子靈度。 申謨聞此,乃棄妻子走還江外。 靈度刑為閽人。 初,直君末,模兄協子邪利為宋魯郡太守,以郡降。 賜爵臨淄子,拜廣寧太守,卒。 邪利二子,懷順、次恩,仍居宋青州。 懷順以父入魏,故不仕。 及魏克青州,懷順迎邪利喪還青州雲。 王憲,字顯則,北海劇人也。 其先姓田,秦始皇滅齊,田氏稱王家子孫,因以為氏。 仍居海岱。 祖猛,仕苻堅,位丞相。 父休,河東太守。 憲幼孤,隨伯父永在鄴。 苻丕稱尊號,復以永為丞相。 永為慕容永所殺,憲匿于清河人家。 皇始中,乃歸魏。 道武見之,曰:「此王猛孫也。 」厚禮待之,以為本州中正,領選曹事,兼掌門下。 太武即位,遷廷尉卿。 出為上谷太守,賜爵高唐子。 清身率下,風化大行。 尋拜外都大官,復移中都。 歷任二曹,斷獄稱旨。 進爵劇縣侯。 出為并州刺史,又進北海公。 境內清肅。 及還京師。 以憲年老,特賜錦繡布帛,珍羞醴膳。 天安初,卒,年八十九。 謚曰康。 子崇襲。 崇弟嶷,字道長。 孝文初,為南部尚書,在任十四年。 時南州多事,訟者填門。 嶷性儒緩不斷,終日昏睡。 李、鄧宗慶等,號為明察,而二人終見誅戮。 余十數人或出或免,唯嶷卒得自保。 時人語曰:「實痴實昏,終得保存。 」後封華山公,入為內都大官,卒。 子祖念襲爵。 祖念弟雲,字羅漢,頗有風尚,位南兗州刺史。 坐受所部荊山戍主杜虔財,又取官絹,因染遂有割易,御史糾劾。 會赦免。 卒官,贈豫州刺史,謚文昭。 長子昕。 第136頁完,請繼續下一頁。喜歡 大作家 wreador.com 作品,請記得按讚、收藏及分享
音調
1.1
速度
0.1
音量
0.15
語言
返回
螢幕關閉後,Chorme瀏覽器會中斷朗讀,
開車聆聽,不建議使用Chorme瀏覽器。