封懿,字處德,勃海蓚人也。 曾祖釋,晉東夷校尉。 父放,慕容吏部尚書。 兄孚,慕容超太尉。 懿有才器,能屬文,與孚雖器行有長短,而名位略齊。 仕慕容寶,位中書令、戶部尚書。 寶敗,歸魏,除給事黃門侍郎、都坐大官、章安子。 道武引見,問以慕容舊事,懿應對疏慢,廢黜還家。 明元初,復征拜都坐大官,進爵為侯。 卒官。 懿撰《燕書》,頗行于世。 子玄之,坐與司馬國璠、溫楷等謀亂,伏誅。 臨刑,明元謂曰:「終不令絶汝種也,將宥汝一子。 」玄之以弟虔之子磨奴字君明早孤,乞全其命。 乃殺玄之四子,赦磨奴,刑為宦人。 崔浩之誅也,太武謂磨奴曰:「汝本應全,所以致刑者,由浩也。 」後為中曹監,使張掖,賜爵富城子。 卒於懷州刺史,贈勃海公,謚曰定。 以族子叔念為後。 回字叔念,孝文賜名焉,慕容太尉奕之後也。 父鑒。 初,磨奴既以回為後,請于獻文。 贈鑒寧遠將軍、滄水太守。 回襲靡奴爵富城子。 宣武時,累遷安州刺史。 山人願樸,父子賓旅同寢一室。 回下車,勒令別處,其俗遂改。 明帝時,為瀛州刺史。 時大乘寇亂之後,加以水潦,表求振恤,免其兵調,州內賴之。 歷度支、都官二尚書、冀州大中正。 滎陽鄭雲諂事長秋卿劉騰,貨紫纈四百匹,得為安州刺史。 除書旦出,晚往詣回,坐未定,問回:「安州興生,何事為便?」回曰:「卿荷國寵靈,位至方伯,雖不能拔園葵,去織婦,宜思方略以濟百姓,如何見造問興生乎?封回不為商賈,何以相示?」雲慚失色。 轉七兵尚書,領御史中尉,劾奏尚書右仆射元欽與從兄麗妻崔氏姦通,時人稱之。 後為殿中尚書、右光祿大夫。 莊帝初,遇害河陰。 贈司空公,謚曰孝宣。 長子隆之。 隆之字祖裔,小名皮,寬和有度量。 延昌中,道人法慶作亂冀州,自號大乘,眾五萬人。 隆之以開府中兵參軍與大都督元遙討之。 獲法慶,賜爵武城子。 累遷河內太守。 未到郡,屬爾硃兆入洛,莊帝幽崩,隆之以父遇害,常懷報雪,因持節東歸,圖為義舉。 遂與高乾等夜襲冀州,克之,乃推為刺史。 及齊神武自晉陽東出,隆之遣子子繪隨高乾奉迎于滏口。 中興初,拜吏部尚書。 韓陵之役,留隆之鎮鄴城。 未幾,征為侍中,封安德郡公。 于時朝議以爾硃榮宜配食明帝廟庭。 隆之議曰:「榮為人臣,親行殺逆,豈有害人之母而與子對食之理?」以參議麟趾閣新制,又贈其妻祖氏范陽郡君。 隆之表以先爵富城子及武城子轉授弟子孝琬等,朝廷嘉而從之。 後為斛斯椿等所構,逃歸鄉裡,齊神武召赴晉陽。 魏孝靜立,除吏部尚書,尋加侍中。 元象初,除冀州刺史,加開府,累遷尚書右仆射。 及北豫州刺史高仲密將叛,陰招冀州豪望為內應。 詔隆之馳驛慰撫,遂得安靜。 隆之首參神武經略,奇謀皆密以啟聞,手書削藁,罕知于外。 卒於齊州刺史,贈司徒。 神武以追榮未盡,復啟贈太保,謚宣懿。 神武后至冀州北境,次交津,追憶隆之,顧冀州行事司馬子如,言其德美,為之流涕。 令以太牢就祭。 隆之歷事五帝,以謹素見知。 凡四為侍中,再為吏部尚書,一為仆射,四為冀州刺史。 每臨冀部,州中舊齒咸曰:「我封公復來。 」其得物情如此。 子子繪嗣。 子繪字仲藻,小名搔。 性和理,有器局。 釋褐秘書郎,累遷平陽太守,加散騎常侍。 晉州北界霍山舊號千里徑者,山阪高峻,每大軍往來,士馬勞苦。 子繪請于舊徑東谷別開一路。 神武從之,仍令子繪修開,旬日而就。 征補大行台吏部郎中。 神武崩,秘未發喪,文襄以子繪為勃海太守。 執其手曰:「誠知未允勛臣官望,但須鎮撫。 且衣錦晝游,古人所貴,宜善加經略,不勞習常太守向州參也。 」仍聽收集部曲一千人。 大寧三年,為都官尚書。 高歸彥作逆,命子繪參贊軍事。 賊平,敕子繪權行州事。 征拜儀同三司、尚書右仆射。 卒,謚曰簡。 子寶蓋襲。 子繪弟子綉,位霍州刺史。 陳將吳明徹侵淮南,子綉城陷,送揚州。 齊亡後,逃歸。 終於通州刺史。 子綉外貌儒雅,而使氣難犯。 兄女婿司空婁定遠為瀛州刺史,子綉為勃海太守。 定遠過之,對妻及諸女宴集言戲,微有褻慢。 子綉鳴鼓集眾將攻之,定遠免冠拜謝,久之乃釋。 隆之弟興之,字祖冑。 經明行修,恬素清靜。 位瀛冀二州刺史、平北府長史。 所歷有當官譽。 卒,以隆之佐命功,贈殿中尚書、雍州刺史,謚曰文。 子孝琬,字士茜。 七歲而孤,為隆之鞠養;慈愛甚篤,隆之啟以父爵富城子授焉。 位東宮洗馬。 卒,贈太府少卿。 孝琬性恬靜,頗好文詠。 太子少師邢邵、七兵尚書王昕並先達高才,與孝琬年位懸隔,晚相逢遇,分好遂深。 孝琬靈櫬言歸,二人送於郊外,悲哭淒慟,有感路人。 孝琬弟孝琰,字士光,少修飭,學尚有風儀。 位秘書丞、散騎常侍、聘陳使主,在道遙授中書侍郎。 還,坐受魏收囑,牒其門客從行事發,付南都獄,決鞭二百,除名。 後除並省吏部郎中、南陽王友,赴晉陽典機密。 和士開母喪,托附者咸往奔哭。 鄴中富商丁鄒、嚴興等併為義孝,有一士人亦在哭限。 孝琰入弔,出謂人曰:「嚴興之南,丁鄒之北,有一朝士,號叫甚哀。 」聞者傳之。 士開知而大怒。 其後會黃門郎李瑰奏南陽王綽驕恣,士開因譖之曰:「孝琰從綽出外,乘其副馬,舍離部伍,別行戲語。 」時孝琰女為範陽王妃,為禮事,因假入辭。 帝遂決馬鞭一百放出,又遣高阿那肱重決五十,幾死。 還鄴,在集書省上下。 自此沈廢。 士開死後,為通直散騎常侍。 後與周和好,以為聘周使副。 祖珽輔政,奏入文林館撰禦覽。 孝琰文筆不高,但以風流自立,善談戲,威儀閒雅,容止進退,人皆慕之。 以祖珽好自矜大,佞之云:「是衣冠宰相,異於餘人。 」近習聞之,大以為恨。 尋以本官兼尚書右丞。 其所彈射,多承意旨。 時有道人曇獻者,為皇太后所幸,賞賜隆厚,車服過度。 又乞為沙門統,後主意不許,但太后欲之,遂得居任。 然後主常憾焉。 因僧尼他事,訴者辭引曇獻,上令有司推劾。 孝琰案其受賄,致于極法,其家珍異悉以沒官。 由是正授左丞,仍奏門下事。 性頗簡傲,不諧時俗,意遇漸高,彌自矜誕,舉動舒遲,無所降屈,識者鄙之。 與崔季舒等以正諫同死。 子君確、君靜二人徙北邊,少子君嚴、君贊下蠶室。 南安敗,君確等二人皆坐死。 興之弟延之,字祖業,少明辯,有世用。 封郯城子,位青州刺史,多所受納。 後行晉州事。 沙苑之敗,延之棄州北走,以隆之故,免其死。 卒,贈尚書左仆射、司徒公,謚文恭。 子纂嗣。 鑒長子琳,字彥寶,位中書侍郎。 與侍中、南平王馮誕等議定律令,有識者稱之。 歷位太尉長史、司宗下大夫、南夏青二州刺史、光祿大夫。 琳弟子肅。 肅字元邕,博涉經史。 太傅崔光見而賞焉。 位尚書左中兵郎中。 性恭儉,不妄交遊,唯與崔勵、勵從兄鴻尤相親善。 所制文章多亡失,存者十餘卷。 第139頁完,請繼續下一頁。喜歡 大作家 wreador.com 作品,請記得按讚、收藏及分享
音調
1.1
速度
0.1
音量
0.9
語言
返回
螢幕關閉後,Chorme瀏覽器會中斷朗讀,
開車聆聽,不建議使用Chorme瀏覽器。