宋徐州刺史薛安都、兗州刺史畢眾敬並以城內附,詔鎮南大將軍尉元、鎮東將軍孔伯恭赴之。 而宋東平太守申纂屯無鹽,并州刺史房崇吉屯鬥城,遏絶王使。 皇興初,加白曜使持節、都督軍事、征南大將軍,進爵上黨公。 屯碻磝,為諸軍後繼。 白曜攻纂於無鹽,拔其東郭。 纂遁,遣兵追執之。 回攻鬥城。 肥城戍主聞軍至,棄城遁走,獲粟三十萬石。 又下襲破麋溝、垣苗二戍,得粟十餘萬斛。 由是軍糧充足。 先是,淮陽公皮豹子再征垣苗不克,白曜一旬內頻拔四城,威震齊土。 獻文下詔褒美之。 鬥城不降,白曜縱兵陵城,殺數百人,崇吉夜遁。 白曜撫其人,百姓懷之。 獲崇吉母妻,待之以禮。 宋遣將吳喜公欲冠彭城,鎮南大將軍尉元請濟師,獻文詔白曜赴之。 白曜到瑕丘,遇患,因停。 會崇吉與從弟法壽盜宋盤陽城以贖母妻。 白曜遣將軍長孫觀等率騎入自馬耳關赴之。 觀至盤陽,諸縣悉降。 白曜自瑕丘進攻歷城。 二年,崔道固及兗州刺史梁鄒守將劉休賓並面縛而降。 白曜皆釋之。 送道固、休賓及其僚屬於京師。 後乃徙二城人望于下館,朝廷置平齊郡懷寧、歸安二縣以居之。 自余悉為奴婢,分賜百官。 白曜雖在軍旅,而接待人物,寬和有禮。 所獲崇吉母妻、申纂婦女,皆別營安置,不令士卒喧雜。 及進克東陽,擒沈文秀。 凡獲倉粟八十五萬斛。 始末三年,築圍攻擊,雖士卒死傷,無多怨叛。 三齊欣然,安堵樂業。 克城之日,以沈文秀抗倨不為之拜,忿而撾撻,唯以此見譏。 以功拜開府儀同三司、都督、青州刺史,進爵濟南王。 初,乙渾專權,白曜頗所挾附,後緣此以為責。 四年,見誅,雲謀反叛,時論冤之。 白曜少子真安,年十一,聞父被執,將自殺。 家人止之曰:「輕重未可知。 」真安曰:「王位高功重,若小罪,終不至此。 我不忍見父之死。 」遂自縊。 太和中,著作佐郎成淹上表理白曜,孝文覽表嘉愍之。 白曜弟子契,輕薄無檢。 太和初,以名家子擢為中散,遷宰官中散。 南安王楨有貪暴之響,遣中散閭文祖詣長安察之。 文祖受楨金寶之賂,為楨隱而不言。 事發,太后引見群臣,謂曰:「前論貪清,皆云克修。 文祖時亦在中,後竟犯法。 以此言之,人心信不可知。 」孝文曰:「卿等自審不勝貪心者,聽辭位歸第。 」契進曰:「小人之心無定,而帝王之法有常。 以無恆之心奉有常之法,非所克堪。 乞垂退免。 」帝曰:「契若知心不可常,即知貪之惡矣,何為求退?」遷宰官令,賜爵定陶男。 後卒於都督、朔州刺史,謚曰克。 初,慕容氏破後,種族仍繁。 天賜末,頗忌而誅之。 時有免者,不敢複姓,皆以輿為氏。 延昌末,詔複舊姓。 而其子女先入掖庭者,猶號慕容,特多於他族。 和其奴,代人也。 少有操行,善射禦。 初為三郎。 文成初,封平昌公,累遷尚書左仆射。 又與河東王閭毗、太宰常英等並平尚書事。 在官慎法,不受私請。 遷司空,加侍中。 文成崩,乙渾與林金閭擅殺尚書楊保年等。 時殿中尚書元鬱率殿中宿衛士欲加兵于渾。 渾懼,歸咎于金閭,執以付鬱。 時其奴以金閭罪惡未分,出之為定州刺史。 皇興元年,長安鎮將東平王道符反,詔其奴討之,未至而道符敗。 軍還,薨,內外嘆惜之。 贈平昌王,謚曰宣。 子受襲爵。 苟頽,代人也。 本姓若干。 父洛拔,內行長。 頽厚重寡言,少嚴毅清直,武力過人。 擢為中散,小心謹敬。 太武至江,賜爵建德男。 累遷司衛監、洛州刺史。 抑強扶弱,山蠻畏威,不敢為寇。 太和中,歷位侍中、都曹尚書,進爵河南公。 頽方正好直言,雖文明太后生殺不允,頽亦言至懇切。 李惠、李之誅,頽並致諫。 遷司空,進爵河東王。 以舊老,聽乘步輓,杖于朝。 大駕行幸三川,頽留守京師。 沙門法秀謀反,頽率禁旅收掩畢獲,內外晏然。 薨,謚僖王。 長子愷襲爵河東王,例降為公。 宇文福,其先南單于之遠屬也。 世為擁部大人。 祖活撥,仕慕容垂為唐郡內史、遼東公。 道武之平慕容氏,活撥入魏,為第一客。 福少驍果,有膂力。 太和中,累遷都牧給事。 及遷洛,敕福檢牧馬所。 福規石濟以西,河內以東,拒黃河南北千里為牧地,今之馬場是也。 及徙代移雜畜牧于其所,福善於將養,並無損耗。 孝文嘉之。 尋補司衛監。 後以勛封襄樂縣男,歷位太仆卿、都官尚書、營州大中正、瀛州刺史。 性忠清,在公嚴毅,以信禦人,甚得聲譽。 後除都督懷朔、沃野、武川三鎮諸軍事、懷朔鎮將。 至鎮卒,謚曰貞惠。 子延,字慶壽,體貌魁岸,眉目疏朗。 位員外散騎侍郎。 以父老,詔聽隨侍在瀛州。 屬大乘妖黨突入州城,延率奴客逆戰,身被重瘡。 賊縱火燒齋閣,福時在內。 延突火入,抱福出外,支體灼爛,鬢髮盡焦。 於是勒眾與賊苦戰,賊乃散走,以此見稱。 累遷直寢。 與万俟鬼奴戰,沒。 論曰:古弼軍謀經國,有柱石之量;張黎誠謹廉方,以勛舊見重。 並纖介之間,一朝隕覆。 宥及十世,乃徒言耳。 劉潔咎之徒也;丘堆敗以亡身。 娥清、伊珝俱以材力見用,而珝以謀猷取異,其殆優乎。 乙瑰之驍猛,周幾之智勇,代田之騎射,其位遇豈徒然也。 車伊洛宅心自遠,豈常戎乎。 王洛兒、車路頭、盧魯元、陳建、來大幹、宿石,或誠發於衷,竭節危難;或忠存衛主,義足感人。 苟非志烈,亦何能若此。 宜其生受恩遇,歿盡哀榮。 至如安國,以至覆亡,害盈之義也。 周觀、尉撥、陸真、呂洛拔等,咸以勇毅自進,而觀竟致貶黜,異夫數子者矣。 薛彪子世載強正,曇珍克盛家聲,美矣乎!魏之諸將,罕方面之績。 尉元以寬雅之風,膺將帥之任,威名遠被,位極公老,自致乞言之地,無乃近代之一人歟!白曜出專薄伐,席捲三齊,考績圖勞,固不細矣。 而功名難處,追猜嬰戮。 宥賢議勤,未聞于斯日也。 和其奴之貞正,苟頽之剛直,宇文福之氣干,咸亦有用之士乎! 列傳第十四 宋隱(從子愔) 愔(孫弁 弁孫欽道 弁族弟翻 弟子世良) 世軌翻弟世景 許彥(五世孫惇 刁雍(子遵 曾孫沖 柔 辛紹先 韋閬 孫子粲 杜銓 宋隱,字處默,西河介休人也。 曾祖奭,祖活,父恭。 世仕慕容氏,位並通顯。 慕容俊徙鄴,恭始家于廣平列人焉。 隱性至孝,專精好學。 仕慕容垂,位本州別駕。 道武平中山,拜隱尚書吏部郎,積遷行台右丞,領選。 以老病乞骸骨,不許。 尋以母喪歸列人,既葬被征,乃棄妻子匿于長樂,數年而卒。 臨終,謂其子經曰:「汝等苟能入順父兄,出悌鄉黨,仕郡幸而至功曹史,以忠清奉之,足矣。 不勞遠詣台閣,恐汝不能富貴,徒延門戶累耳。 若忘吾言,是死若父也。 使鬼有知,吾不歸食矣。 」 隱弟宣,字道茂,與范陽盧玄、勃海高允、博陵崔建、從子愔俱被征,拜中書博士。 後拜侍郎、行司徒校尉。 卒,謚曰簡侯。 宣子謨,字乾仁,襲爵,卒於遼西太守。 子鸞襲爵,位東莞太守。 鸞弟瓊,字普賢,以孝稱。 母曾病,季秋月思瓜。 瓊夢想見之,求而遂獲,時人異之。 卒於家。 愔歷中書博士、員外散騎常侍,使江南。 爵列人子。 卒於廣平太守。 長子顯襲爵。 顯無子,養弟子弁為後。 第144頁完,請繼續下一頁。喜歡 大作家 wreador.com 作品,請記得按讚、收藏及分享
音調
1.1
速度
-0.1
音量
0.9
語言
返回
螢幕關閉後,Chorme瀏覽器會中斷朗讀,
開車聆聽,不建議使用Chorme瀏覽器。