臣聞前代聖王,亦時有憂害,更施惠澤,活國濟人,由是蒼生仰德,史冊書美。 伏以陛下仁聖至深,憂勤庶政,小有饑乏,降情哀矜,躬親支計,救其危急。 上玄降鑒,當更延福祚,是因有小災而增輝聖德也。 今既大駕東巡,百司扈從,太倉及三輔先所積貯,且隨見在發重臣分道賑給,計可支一二年。 從東都更廣漕運,以實關輔。 待稍充實,車駕西還,即事無不濟。 臣以國家帝業,本在京師,萬國朝宗,百代不易之所。 但為秦中地狹,收粟不多,倘遇水旱,便即匱乏。 往者貞觀、永徽之際,祿稟數少,每年轉運不過一二十萬石,所用便足,以此車駕久得安居。 今國用漸廣,漕運數倍于前,支猶不給。 陛下數幸東都,以就貯積,為國大計,不憚劬勞,只為憂人而行,豈是故欲不往。 若能更廣陝運,支粟入京,倉稟常有三二年糧,即無憂水旱。 今天下輸丁約有四百萬人,每丁支出錢百文,五十文充營窖等用,貯納司農及河南府、陝州以充其費。 租米則各隨遠近,任自出腳送納東都。 從都至陝,河路艱險,既用陸腳,無由廣致。 若能開通河漕,變陸為水,則所支有餘,動盈萬計。 且河南租船候水始進,吳人不便河漕,由是所在停留,日月既淹,遂生隱盜。 臣望沿流相次置倉。 上深然其言。 尋拜黃門侍郎、同中書門下平章事,充轉運使,語在《食貨志》。 凡三年,運七百萬石,省腳錢三十萬貫。 或說耀卿請進所省腳錢,以明功利。 耀卿曰:「此蓋公卿盈縮之利耳,不可以之求寵也。 」乃奏充所司和市、和糴等錢。 明年,遷侍中。 二十四年,拜尚書左丞相,罷知政事,累封趙城侯。 時夷州刺史楊浚犯臓處死,詔令杖六十,配流古州。 耀卿上疏諫曰: 伏以聖恩天覆,仁育庶類,凡死罪之屬,不欲屍諸市朝,全其性命,流竄而已。 所以政致刑措,獄無冤人,曠古以來,未有斯美。 臣愚以為全生免死,誠為至化,有恥且格,為訓將來。 苟有未安,不敢緘默。 臣以為刺史、縣令,與諸吏稍別,人之父母,風化所瞻,一為本部長官,即合終身致敬。 決杖者,五刑之末,只施于抶撲徒隷之間,官廕稍高,即免鞭撻。 令決杖贖死,誠則已優,解體受笞,事頗為辱。 法至于死,天下共之,刑至于辱,或有所恥。 況本州刺史,百姓所崇,一朝對其人吏,背脊加杖,屈挫拘執,人或哀憐,忘其免死之恩,且有傷心之痛,恐非敬官長勸風俗之意。 又雜犯死罪,無杖刑,奏報三覆,然後行決。 今非時不覆,決杖便發,倘獄或未盡,又暑熱不耐,因杖或死,即是促其處分,不得順時。 將欲生之,卻夭其命,又恐非聖明寬宥之意。 前後頻在州縣,或緣雜犯決人,每大暑盛夏之時,決杖多死,秋冬已後,至有全者。 伏望凡刺史、縣令于本部決杖及夏暑生長之時,所定杖刑,並乞停減。 即副陛下好生之德,于死者皆有再生之恩。 俄而特進蓋嘉運破突騎施立功還,詔加河西、隴右兩節度使,仍令經略吐蕃。 嘉運既承恩寵,日夕酣宴,不時赴軍。 耀卿密上疏曰:「伏見蓋嘉運立功破賊,更委兩軍,以勇果之才,承戰勝之勢,吐蕃小丑,不足殲夷。 然臣近日與其同班,觀其舉措,精勁勇烈,誠則有餘,言氣矜誇,恐難成事。 莫敖敗於蒲騷之役,舉趾稍高,《春秋》書之為懲誡。 恐其有驕敵之色,臣竊憂之。 入秋防邊,日月稍逼,接對人吏,須識其宜。 今將撫邊軍,未言發日,若臨事始去,人吏未識,雖決在一時,恐將非制勝萬全之道。 況兵未訓練,不知禮法,人未懷惠,士未同心,求其忘性命于一時,憚嚴刑于少選,縱威逼而進,因而立功,恐非師出以律,久長之義。 又萬人性命,決在將軍,不得已而行之,鑿凶門而即路。 今酣宴朝夕,優渥有餘,亦恐非愛人憂國之意,不可不察。 若不可回換,即望速遣進途,仍乞聖恩,勖以嚴命。 」疏奏,上乃促嘉運赴軍,竟以無功而還。 天寶元年,改為尚書右仆射,尋轉左仆射。 一歲薨,年六十三,贈太子太傅,謚曰文獻。 子綜,吏部郎中。 綜子佶。 佶,字弘正,幼能屬文。 弱冠舉進士,補校書郎,判入高等,授藍田尉。 時有詔命畿內諸縣城奉天,時嚴郢為京兆,政尚峻暴,加以朝旨甚迫,尹正之命,急如風霆。 本曹尉韋重規其室方娠而疾,畏郢之暴,不敢以事故免。 佶因請代,役無愆程,當時義之。 德宗南狩,佶詣行在,拜拾遺,轉補闕。 李懷光以河中叛,朝廷欲以含垢為意,佶抗議請討,上深器之,前席慰勉。 三遷吏部員外,歷駕部兵部郎中,遷諫議大夫。 會黔中觀察使韋士宗慘酷馭下,為夷獠所逐,俾佶代之,酋渠自化。 其後為瘴毒所侵,堅請入覲,拜同州刺史。 徵入為中書舍人,遷尚徵入為中舍人,遷尚書右丞。 時兵部尚書李巽兼鹽鐵使,將以使局置於本行,經構已半,會佶拜命,堅執以為不可,遂令徹之。 巽恃恩而強,時重佶之有守,就拜吏部侍郎。 以疾除國子祭酒,尋遷工部尚書致仕。 元和八年卒,年六十二,贈吏部尚書。 佶清勁溫敏,凡所定交,時稱為第一流。 與鄭餘慶特相友善,佶歿後,餘慶行朋友之服,搢紳美之。 史臣曰:魏知古、盧懷慎、源乾曜、李元紘、杜暹、韓休、裴耀卿,悉藴器能,咸居宰輔。 或心存啟沃,或志在薦賢,或出愛子為外官,或止屯田于關輔,或不受蕃人之賂,或堅劾伯獻之奸,或廣漕渠以充國用:此皆立事立功,有足嘉尚者也。 盧、李、杜三君子,又以清白垂美簡書,公孫弘之流也。 乾曜職當機密,無所是非,持祿保身,焉用彼相? 贊曰:盧、魏、乾曜,弼違進賢。 裴、韓、李、杜,遠財劾奸。 汗簡書事,清風肅然。 萬歲之後,其名不刊。 列傳第四十九 ○崔日用 從兄日知 張嘉貞 弟嘉祐 蕭嵩 子華 張九齡 仲方 李適之 子季卿 嚴挺之 崔日用,滑州靈昌人,其先自博陵徙家焉。 進士舉,初為芮城尉。 大足元年,則天幸長安,路次陝州。 宗楚客時為刺史,日用支供頓事,廣求珍味,稱楚客之命,遍饋從官。 楚客知而大加賞嘆,盛稱薦之,由是擢為新豐尉。 無幾,拜監察御史。 第71頁完,請繼續下一頁。喜歡 大作家 wreador.com 作品,請記得按讚、收藏及分享
音調
0.2
速度
0.1
音量
0.9
語言
返回
螢幕關閉後,Chorme瀏覽器會中斷朗讀,
開車聆聽,不建議使用Chorme瀏覽器。