全唐詩 六 第33頁
可以分段貼上閱讀,便於重複閱讀重點。
吾師既續惠休才,況值高秋萬象開。吟處遠峰橫落照, 定中黃葉下青苔。雙林不見金蘭久,丹楚空翻組綉來。 聞說近郊寒尚綠,登臨應待一追陪。 卷684_15 【題延壽坊東南角古池】 吳融 蔓草蕭森曲岸摧,水籠沙淺露莓苔。更無蔟蔟紅妝點, 猶有雙雙翠羽來。雨細幾逢耕犢去,日斜時見釣人回。 繁華自古皆相似,金谷荒園土一堆。 卷684_16 【登鸛雀樓】 吳融 鳥在林梢腳底看,夕陽無際戍煙殘。凍開河水奔渾急, 雪洗條山錯落寒。始為一名拋故國,近因多難怕長安。 祖鞭掉折徒為爾,贏得雲溪負釣竿。 卷684_17 【和峽州馮使君題所居】 吳融 三年拔薤成仁政,一日誅茅葺所居。曉岫近排吟閣冷, 夜江遙響寢堂虛。唯懷避地逃多難,不羡朝天臥直廬。 記得街西鄰舍否,投荒南去五千餘。 卷684_18 【秋日感事】 吳融 一葉飄然夕照沈,世間何事不經心。幾人欲話云台峻, 獨我方探禹穴深。鷄檄固應無下策,鶴書還要問中林。 自憐情為多憂動,不為西風白露吟。 卷684_19 【鶯】 吳融 日落林西鳥未知,自先飛上最高枝。千啼萬語不離恨, 已去又來如有期。慣識江南春早處,長驚薊北夢迴時。 謝家園裡成吟久,只欠池塘一句詩。 卷684_20 【次韻和王員外雜游四韻】 吳融 一分難減亦難加,得似溪頭浣越紗。兩槳慣邀催去艇, 七香曾占取來車。黃昏忽墮當樓月,清曉休開滿鏡花。 誰見玉郎腸斷處,露床風簟半欹斜。 卷684_21 【秋事】 吳融 江天暑氣自涼清,物候須知一雨成。松竹健來唯欠語, 蕙蘭衰去始多情。他年擬獻書空在,此日知機意盡平。 更欲輕橈放煙浪,葦花深處睡秋聲。 卷684_22 【和陸拾遺題諫院松】 吳融 落落孤松何處尋,月華西畔結根深。曉含仙掌三清露, 晚上宮牆百雉陰。野鶴不歸應有怨,白雲高去太無心。 碧岩秋澗休相望,捧日元須在禁林。 卷684_23 【題揚子津亭】 吳融 揚子江津十四經,紀行文字遍長亭。驚人旅鬢斬新白, 無事海門依舊青。前路莫知霜凜凜,故鄉何處雁冥冥。 可憐不識生離者,數點漁帆落暮汀。 卷684_24 【閒望】 吳融 三點五點映山雨,一枝兩枝臨水花。蛺蝶狂飛掠芳草, 鴛鴦穩睡翹暖沙。闕下新居成別業,江南舊隱是誰家。 東遷西去俱無計,卻羡暝歸林上鴉。 卷684_25 【雪後過昭應】 吳融 路過章台氣象寬,九重城闕在雲端。煙含上苑沈沈紫, 雪露南山愯愯寒。綺陌已堪騎寶馬,綠蕪行即彈金丸。 灞川南北真圖畫,更待殘陽一望看。 卷684_26 【商人】 吳融 百尺竿頭五兩斜,此生何處不為家。北拋衡岳南過雁, 朝發襄陽暮看花。蹭蹬也應無陸地,團圓應覺有天涯。 隨風逐浪年年別,卻笑如期八月槎。 卷684_27 【岐下聞杜鵑】 吳融 化去蠻鄉北,飛來渭水西。為多亡國恨,不忍故山啼。 怨已驚秦鳳,靈應識漢鷄。數聲煙漠漠,餘思草萋萋。 樓迥波無際,林昏日又低。如何不腸斷,家近五雲溪。 卷684_28 【雨後聞思歸樂二首】 吳融 山禽連夜叫,兼雨未嘗休。盡道思歸樂,應多離別愁。 我家方旅食,故國在滄洲。聞此不能寐,青燈茆屋幽。 一夜鳥飛鳴,關關徹五更。似因歸路隔,長使別魂驚。 未省愁雨暗,就中傷月明。須知越吟客,欹枕不勝情。 卷684_29 【中夜聞啼禽】 吳融 漠漠蒼蒼未五更,宿禽何處兩三聲。若非西澗回波觸, 即是南塘急雨驚。金屋獨眠堪寄恨,商陵永訣更牽情。 此時歸夢隨腸斷,半壁殘燈閃閃明。 卷684_30 【靈池縣見早梅(時太尉中書令京兆公奉詔討蜀余在幕中)】 吳融 小園晴日見寒梅,一寸鄉心萬里回。春日暖時拋笠澤, 戰塵飛處上琴台。棲身未識登龍地,落筆元非倚馬才。 待勒燕然歸未得,雪枝南畔少徘徊。 卷684_31 【野廟】 吳融 古原荒廟掩莓苔,何處喧喧鼓笛來。 日暮鳥歸人散盡,野風吹起紙錢灰。 卷684_32 【閒書】 吳融 接鷺陪鸞漫得群,未如高臥紫溪雲。晉陽起義尋常見, 湖口屯營取次聞。大底鷦鵬須自適,何嘗玉石不同焚。 回看帶礪山河者,濟得危時沒舊勛。 卷684_33 【寄貫休上人】 吳融 別來如夢亦如雲,八字微言不復聞。世上浮沈應念我, 筆端飛動只降君。幾同江步吟秋霽,更憶山房語夜分。 見擬沃州尋舊約,且教丹頂許為鄰。 卷684_34 【書懷】 吳融 傍岩依樹結檐楹,夏物蕭疏景更清。灘響忽高何處雨, 松陰自轉遠山晴。見多鄰犬遙相認,來慣幽禽近不驚。 爭得便誇饒勝事,九衢塵裡免勞生。 卷684_35 【重陽日荊州作】 吳融 萬里投荒已自哀,高秋寓目更徘徊。濁醪任冷難辭醉, 黃菊因暄卻未開。上國莫歸戎馬亂,故人何在塞鴻來。 驚時感事俱無奈,不待殘陽下楚台。 卷684_36 【寄貫休】 吳融 休公何處在,知我宦情無。已似馮唐老,方知武子愚。 一身仍更病,雙闕又須趨。若得重相見,冥心學半銖。 卷684_37 【秋日渚宮即事】 吳融 漠漠澹雲煙,秋歸澤國天。風高還促燕,雨細未妨蟬。 靜引荒城望,涼驚旅枕眠。更堪憔悴裡,欲泛洞庭船。 卷684_38 【荊州寓居書懷】 吳融 一室四無鄰,荒郊接古津。幽閒消俗態,搖落露家貧。 絶跡思浮海,修書懶寄秦。東西不復問,翻笑泣岐人。 卷684_39 【和嚴諫議蕭山廟十韻(舊說常聞簫管之聲因而得名次韻)】 吳融 第33頁完,請繼續下一頁。喜歡 大作家 wreador.com 作品,請記得按讚、收藏及分享
速度:
語音: