全唐詩 六 第242頁
可以分段貼上閱讀,便於重複閱讀重點。
快哉混沌身,不飯復不尿。遭得誰鑽鑿,因茲立九竅。 朝朝為衣食,歲歲愁租調。千個爭一錢,聚頭亡命叫。 啼哭緣何事,淚如珠子顆。應當有別離,復是遭喪禍。 所為在貧窮,未能了因果。塚間瞻死屍,六道不幹我。 婦女慵經織,男夫懶耨田。輕浮耽挾彈,跕躧拈抹弦。 凍骨衣應急,充腸食在先。今誰念于汝,苦痛哭蒼天。 不行真正道,隨邪號行婆。口慚神佛少,心懷嫉妒多。 背後噇魚肉,人前唸佛陀。如此修身處,難應避奈何。 世有一等愚,茫茫恰似驢。還解人言語,貪淫狀若豬。 險巇難可測,實語卻成虛。誰能共伊語,令教莫此居。 有漢姓傲慢,名貪字不廉。一身無所解,百事被他嫌。 死惡黃連苦,生憐白蜜甜。吃魚猶未止,食肉更無厭。 縱你居犀角,饒君帶虎睛。桃枝將闢穢,蒜殻取為瓔。 暖腹茱萸酒,空心枸杞羹。終歸不免死,浪自覓長生。 卜擇幽居地,天台更莫言。猿啼谿霧冷,岳色草門連。 折葉覆松室,開池引澗泉。已甘休萬事,采蕨度殘年。 益者益其精,可名為有益。易者易其形,是名之有易。 能益復能易,當得上仙籍。無益復無易,終不免死厄。 徒勞說三史,浪自看五經。洎老檢黃籍,依前住白丁。 筮遭連蹇卦,生主虛危星。不及河邊樹,年年一度青。 碧澗泉水清,寒山月華白。默知神自明,觀空境逾寂。 我今有一襦,非羅復非綺。借問作何色,不紅亦不紫。 夏天將作衫,冬天將作被。冬夏遞互用,長年只這是。 白拂栴檀柄,馨香竟日聞。柔和如卷霧,搖拽似行雲。 禮奉宜當暑,高提復去塵。時時方丈內,將用指迷人。 貪愛有人求快活,不知禍在百年身。但看陽焰浮漚水, 便覺無常敗壞人。丈夫志氣直如鐵,無曲心中道自真。 行密節高霜下竹,方知不枉用心神。 多少般數人,百計求名利。心貪覓榮華,經營圖富貴。 心未片時歇,奔突如煙氣。家眷實團圓,一呼百諾至。 不過七十年,冰消瓦解置。死了萬事休,誰人承後嗣。 水浸泥彈丸,方知無意智。 貪人好聚財,恰如梟愛子。子大而食母,財多還害己。 散之即福生,聚之即禍起。無財亦無禍,鼓翼青雲裡。 去家一萬里,提劍擊匈奴。得利渠即死,失利汝即殂。 渠命既不惜,汝命亦何辜。教汝百勝術,不貪為上謨。 瞋是心中火,能燒功德林。欲行菩薩道,忍辱護真心。 汝為埋頭痴兀兀,愛向無明羅剎窟。再三勸你早修行, 是你頑痴心恍惚。不肯信受寒山語,轉轉倍加業汩汩。 直待斬首作兩段,方知自身奴賊物。 惡趣甚茫茫,冥冥無日光。人間八百歲,未抵半宵長。 此等諸痴子,論情甚可傷。勸君求出離,認取法中王。 世有多解人,愚痴徒苦辛。不求當來善,唯知造惡因。 五逆十惡輩,三毒以為親。一死入地獄,長如鎮庫銀。 天高高不窮,地厚厚無極。動物在其中,憑茲造化力。 爭頭覓飽暖,作計相啖食。因果都未詳,盲兒問乳色。 天下幾種人,論時色數有。賈婆如許夫,黃老元無婦。 衛氏兒可憐,鐘家女極醜。渠若向西行,我便東邊走。 賢士不貪婪,痴人好爐冶。麥地占他家,竹園皆我者。 努膊覓錢財,切齒驅奴馬。須看郭門外,壘壘松柏下。 嗊嗊買魚肉,擔歸喂妻子。何須殺他命,將來活汝己。 此非天堂緣,純是地獄滓。徐六語破堆,始知沒道理。 有人把椿樹,喚作白栴檀。學道多沙數,幾個得泥丸。 棄金卻擔草,謾他亦自謾。似聚砂一處,成團也大難。 蒸砂擬作飯,臨渴始掘井。用力磨碌磚,那堪將作鏡。 佛說元平等,總有真如性。但自審思量,不用閒爭競。 推尋世間事,子細總皆知。凡事莫容易,盡愛討便宜。 護即弊成好,毀即是成非。故知雜濫口,背面總由伊。 冷暖我自量,不信奴唇皮。 蹭蹬諸貧士,饑寒成至極。閒居好作詩,札札用心力。 賤他言孰采,勸君休嘆息。題安糊餅上,乞狗也不吃。 欲識生死譬,且將冰水比。水結即成冰,冰消返成水。 已死必應生,出生還復死。冰水不相傷,生死還雙美。 尋思少年日,遊獵向平陵。國使職非願,神仙未足稱。 聯翩騎白馬,喝兔放蒼鷹。不覺大流落,皤皤誰見矜。 偃息深林下,從生是農夫。立身既質直,出語無諂諛。 保我不鑒璧,信君方得珠。焉能同泛灧,極目波上鳧。 不須攻人惡,何用伐己善。行之則可行,卷之則可卷。 祿厚憂積大,言深慮交淺。聞茲若念茲,小子當自見。 富兒會高堂,華燈何煒煌。此時無燭者,心願處其傍。 不意遭排遣,還歸暗處藏。益人明詎損,頓訝惜餘光。 世有聰明士,勤苦探幽文。三端自孤立,六藝越諸君。 神氣卓然異,精彩超眾群。不識個中意,逐境亂紛紛。 層層山水秀,煙霞鎖翠微。嵐拂紗巾濕,露沾蓑草衣。 足躡遊方履,手執古藤枝。更觀塵世外,夢境復何為。 滿卷才子詩,溢壺聖人酒。行愛觀牛犢,坐不離左右。 霜露入茅檐,月華明瓮牖。此時吸兩甌,吟詩五百首。 施家有兩兒,以藝干齊楚。文武各自備,託身為得所。 孟公問其術,我子親教汝。秦衛兩不成,失時成齟齬。 止宿鴛鴦鳥,一雄兼一雌。銜花相共食,刷羽每相隨。 戲入煙霄裡,宿歸沙岸湄。自憐生處樂,不奪鳳凰池。 或有衒行人,才藝過周孔。見罷頭兀兀,看時身侗侗。 繩牽未肯行,錐刺猶不動。恰似羊公鶴,可憐生氃氋。 第242頁完,請繼續下一頁。喜歡 大作家 wreador.com 作品,請記得按讚、收藏及分享
速度:
語音: