全唐詩 六 第264頁
可以分段貼上閱讀,便於重複閱讀重點。
皎然 萬慮皆可遺,愛山情不易。自從東溪住,始與人群隔。 應物非宿心,遺身是吾策。先民崆峒子,淪景事金液。 綺裡猶近名,於陵未泯跡。吾師逆流教,禪隱殊古昔。 洗足臨潺湲,銷聲寄松柏。緗荷采堪服,柔草持可席。 道心制野猿,法語授幽客。境淨萬象真,寄目皆有益。 原上無情花,山中聽經石。竹生自蕭散,雲性常潔白。 卻見覊世人,遠高摩霄翮。達賢觀此意,煩想遂冰櫱。 伊予戰苦勝,覽境情不溺。智以動念昏,功由無心積。 形骸爾何有,生死誰所戚。為與勝悟冥,不憂頽齡迫。 春風自駘蕩,禪地常闃寂。擲札成柳枝,溉瓶養泉脈。 道人知止足,盥漱聊自適。學外見古賢,頗令我心惕。 眇綿雲官世,夢幻羽陵籍。鬼籙徒相矜,九原誰家宅。 俗情封淺近,至理昧堯跖。蹈善嗟沈冥,履仁傷堙厄。 匠心聖亦尤,攻異天見責。試以慧眼觀,斯言諒可覿。 外事非吾道,忘緣倦所歷。中宵廢耳目,形靜神不役。 色天夜清迥,花漏時滴瀝。東風吹杉梧,幽月到石壁。 此中一悟心,可與千載敵。故交徒好我,筐中無咫尺。 潘生入空門,祖師傳秘賾。湯子自天德,精詣功不僻。 放世與成名,兩圖在所擇。吾高鴟夷子,身退無瑕摘。 吾嘉魯仲連,功成棄珪璧。二賢兼彼才,晚節何感激。 不然作山計,改服我下澤。君隳元亮冠,我脫潛師屐。 倚臥高松根,共逃金閨籍。 卷816_9 【答裴集、陽伯明二賢各垂贈二十韻今以一章用酬兩作】 皎然 知音如瓊枝,天生為予有。攀折若無階,何殊天上柳。 裴生清通嗣,陽子盛德後。詩名比元長,賦體凌延壽。 珠生驪龍頷,或生靈蛇口。何似雙瓊章,英英曜吾手。 白日不可污,清源肯容垢。持此山上心,待君忘情友。 且伴丘壑賞,未隨名宦誘。坐石代瓊茵,制荷捐艾綬。 清宵集我寺,烹茗開禪牖。發論教可垂,正文言不朽。 白雲供詩用,清吹生座右。不嫌逸令醉,莫試仙壺酒。 皎皎尋陽隱,千年可為偶。一從漢道平,世事無紛糾。 星文齊七政,天軸明二斗。召士揚弓旌,知君在林藪。 莫學潁陽子,請師高山叟。出處藩我君,還來會厓阜。 卷816_10 【答豆盧居士春夜遊東園見懷】 皎然 春意賞不足,承夕步東園。事表精慮遠,月中華木繁。 開襟寄清景,遐想屬空門。安得纚芳屣,看君幽徑萱。 卷816_11 【寄崔萬芳夔】 皎然 氣殺高隼擊,惜芳步寒林。風搖蒼琅根,霜剪荍y9心。 歸思忽眇眇,佳氣亦沉沉。我身豈遐遠,如隔湘漢深。 事邇智莫及,願乖情不任。遲君忘言侶,一笑開吾襟。 卷816_12 【訪朱放山人】 皎然 野人未相識,何處異鄉隔。昨逢雲陽信,教向雲陽覓。 空聞天上風,飄颻不可覿。應非矍鑠翁,或是滄浪客。 早晚從我游,共攜春山策。 卷816_13 【晚冬廢溪東寺懷李司直縱】 皎然 廢溪無人跡,益見離思深。歸來始昨日,恍惚驚歲陰。 清想屬遙夜,圓景當空林。宿昔月未改,何如故人心。 游從間芳趾,搖落棲寒岑。眇眇湖上別,含情初至今。 道流安寂寞,世路倦嶇嶔。此意欲誰見,懷賢獨難任。 徽聲反冥默,夕籟何哀吟。禪念破離夢,吾師誡援琴。 耿耿已及旦,曷由開此襟。幽期諒未偶,勝境徒自尋。 安得西歸雲,因之傳素音。 卷816_14 【兵後與故人別,予西上,至今在揚楚,因有是寄】 皎然 日月不相待,思君魂屢驚。草玄寄揚子,作賦得蕪城。 溫溫獨遊跡,遙遙相望情。淮上春草歇,楚子秋風生。 闢士天下盡,君何獨屏營。運開應佐世,業就可成名。 誰借楚山住,年年事耦耕。 卷816_15 【因游支硎寺寄邢端公】 皎然 大廈資多士,掄材得豫章。清門推問望,早歲騁康莊。 作用方開物,聲名久擅場。丹延分塞郡,宿昔領戎行。 始馭屏星乘,旋陰蔽茀棠。朝端瞻鶚立,關右仰鷹揚。 威令兼寧朔,英聲重護羌。三軍成父子,雜虜避封疆。 身執金吾貴,時遭寶運昌。雍容持漢槊,肅穆衛周堂。 排難知臣節,攻疑定國章。一言明大義,千載揖休光。 踐職勛庸列,修躬志行彰。優遊應慕陸,止足定師張。 中扆懷殊政,南州佇小康。仁為桂江雨,威是柏台霜。 謇諤言無隱,公忠禍不防。譴深辭紫禁,恩在副朱方。 切玉鋒休淬,垂天翅罷翔。論文征賈馬,述隱許求羊。 肘後看金碧,腰間笑水蒼。詩題白羽扇,酒挈綠油囊。 曠達機何有,深沈器莫量。時應登古寺,佳趣在春岡。 止水平香砌,鮮雲滿石床。山情何寂樂,塵世自飛揚。 已遇爐峰社,還思緝蕙房。外心親地主,內學事空王。 花會宜春淺,禪游喜夜涼。高明依月境,蕭散躡庭芳。 得道殊秦佚,隳名似楚狂。餘生於此足,不欲返韶陽。 卷816_16 【同諸公奉侍祭岳瀆使大理盧幼平自會稽回經平望…不至】 皎然 望祀崇周典,皇華出漢庭。紫泥頒會計,玄酒薦芳馨。 聖慮多虔肅,齋心合至靈。占祥刊史竹,筮日數堯蓂。 禮秩加新命,朝章篤理刑。敷誠通北闕,遺愛在南亭。 苕水思曾泛,磯山憶重經。清風門客仰,佳頌國人聽。 攀桂留卿月,徵文待使星。春郊回駟牡,遙識故林青。 卷816_17 【早秋桐廬思歸示道諺上人】 皎然 桐江秋信早,憶在故山時。靜夜風鳴磬,無人竹掃墀。 猿來觸淨水,鳥下啄寒梨。可即關吾事,歸心自有期。 卷816_18 【勞勞山居寄呈吳處士】 皎然 第264頁完,請繼續下一頁。喜歡 大作家 wreador.com 作品,請記得按讚、收藏及分享
速度:
語音: