蓋《文心》之作也,本乎道,師乎聖,體乎經,酌乎緯,變乎《騷》,文之樞紐,亦云極矣。 若乃論文敘筆,則囿別區分,原始以表末,釋名以章義,選文以定篇,敷理以舉統;上篇以上,綱領明矣。 至于割情析表,籠圈條貫,摛神性,圖風勢,苞會通,閲聲字,崇贊于《時序》,褒貶于《才略》,怊悵于《知音》,耿介於《程器》,長懷《序志》,以馭群篇;下篇以下,毛目顯矣。 位理定名,彰乎《大易》之數,其為文用,四十九篇而已。 夫銓敘一文為易,彌綸群言為難。 雖復輕采毛髮,深極骨髓,或有曲意密源,似近而遠,辭所不載,亦不勝數矣。 及其品評成文,有同乎舊談者,非雷同也,勢自不可異也;有異乎前論者,非苟異也,理自不可同也。 同之與異,不屑古今,擘肌分理,唯務折衷。 案轡文雅之場,而環絡藻繪之府,亦几乎備矣。 但言不盡意,聖人所難,識在瓶管,何能矩矱。 茫茫往代,既洗予聞;眇眇來世,儻塵彼觀。 既成,未為時流所稱。 勰自重其文,欲取定於沈約。 約時貴盛,無由自達,乃負其書,候約出,干之於車前,狀若貨鬻者。 約便命取讀,大重之,謂為深得文理,常陳諸几案。 然勰為文長於佛理,京師寺塔及名僧碑誌,必請勰制文。 有敕與慧震沙門于定林寺撰經證,功畢,遂啟求出家,先燔鬢髮以自誓,敕許之。 乃于寺變服,改名慧地。 未期而卒。 文集行于世。 王籍,字文海,琅邪臨沂人。 祖遠,宋光祿勛。 父僧祐,齊驍騎將軍。 籍七歲能屬文。 及長,好學博涉,有才氣,樂安任昉見而稱之。 嘗于沈約坐賦得《詠燭》,甚為約賞。 齊末,為冠軍行參軍,累遷外兵、記室。 天監初,除安成王主簿、尚書三公郎、廷尉正。 歷餘姚、錢塘令,並以放免。 久之,除輕車湘東王諮議參軍,隨府會稽。 郡境有雲門、天柱山,籍嘗游之,或累月不反。 至若邪溪賦詩,其略云:「蟬噪林逾靜,鳥鳴山更幽。 」當時以為文外獨絶。 還為大司馬從事中郎,遷中散大夫,尤不得志,遂徒行市道,不擇交遊。 湘東王為荊州,引為安西府諮議參軍,帶作塘令。 不理縣事,日飲酒,人有訟者,鞭而遣之。 少時,卒。 文集行于世。 子碧,亦有文才,先籍卒。 何思澄,字元靜,東海郯人。 父敬叔,齊征東錄事參軍、餘杭令。 思澄少勤學,工文辭。 起家為南康王侍郎,累遷安成王左常侍,兼太學博士,平南安成王行參軍,兼記室。 隨府江州,為《游廬山詩》,沈約見之,大相稱賞,自以為弗逮。 約郊居宅新構閣齋,因命工書人題此詩于壁。 傅昭常請思澄制《釋奠詩》,辭文典麗。 除廷尉正。 天監十五年,敕太子詹事徐勉舉學士入華林撰《遍略》,勉舉思澄等五人以應選。 遷治書侍御史。 宋、齊以來,此職稍輕,天監初始重其選。 車前依尚書二丞給三騶,執盛印青囊,舊事糾彈官印綬在前故也。 久之,遷秣陵令,入兼東宮通事舍人。 除安西湘東王錄事參軍,兼舍人如故。 時徐勉、周舍以才具當朝,並好思澄學,常遞日招致之。 昭明太子薨,出為黟縣令。 遷除宣惠武陵王中錄事參軍,卒官,時年五十四。 文集十五卷。 初,思澄與宗人遜及子朗俱擅文名,時人語曰:「東海三何,子朗最多。 」思澄聞之,曰:「此言誤耳。 如其不然,故當歸遜。 」思澄意謂宜在己也。 子朗,字世明,早有才思,工清言,周舍每與共談,服其精理。 嘗為《敗塚賦》,擬莊周馬棰,其文甚工。 世人語曰:「人中爽爽何子朗。 」歷官員外散騎侍郎,出為固山令。 卒,時年二十四。 文集行于世。 劉杳,字士深,平原平原人也。 祖乘民,宋冀州刺史。 父聞慰齊東陽太守,有清績,在《齊書·良政傳》。 杳年數歲,征士明僧紹見之,撫而言曰:「此兒實千里之駒。 」十三,丁父憂,每哭,哀感行路。 天監初,為太學博士、宣惠豫章王行參軍。 第158頁完,請繼續下一頁。喜歡 大作家 wreador.com 作品,請記得按讚、收藏及分享
音調
1.1
速度
0.1
音量
0.9
語言
返回
螢幕關閉後,Chorme瀏覽器會中斷朗讀,
開車聆聽,不建議使用Chorme瀏覽器。