十一月,漢中王備所置宜都太守樊友委郡走,諸城長吏及蠻夷君長皆降于遜。 遜請金、銀、銅印以假授初附,擊蜀將詹晏等及秭歸大姓擁兵者,皆破降之,前後斬獲、招納凡數萬計。 權以遜為右護軍、鎮西將軍,進封婁侯,屯夷陵,守峽口。 關羽自知孤窮,乃西保麥城。 孫權使誘之,羽偽降,立幡旗為象人于城上,因遁走,兵皆解散,才十餘騎。 權先使朱然、潘璋斷其徑路。 十二月,璋司馬馬忠獲羽及其子平于章鄉,斬之,遂定荊州。 初,偏將軍吳郡全琮,上疏陳關羽可取之計,權恐事泄,寢而不答;及已禽羽,權置酒公安,顧謂琮曰:「君前陳此,孤雖不相答,今日之捷,抑亦君之功也。 」於是封琮陽華亭侯。 權復以劉璋為益州牧,駐秭歸,未幾,璋卒。 呂蒙未及受封而疾發,權迎置於所館之側,所以治護者萬方。 時有加釒咸,權為之慘戚。 欲數見其顏色,又恐勞動,常穿壁瞻之,見小能下食,則喜顧左右言笑,不然則咄昔,夜不能寐。 病中瘳,為下赦令,群臣畢賀,已而竟卒,年四十二。 權哀痛殊甚,為置守塚三百家。 權後與陸遜論周瑜、魯肅及蒙曰:「公瑾雄烈,膽略兼人,遂破孟德,開拓荊州,邈焉寡儔。 子敬因公瑾致達于孤,孤與宴語,便及大略帝王之業,此一快也。 後孟德因獲劉琮之勢,張言方率數十萬眾水步俱下,孤普請諸將,咨問所宜,無適先對;至張子布、秦文表俱言宜遣使修檄迎之,子敬即駁言不可,勸孤急呼公瑾,付任以眾,逆而擊之,此二快也。 後雖勸吾借玄德地,是其一短,不足以損其二長也。 周公不求備于一人,故孤忘其短而貴其長,常以比方鄧禹也。 子明少時,孤謂不辭劇易,果敢有膽而已;及身長大,學問開益,籌略奇至,可以次於公瑾,但言議英發不及之耳。 圖取關羽,勝於子敬。 子敬答孤書云:『帝王之起,皆有驅除,羽不足忌。 』此子敬內不能辦,外為大言耳,孤亦恕之,不苟責也。 然其作軍屯營,不失令行禁止,部界無廢負,路無拾遺,其法亦美矣。 」孫權與于禁乘馬並行,虞翻呵禁曰:「汝降虜,何敢與吾君齊馬首乎!」抗鞭欲擊禁,權呵止之。 孫權之稱籓也,魏王操召張遼等諸軍悉還救樊,未至而圍解。 徐晃振旅還摩陂,操迎晃七里,置酒大會。 王舉酒謂晃曰:「全樊、襄陽,將軍之功也。 」亦厚賜桓階,以為尚書。 操嫌荊州殘民及其屯田在漢川者,皆欲徙之。 司馬懿曰:「荊楚輕脆易動,關羽新破,諸為惡者藏竄觀望,徙其善者,既傷其意,將令去者不敢復還。 」操曰:「是也。 」是後諸亡者悉還出。 魏王操表孫權為票騎將軍,假節,領荊州牧,封南昌侯。 權遣校尉梁寓入貢,又遣朱光等歸,上書稱臣于操,稱說天命。 操以權書示外曰:「是兒欲踞吾著爐火上邪!」侍中陳群等皆曰:「漢祚已終,非適今日。 殿下功德巍巍,群生注望,故孫權在遠稱臣。 此天人之應,異氣齊聲,殿下宜正大位,復何疑哉!」操曰:「若天命在吾,吾為周文王矣。 」 第447頁完,請繼續下一頁。喜歡 大作家 wreador.com 作品,請記得按讚、收藏及分享
音調
1.1
速度
0.1
音量
0.9
語言
返回
螢幕關閉後,Chorme瀏覽器會中斷朗讀,
開車聆聽,不建議使用Chorme瀏覽器。