幽州刺史毌丘儉以高句驪王位宮數為侵叛,督諸軍討之;位宮敗走,儉遂屠丸都,斬獲首虜以千數。 句驪之臣得來數諫位宮,位宮不從,得來嘆曰:「立見此地將生蓬蒿。 」遂不食而死。 儉令諸軍不壞其墓,不伐其樹,得其妻子皆放遣之。 位宮單將妻子逃竄,儉引軍還。 未幾,復擊之,位宮遂奔買溝。 儉遣玄菟太守王頎追之,過沃沮千有餘裡,至肅慎氏南界,刻石紀功而還,所誅、納八千餘口。 論功受賞,侯者百餘人。 秋,九月,吳主以驃騎將軍步騭為丞相,車騎將軍朱然為左大司馬,衛將軍全琮為右大司馬。 分荊州為二部:以鎮南將軍呂岱為上大將軍,督右部,自武昌以西至蒲圻;以威北將軍諸葛恪為大將軍,督左部,代陸遜鎮武昌。 漢大赦,大司農河南孟光于眾中責費禕曰:「夫赦者,偏枯之物,非明世所宜有也。 衰敝窮極,必不得已,然後乃可權而行之耳。 今主上仁賢,百僚稱職,何有旦夕之急,而數施非常之恩,以惠奸宄之惡乎!」禕但顧謝,踧而已。 初,丞相亮時,有言公惜赦者,亮答曰:「治世以大德,不以小惠,故匡衡、吳漢不願為赦。 先帝亦言:『吾周旋陳元方、鄭康成間,每見啟告治亂之道悉矣,曾不語赦也。 若劉景升、季玉父子,歲歲赦宥,何益於治!』」由是蜀人稱亮之賢,知禕不及焉。 陳壽評曰:諸葛亮為政,軍旅數興而赦不妄下,不亦卓乎? 吳人不便大錢,乃罷之。 漢主以涼州刺史姜維為衛將軍,與大將軍費禕並錄尚書事。 汶山平康夷反,維討平之。 漢主數出遊觀,增廣聲樂。 太子家令巴西譙周上疏諫曰:「昔王莽之敗,豪傑並起以爭神器,才智之士思望所歸,未必以其勢之廣狹,惟其德之薄厚也。 于時更始、公孫述等多已廣大,然莫不快情恣欲,怠于為善。 世祖初入河北,馮異等勸之曰:『當行人所不能為者。 』遂務理冤獄,崇節儉,北州歌嘆,聲布四遠。 於是鄧禹自南陽追之,吳漢、寇恂素未之識,舉兵助之,其餘望風慕德,邳肜、耿純、劉植之徒,至于輿病賫棺,襁負而至,不可勝數,故能以弱為強而成帝業。 及在洛陽,嘗欲小出,銚期進諫,即時還車。 及潁川盜起,寇恂請世祖身往臨賊,聞言即行。 故非急務,欲小出不敢;至于急務,欲自安不為;帝者之慾善也如此!故《傳》曰:『百姓不徒附』,誠以德先之也。 今漢遭厄運,天下三分,雄哲之士思望之時也。 臣願陛下復行人所不能為者,以副人望。 且承事宗廟,所以率民尊上也,今四時之祀或有不臨,而池苑之觀或有仍出,臣之愚滯,私不自安。 夫憂責在身者,不暇盡樂,先帝之志,堂構未成,誠非盡樂之時。 願省減樂官、後宮,凡所增造,但奉修先帝所施,下為子孫節儉之教。 」漢主不聽。 邵陵厲公中正始八年(丁卯,公元二四七年) 春,正月,吳全琮卒。 二月,日有食之。 時尚書何晏等朋附曹爽,好變改法度。 太尉蔣濟上疏曰:「昔大舜佐治,戒在比周;周公輔政,慎于其朋。 夫為國法度,惟命世大才,乃能張其綱維以垂于後,豈中下之吏所宜改易哉!終無益於治,適足傷民。 宜使文武之臣,各守其職,率以清平,則和氣祥瑞可感而致也!」 吳主詔徙武昌宮材瓦繕修建業宮。 有司奏言:「武昌宮已二十八歲,恐不堪用,宜下所在,通更伐致。 」吳主曰:「大禹以卑宮為美。 今軍事未已,所在賦斂,若更通伐,妨損農桑,徙武昌材瓦,自可用也。 」乃徙居南宮。 三月,改作太初宮,令諸將及州郡皆義作。 大將軍爽用何晏、鄧颺、丁謐之謀,遷太后于永寧宮;專擅朝政,多樹親黨,屢改制度。 太傅懿不能禁,與爽有隙。 五月,懿始稱疾,不與政事。 吳丞相步騭卒。 帝好褻近群小,游宴後園。 秋,七月,尚書何晏上言:「自今禦幸式乾殿及遊豫後園,宜皆從大臣,詢謀政事,講論經義,為萬世法。 」冬,十二月,散騎常侍、諫議大夫孔乂上言:「今天下已平,陛下可絶後園習騎乘馬,出必禦輦乘車,天下之福,臣子之願也。 」帝皆不聽。 吳主大發眾集建業,揚聲欲入寇。 揚州刺史諸葛誕使安豐太守王基策之,基曰:「今陸遜等已死,孫權年老,內無賢嗣,中無謀主。 權自出則懼內釁卒起,癰疽發潰;遣將則舊將已盡,新將未信。 此不過欲補衤定支黨,還自保護耳。 」已而吳果不出。 是歲,雍、涼羌胡叛降漢,漢姜維將兵出隴右以應之,與雍州刺史郭淮、討蜀護軍夏侯霸戰于洮西。 胡王白虎文、治無戴等率部落降維,維徙之入蜀。 淮進擊羌胡餘黨,皆平之。 第492頁完,請繼續下一頁。喜歡 大作家 wreador.com 作品,請記得按讚、收藏及分享
音調
1.1
速度
0.1
音量
0.9
語言
返回
螢幕關閉後,Chorme瀏覽器會中斷朗讀,
開車聆聽,不建議使用Chorme瀏覽器。