全唐詩 二 第37頁
可以分段貼上閱讀,便於重複閱讀重點。
當從大夫後,何惜隷人餘。 卷127_15 【贈焦道士】 王維 海上游三島,淮南預八公。坐知千里外,跳向一壺中。 縮地朝珠闕,行天使玉童。飲人聊割酒,送客乍分風。 天老能行氣,吾師不養空。謝君徒雀躍,無可問鴻濛。 卷127_16 【贈東嶽焦煉師】 王維 先生千歲餘,五嶽遍曾居。遙識齊侯鼎,新過王母廬。 不能師孔墨,何事問長沮。玉管時來鳳,銅盤即釣魚。 竦身空裡語,明目夜中書。自有還丹術,時論太素初。 頻蒙露版詔,時降軟輪車。山靜泉逾響,松高枝轉疏。 支頤問樵客,世上復何如。 卷127_17 【送秘書晁監還日本國】 王維 積水不可極,安知滄海東。九州何處遠,萬里若乘空。 向國唯看日,歸帆但信風。鰲身映天黑,魚眼射波紅。 鄉樹扶桑外,主人孤島中。別離方異域,音信若為通。 卷127_18 【送禰郎中】 王維 東郊春草色,驅馬去悠悠。況復鄉山外,猿啼湘水流。 島夷傳露版,江館候鳴騶。卉服為諸吏,珠官拜本州。 孤鶯吟遠墅,野杏發山郵。早晚方歸奏,南中才忌秋。 卷127_19 【送李太守赴上洛】 王維 商山包楚鄧,積翠藹沉沉。驛路飛泉灑,關門落照深。 野花開古戍,行客響空林。板屋春多雨,山城晝欲陰。 丹泉通虢略,白羽抵荊岑。若見西山爽,應知黃綺心。 卷127_20 【送熊九赴任安陽】 王維 魏國應劉後,寂寥文雅空。漳河如舊日,之子繼清風。 阡陌銅台下,閭閻金虎中。送車盈灞上,輕騎出關東。 相去千餘裡,西園明月同。 卷127_21 【山中示弟】 王維 山林吾喪我,冠帶爾成人。莫學嵇康懶,且安原憲貧。 山陰多北戶,泉水在東鄰。緣合妄相有,性空無所親。 安知廣成子,不是老夫身。 卷127_22 【青龍寺曇璧上人兄院集】 王維 高處敞招提,虛空詎有倪。坐看南陌騎,下聽秦城鷄。 眇眇孤煙起,芊芊遠樹齊。青山萬井外,落日五陵西。 眼界今無染,心空安可迷。 卷127_23 【濟州過趙叟家宴】 王維 雖與人境接,閉門成隱居。道言莊叟事,儒行魯人餘。 深巷斜暉靜,閒門高柳疏。荷鋤修藥圃,散帙曝農書。 上客搖芳翰,中廚饋野蔬。夫君第高飲,景晏出林閭。 卷127_24 【春過賀遂員外藥園】 王維 前年槿籬故,新作藥欄成。香草為君子,名花是長卿。 水穿盤石透,藤系古松生。畫畏開廚走,來蒙倒屣迎。 蔗漿菰米飯,蒟醬露葵羹。頗識灌園意,於陵不自輕。 卷127_25 【過盧四員外宅看飯僧共題七韻】 王維 三賢異七賢,青眼慕青蓮。乞飯從香積,裁衣學水田。 上人飛錫杖,檀越施金錢。趺坐檐前日,焚香竹下煙。 寒空法雲地,秋色淨居天。身逐因緣法,心過次第禪。 不須愁日暮,自有一燈然。 卷127_26 【河南嚴尹弟見宿弊廬訪別人賦十韻】 王維 上客能論道,吾生學養蒙。貧交世情外,才子古人中。 冠上方簪豸,車邊已畫熊。拂衣迎五馬,垂手憑雙童。 花醥和松屑,茶香透竹叢。薄霜澄夜月,殘雪帶春風。 古壁蒼苔黑,寒山遠燒紅。眼看東候別,心事北川同。 為學輕先輩,何能訪老翁。欲知今日後,不樂為車公。 卷127_27 【投道一師蘭若宿】 王維 一公棲太白,高頂出風煙。梵流諸壑遍,花雨一峰偏。 跡為無心隱,名因立教傳。鳥來遠語法,客去更安禪。 晝涉松路盡,暮投蘭若邊。洞房隱深竹,清夜聞遙泉。 向是雲霞裡,今成枕席前。豈唯暫留宿,服事將窮年。 卷127_28 【游化感寺】 王維 翡翠香煙合,琉璃寶地平。龍宮連棟宇,虎穴傍檐楹。 谷靜唯松響,山深無鳥聲。瓊峰當戶拆,金澗透林明。 郢路雲端迥,秦川雨外晴。雁王銜果獻,鹿女踏花行。 抖擻辭貧裡,歸依宿化城。繞籬生野蕨,空館發山櫻。 香飯青菰米,嘉蔬綠筍莖。誓陪清梵末,端坐學無生。 卷127_29 【游悟真寺(一作王縉詩)】 王維 聞道黃金地,仍開白玉田。擲山移巨石,咒嶺出飛泉。 猛虎同三徑,愁猿學四禪。買香然綠桂,乞火踏紅蓮。 草色搖霞上,松聲泛月邊。山河窮百二,世界接三千。 梵宇聊憑視,王城遂渺然。灞陵才出樹,渭水欲連天。 遠縣分諸郭,孤村起白煙。望雲思聖主,披霧隱群賢。 薄宦慚屍素,終身擬尚玄。誰知草庵客,曾和柏梁篇。 卷127_30 【與蘇盧二員外期遊方丈寺而蘇不至,因有是作】 王維 共仰頭陀行,能忘世諦情。回看雙鳳闕,相去一牛鳴。 法向空林說,心隨寶地平。手巾花氎淨,香帔稻畦成。 聞道邀同舍,相期宿化城。安知不來往,翻得似無生。 卷127_31 【曉行巴峽】 王維 際曉投巴峽,餘春憶帝京。晴江一女浣,朝日眾鷄鳴。 水國舟中市,山橋樹杪行。登高萬井出,眺迥二流明。 人作殊方語,鶯為故國聲。賴多山水趣,稍解別離情。 卷127_32 【清如玉壺冰(京兆府試,時年十九)】 王維 玉壺何用好,偏許素冰居。未共銷丹日,還同照綺疏。 抱明中不隱,含淨外疑虛。氣似庭霜積,光言砌月餘。 曉凌飛鵲鏡,宵映聚螢書。若向夫君比,清心尚不如。 卷127_33 【賦得秋日懸清光】 王維 寥廓涼天靜,晶明白日秋。圓光含萬象,碎影入閒流。 迥與青冥合,遙同江甸浮。晝陰殊眾木,斜影下危樓。 宋玉登高怨,張衡望遠愁。餘輝如可托,雲路豈悠悠。 卷127_34 【東谿玩月(一作王昌齡詩)】 王維 第37頁完,請繼續下一頁。喜歡 大作家 wreador.com 作品,請記得按讚、收藏及分享
速度:
語音: