全唐詩 二 第143頁
可以分段貼上閱讀,便於重複閱讀重點。
黃金數百鎰,白璧有幾雙。散盡空掉臂,高歌賦還邛。 落魄乃如此,何人不相從。遠別隔兩河,雲山杳千重。 何時更杯酒,再得論心胸。 卷174_10 【留別西河劉少府】 李白 秋發已種種,所為竟無成。閒傾魯壺酒,笑對劉公榮。 謂我是方朔,人間落歲星。白衣千萬乘,何事去天庭。 君亦不得意,高歌羡鴻冥。世人若醯鷄,安可識梅生。 雖為刀筆吏,緬懷在赤城。余亦如流萍,隨波樂休明。 自有兩少妾,雙騎駿馬行。東山春酒綠,歸隱謝浮名。 卷174_11 【潁陽別元丹丘之淮陽】 李白 吾將元夫子,異姓為天倫。本無軒裳契,素以煙霞親。 嘗恨迫世網,銘意俱未伸。松柏雖寒苦,羞逐桃李春。 悠悠市朝間,玉顏日緇磷。所失重山嶽,所得輕埃塵。 精魄漸蕪穢,衰老相憑因。我有錦囊訣,可以持君身。 當餐黃金藥,去為紫陽賓。萬事難並立,百年猶崇晨。 別爾東南去,悠悠多悲辛。前志庶不易,遠途期所遵。 已矣歸去來,白雲飛天津。 卷174_12 【留別廣陵諸公(一作留別邯鄲故人)】 李白 憶昔作少年,結交趙與燕。金覊絡駿馬,錦帶橫龍泉。 寸心無疑事,所向非徒然。晚節覺此疏,獵精草太玄。 空名束壯士,薄俗棄高賢。中回聖明顧,揮翰凌雲煙。 騎虎不敢下,攀龍忽墮天。還家守清真,孤潔勵秋蟬。 煉丹費火石,採藥窮山川。臥海不關人,租稅遼東田。 乘興忽復起,棹歌溪中船。臨醉謝葛強,山公欲倒鞭。 狂歌自此別,垂釣滄浪前。 卷174_13 【廣陵贈別】 李白 玉瓶沽美酒,數里送君還。繫馬垂楊下,銜杯大道間。 天邊看淥水,海上見青山。興罷各分袂,何須醉別顏。 卷174_14 【感時留別從兄徐王延年、從弟延陵】 李白 天籟何參差,噫然大塊吹。玄元包橐籥,紫氣何逶迤。 七葉運皇化,千齡光本支。仙風生指樹,大雅歌螽斯。 諸王若鸞虯,肅穆列藩維。哲兄錫茅土,聖代羅榮滋。 九卿領徐方,七步繼陳思。伊昔全盛日,雄豪動京師。 冠劍朝鳳闕,樓船侍龍池。鼓鐘出朱邸,金翠照丹墀。 君王一顧盼,選色獻蛾眉。列戟十八年,未曾輒遷移。 大臣小喑嗚,謫竄天南垂。長沙不足舞,貝錦且成詩。 佐郡浙江西,病閒絶驅馳。階軒日苔蘚,鳥雀噪檐帷。 時乘平肩輿,出入畏人知。北宅聊偃憩,歡愉恤煢嫠。 羞言梁苑地,烜赫耀旌旗。兄弟八九人,吳秦各分離。 大賢達機兆,豈獨慮安危。小子謝麟閣,雁行忝肩隨。 令弟字延陵,鳳毛出天姿。清英神仙骨,芬馥茝蘭蕤。 夢得春草句,將非惠連誰。深心紫河車,與我特相宜。 金膏猶罔象,玉液尚磷緇。伏枕寄賓館,宛同清漳湄。 藥物多見饋,珍羞亦兼之。誰道溟渤深,猶言淺恩慈。 鳴蟬遊子意,促織念歸期。驕陽何太赫,海水爍龍龜。 百川盡凋枯,舟楫閣中逵。策馬搖涼月,通宵出郊圻。 泣別目眷眷,傷心步遲遲。願言保明德,王室佇清夷。 摻袂何所道,援毫投此辭。 卷174_15 【別儲邕之剡中】 李白 借問剡中道,東南指越鄉。舟從廣陵去,水入會稽長。 竹色溪下綠,荷花鏡裡香。辭君向天姥,拂石臥秋霜。 卷174_16 【留別金陵諸公】 李白 海水昔飛動,三龍紛戰爭。鐘山危波瀾,傾側駭奔鯨。 黃旗一掃蕩,割壤開吳京。六代更霸王,遺蹟見都城。 至今秦淮間,禮樂秀群英。地扇鄒魯學,詩騰顏謝名。 五月金陵西,祖余白下亭。欲尋廬峰頂,先繞漢水行。 香爐紫煙滅,瀑布落太清。若攀星辰去,揮手緬含情。 卷174_17 【口號(一作口號留別金陵諸公)】 李白 食出野田美,酒臨遠水傾。東流若未盡,應見別離情。 卷174_18 【金陵酒肆留別】 李白 風吹柳花滿店香,吳姬壓酒喚客嘗。金陵子弟來相送, 欲行不行各盡觴。請君試問東流水,別意與之誰短長。 卷174_19 【金陵白下亭留別】 李白 驛亭三楊樹,正當白下門。吳煙暝長條,漢水嚙古根。 向來送行處,迴首阻笑言。別後若見之,為余一攀翻。 卷174_20 【別東林寺僧】 李白 東林送客處,月出白猿啼。笑別廬山遠,何煩過虎溪。 卷174_21 【竄夜郎,于烏江留別宗十六璟】 李白 君家全盛日,台鼎何陸離。斬鰲翼媧皇,煉石補天維。 一回日月顧,三入鳳凰池。失勢青門傍,種瓜復幾時。 猶會眾賓客,三千光路歧。皇恩雪憤懣,松柏含榮滋。 我非東床人,令姊忝齊眉。浪跡未出世,空名動京師。 適遭雲羅解,翻謫夜郎悲。拙妻莫邪劍,及此二龍隨。 慚君湍波苦,千里遠從之。白帝曉猿斷,黃牛過客遲。 遙瞻明月峽,西去益相思。 卷174_22 【留別龔處士】 李白 龔子棲閒地,都無人世喧。柳深陶令宅,竹暗闢疆園。 我去黃牛峽,遙愁白帝猿。贈君卷葹草,心斷竟何言。 卷174_23 【贈別鄭判官】 李白 竄逐勿復哀,慚君問寒灰。浮雲本無意,吹落章華台。 遠別淚空盡,長愁心已摧。二年吟澤畔,憔悴幾時回。 卷174_24 【黃鶴樓送孟浩然之廣陵】 李白 故人西辭黃鶴樓,煙花三月下揚州。 孤帆遠影碧山盡,唯見長江天際流。 卷174_25 【將游衡岳,過漢陽雙松亭,留別族弟浮屠談皓】 李白 秦欺趙氏璧,卻入邯鄲宮。本是楚家玉,還來荊山中。 丹彩瀉滄溟,精輝凌白虹。青蠅一相點,流落此時同。 卓絶道門秀,談玄乃支公。延蘿結幽居,剪竹繞芳叢。 第143頁完,請繼續下一頁。喜歡 大作家 wreador.com 作品,請記得按讚、收藏及分享
速度:
語音: