全唐詩 二 第157頁
可以分段貼上閱讀,便於重複閱讀重點。
倚劍增浩嘆,捫襟還自憐。終當游五湖,濯足滄浪泉。 卷181_9 【至鴨欄驛上白馬磯,贈裴侍禦】 李白 側疊萬古石,橫為白馬磯。亂流若電轉,舉棹揚珠輝。 臨驛卷緹幕,升常接綉衣。情親不避馬,為我解霜威。 卷181_10 【荊門浮舟望蜀江】 李白 春水月峽來,浮舟望安極。正是桃花流,依然錦江色。 江色綠且明,茫茫與天平。逶迤巴山盡,搖曳楚雲行。 雪照聚沙雁,花飛出谷鶯。芳洲卻已轉,碧樹森森迎。 流目浦煙夕,揚帆海月生。江陵識遙火,應到渚宮城。 卷181_11 【上三峽】 李白 巫山夾青天,巴水流若茲。巴水忽可盡,青天無到時。 三朝上黃牛,三暮行太遲。三朝又三暮,不覺鬢成絲。 卷181_12 【自巴東舟行經瞿唐峽,登巫山最高峰,晚還題壁】 李白 江行幾千里,海月十五圓。始經瞿塘峽,遂步巫山巔。 巫山高不窮,巴國盡所歷。日邊攀垂蘿,霞外倚穹石。 飛步凌絶頂,極目無纖煙。卻顧失丹壑,仰觀臨青天。 青天若可捫,銀漢去安在。望雲知蒼梧,記水辨瀛海。 周游孤光晚,歷覽幽意多。積雪照空谷,悲風鳴森柯。 歸途行欲曛,佳趣尚未歇。江寒早啼猿,松暝已吐月。 月色何悠悠,清猿響啾啾。辭山不忍聽,揮策還孤舟。 卷181_13 【早發白帝城(一作白帝下江陵)】 李白 朝辭白帝彩雲間,千里江陵一日還。 兩岸猿聲啼不盡,輕舟已過萬重山。 卷181_14 【秋下荊門】 李白 霜落荊門江樹空,布帆無恙掛秋風。 此行不為鱸魚鱠,自愛名山入剡中。 卷181_15 【江行寄遠】 李白 刳木出吳楚,危槎百餘尺。疾風吹片帆,日暮千里隔。 別時酒猶在,已為異鄉客。思君不可得,愁見江水碧。 卷181_16 【宿五松山下荀媼家】 李白 我宿五松下,寂寥無所歡。田家秋作苦,鄰女夜舂寒。 跪進雕胡飯,月光明素盤。令人慚漂母,三謝不能餐。 卷181_17 【下涇縣陵陽溪至澀灘】 李白 澀灘鳴嘈嘈,兩山足猿猱。白波若卷雪,側足不容舠。 漁子與舟人,撐折萬張篙。 卷181_18 【下陵陽沿高溪三門六剌灘】 李白 三門橫峻灘,六剌走波瀾。石驚虎伏起,水狀龍縈盤。 何慚七里瀨,使我欲垂竿。 卷181_19 【夜泊黃山,聞殷十四吳吟】 李白 昨夜誰為吳會吟,風生萬壑振空林。龍驚不敢水中臥, 猿嘯時聞岩下音。我宿黃山碧溪月,聽之卻罷松間琴。 朝來果是滄洲逸,酤酒醍盤飯霜慄。半酣更發江海聲, 客愁頓向杯中失。 卷181_20 【宿鰕湖】 李白 鷄鳴發黃山,暝投鰕湖宿。白雨映寒山,森森似銀竹。 提攜采鉛客,結荷水邊沐。半夜四天開,星河爛人目。 明晨大樓去,岡隴多屈伏。當與持斧翁,前溪伐雲木。 卷181_21 【西施】 李白 西施越溪女,出自苧蘿山。秀色掩今古,荷花羞玉顏。 浣紗弄碧水,自與清波閒。皓齒信難開,沉吟碧雲間。 勾踐徵絶艷,揚蛾入吳關。提攜館娃宮,杳渺詎可攀。 一破夫差國,千秋竟不還。 卷181_22 【王右軍】 李白 右軍本清真,瀟灑出風塵。山陰過羽客,愛此好鵝賓。 掃素寫道經,筆精妙入神。書罷籠鵝去,何曾別主人。 卷181_23 【上元夫人】 李白 上元誰夫人,偏得王母嬌。嵯峨三角髻,餘發散垂腰。 裘披青毛錦,身著赤霜袍。手提嬴女兒,閒與鳳吹簫。 眉語兩自笑,忽然隨風飄。 卷181_24 【蘇台覽古】 李白 舊苑荒台楊柳新,菱歌清唱不勝春。 只今惟有西江月,曾照吳王宮裡人。 卷181_25 【越中覽古】 李白 越王勾踐破吳歸,義士還鄉盡錦衣。 宮女如花滿春殿,只今惟有鷓鴣飛。 卷181_26 【商山四皓】 李白 白髮四老人,昂藏南山側。偃臥松雪間,冥翳不可識。 雲窗拂青靄,石壁橫翠色。龍虎方戰爭,于焉自休息。 秦人失金鏡,漢祖升紫極。陰虹濁太陽,前星遂淪匿。 一行佐明聖,倏起生羽翼。功成身不居,舒捲在胸臆。 窅冥合元化,茫昧信難測。飛聲塞天衢,萬古仰遺則。 卷181_27 【過四皓墓】 李白 我行至商雒,幽獨訪神仙。園綺復安在,雲蘿尚宛然。 荒涼千古蹟,蕪沒四墳連。伊昔煉金鼎,何年閉玉泉。 隴寒惟有月,松古漸無煙。木魅風號去,山精雨嘯旋。 紫芝高詠罷,青史舊名傳。今日並如此,哀哉信可憐。 卷181_28 【峴山懷古】 李白 訪古登峴首,憑高眺襄中。天清遠峰出,水落寒沙空。 弄珠見游女,醉酒懷山公。感嘆發秋興,長松鳴夜風。 卷181_29 【蘇武】 李白 蘇武在匈奴,十年持漢節。白雁上林飛,空傳一書札。 牧羊邊地苦,落日歸心絶。渴飲月窟冰,饑餐天上雪。 東還沙塞遠,北愴河梁別。泣把李陵衣,相看淚成血。 卷181_30 【經下邳圯橋懷張子房】 李白 子房未虎嘯,破產不為家。滄海得壯士,椎秦博浪沙。 報韓雖不成,天地皆振動。潛匿游下邳,豈曰非智勇。 我來圯橋上,懷古欽英風。惟見碧流水,曾無黃石公。 嘆息此人去,蕭條徐泗空。 卷181_31 【金陵三首】 李白 晉家南渡日,此地舊長安。地即帝王宅,山為龍虎盤。 金陵空壯觀,天塹淨波瀾。醉客回橈去,吳歌且自歡。 地擁金陵勢,城回江水流。當時百萬戶,夾道起朱樓。 亡國生春草,離宮沒古丘。空餘後湖月,波上對江州。 六代興亡國,三杯為爾歌。苑方秦地少,山似洛陽多。 古殿吳花草,深宮晉綺羅。並隨人事滅,東逝與滄波。 第157頁完,請繼續下一頁。喜歡 大作家 wreador.com 作品,請記得按讚、收藏及分享
速度:
語音: